Niedawno Grażyna Wolszczak udzieliła wywiadu na łamach "Wprost". W rozmowie z Katarzyną Burzyńską-Sychowicz zdradziła, jakie wrażenie zrobiła na niej Julia Wieniawa: Pierwszy raz w życiu Ona naprawdę to zrobiła! Czy znalazła tego jedynego? Fot. iStock Postanowienia noworoczne są różne: chcemy schudnąć, rzucić palenie, nauczyć się nowego języka, lepiej gospodarować pieniędzmi i czasem wolnym, podróżować albo ogólnie - zmienić swoje życie na lepsze. Kinga postanowiła znaleźć męża i to najlepiej jak najszybciej. Właściwie to na wczoraj. Żeby nie tracić cennego czasu i zwiększyć swoje szanse, zdecydowała się działać systematycznie i nie zakładając z góry najgorszego. W tym celu założyła konto w aplikacji randkowej, co jeszcze do niedawna wydawało jej się szczytem desperacji. Z konkretnym nastawieniem: nie „jakoś to będzie”, ale trzeba kuć żelazo, póki gorące. Bez specjalnego wybrzydzania i szukania powodów, dlaczego to nie może się udać. Efekt? Tygodniowy maraton randek z mężczyznami napotkanymi w świecie wirtualnym. Dzień po dniu, facet po facecie. Czy wśród nich znalazł się chociaż jeden, który mógłby zostać kandydatem na męża? Sprawdź, czym może się to kończyć. Specjalnie dla nas Kinga opisuje swoje niecodzienne doświadczenie i dzieli się wrażeniami. Wbrew pozorom, jej plan nie był z góry spisany na porażkę. Zobacz również: Czy on nadaje się na męża? Naukowcy wiedzą, czy weźmiesz z nim ślub! fot. Thinkstock Mam na imię Kinga i mam 26 lat. Pochodzę z malowniczej miejscowości na południu Polski, ale od początku studiów mieszkam w znacznie większym, wciąż jeszcze obcym dla mnie mieście. Jestem uśmiechniętą dziewczyną z ambicjami, która chciałaby uczynić świat lepszym… A mówiąc serio: miałam dwóch chłopaków - jednego w liceum i drugiego do niedawna. Czuję, że czas ucieka, a przypominają mi o tym rodzice, którzy wciąż pytają, czy mam jakiegoś adoratora. I kiedy ślub. Nie chcę ich rozczarowywać, więc w 2017 roku postanowiłam znaleźć sobie męża. Najlepiej przystojnego, wykształconego, bogatego, czarującego, ambitnego, wyrozumiałego… A jak się nie uda, to przynajmniej faceta z krwi i kości, który zastąpi mojego wymyślonego chłopaka. Biorąc przykład z moich koleżanek, które w aplikacji randkowej szukają kolegów na jedną noc, ja odważyłam się poszukać wśród nich miłości swojego życia. Mój eksperyment trwał 7 dni, w czasie których spotkałam się z 7 kandydatami. Nie wybrzydzałam, tylko brałam jak leci. Selekcję ograniczyłam do minimum - musiał zgadzać się wiek 26-30 lat i akceptowalny dla mnie wygląd. fot. Thinkstock Randka 1: Szybko zostaliśmy do siebie dopasowani, co nawet mnie ucieszyło. Na zdjęciu prezentował się dobrze, spełniał kryteria wieku i miał nawet całkiem inteligentny opis. Przez chwilę uwierzyłam, że trafiło się ślepej kurze ziarno i już po eksperymencie. To musi być ten. Na randkę zabrał mnie do kina, co zawsze jest złym pomysłem. Spotkanie ograniczyło się do przywitania przed kasami, potem 2 godziny obok siebie w ciemności, a po wszystkim żadne z nas nie wiedziało co dalej. Ja nie zaproponowałam nic więcej, on pewnie się krępował i to by było na tyle. Co nie oznacza, że go przekreśliłam, bo to miły i przystojny człowiek. Randka 2: Wyciągając wnioski z pierwszej porażki (no dobrze, może nie było aż tak źle, ale nie mieliśmy szansy lepiej się poznać), tym razem z góry uprzedziłam, że kino odpada, bo widziałam już wszystkie filmy. Nawet te przed premierą. Do spotkania z 30-letnim ratownikiem medycznym doszło w kawiarni mieszczącej się w galerii sztuki. Choć to za dużo powiedziane, bo facet zupełnie rozminął się z moimi oczekiwaniami. Jeśli kobiety oszukują w zdjęciach profilowych, to naprawdę powinny zacząć uczyć się od niego. Zupełnie nie ten człowiek. Miał przyjemny głos i rozmowa się kleiła, ale wizualne rozczarowanie wzięło górę i na moje zaangażowanie nie mógł liczyć. Zobacz również: FACECI WYZNAJĄ: Nie zamierzam jej prosić o rękę, bo... (Załamiesz się, gdy poznasz prawdziwe powody!) fot. Thinkstock Randka 3: Miałam już dosyć chodzenia po multipleksach i innych przybytkach kultury, więc jak amatorka zgodziłam się na spotkanie u niego w domu. Dopiero po fakcie dowiedziałam się od koleżanek, że to mogła być zasadzka i to cud, że jeszcze żyję. Przyznaję im rację. Trafiłam jednak nie na zwyrodnialca, ale bardzo spokojnego rówieśnika. Koleś ewidentnie wyczuł moje potrzeby, bo już po godzinie picia wina oglądaliśmy jego rodzinne albumy ze zdjęciami. Bardzo się wzruszał i dawał do zrozumienia, że chciałby założyć własną. Może jestem zbyt podejrzliwa, ale odebrałam to jako cyniczną grę mającą na celu zaciągnięcie mnie do łóżka. Sukces osiągnął w połowie, bo siedziałam na jego tapczanie. Randka 4: Tym razem to ja wyszłam z inicjatywą. Zrozumiałam, że do tej pory niewiele z tego wyszło, więc trzeba spróbować zagrać na własnych warunkach. Zaproponowałam spacer nad rzeką (co zdaniem koleżanek było równie ryzykowne, co wizyta w obcym mieszkaniu), a mój kandydat zaakceptował propozycję. To był strzał w dziesiątkę. Mróz, skrzypiący pod stopami śnieg, natura i my. Rozmawialiśmy ze sobą tak długo i zacięcie, że prawie odmroziliśmy sobie kończyny. Później gorąca czekolada w pierwszej mijanej kafejce, uderzenie gorąca i nawet odniosłam wrażenie, że to miłość mnie ogrzewa. Byliśmy też u mnie i może złamałam zasady własnego eksperymentu, ale po dwóch dniach też się spotkaliśmy. fot. iStock Randka 5: Biłam się z myślami, czy naprawdę powinnam to robić. Męża może jeszcze nie spotkałam, ale pan numer 4 dobrze rokował i postanowiłam dać mu szansę. Jako urodzona monogamistka miałam spory problem z tym, że czekają mnie jeszcze 3 randki za jego plecami. Czego się jednak nie robi dla dobra nauki… Może to kwestia mojego nastawienia, ale to było najkrótsze spotkanie w czasie tego tygodnia. Nie wiem czy trwało nawet godzinę. I to nie dlatego, że tego chciałam. To on dał mi do zrozumienia, że na żywo wyglądam zupełnie inaczej, niż w aplikacji. Jego strata. Randka 6: Po poznaniu kandydata numer 4 i totalnej porażce z facetem nr 5 mój zapał ewidentnie przygasł. Tak naprawdę robiłam wszystko, żeby mój wirtualny kolega się wycofał i zachować czyste sumienie. Ostatecznie przypomniał o sobie i wieczorem człapałam na spotkanie z nim. Miejsce akcji: pub z wyższej półki, bo w jednej z wiadomości skłamałam, że uwielbiam piwo. Efekt: nie taki, jakiego się spodziewałam. Wyjątkowy przystojniak, który zupełnie mnie nie zanudzał. Tego się obawiałam - konkurencji dla pana numer 4 i dylematów, którego z nich skreślić. Nie zaciągał mnie do siebie, nie wpraszał się do mnie. Po prostu upajaliśmy się swoją obecnością. W razie czego wymieniliśmy się numerami. Zobacz również: Oto błędy, które popełnia prawie każda panna młoda fot. iStock Randka 7: Gdyby nie świadomość, że to już koniec zabawy, tego dnia pewnie nawet nie zwlekłabym się z łóżka. I to byłaby najlepsza decyzja w moim życiu. Finalna randka przejdzie do historii jako najbardziej traumatyczna w historii, bo… mnie wystawił. Pierwszy raz (bo też nie często umawiałam się na randki). Wnioski: Oficjalnie to miała być tylko zabawa, ale naprawdę chciałam kogoś spotkać. Chociaż w oczach niektórych mogę wyjść na desperatkę, nie żałuję podjęcia tej próby. Ostatecznie kandydat nr 6 się wycofał (musiał trafić w aplikacji na jeszcze lepsze dopasowanie), co w pewnym sensie mnie ucieszyło, bo nie musiałam już wybierać. Chłopak znad rzeki nadal wykazuje zainteresowanie. Nie wiem czy zostanie moim mężem, ale jeszcze kilka tygodni jego zabiegów i może nazwę go swoim chłopakiem. Ten tydzień nauczył mnie, że nie warto załamywać rąk i płakać nad własnym losem. Może banalnie to zabrzmi, ale jeśli nie spróbujesz, to nic z tego nie będziesz miała. Aplikację odinstalowałam, a on do dziś życzy mi słodkich słów. I daje nadzieję, że nie umrę jako stara panna. Kinga Ta strona używa plików cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies. Nie pokazuj więcej tego powiadomienia
Jeżynna napisał(a):Mnie tez wreszcie przytrafiło się jasnowidzenie, takie mini : ) Wczoraj na basenie, tuz zanim wyszłam z przymierzalni, miałam szybka wizje jakiegoś chłopaka (którego widziałam chwile wcześniej pływając), jak przechodzi kolo mojej kabiny. Wychodzę, bach - rzeczywiście, przeszedł, dokładnie ten którego widziałam.
ilovechocolate 30 stycznia 2012, 07:01 jak w tytule... wydaje mi się, że właśnie dlatego nie mogę znaleźć miłości- ciągle szukam kogoś na siłę! w każdym napotkanym chłopaku widzę "przyszłego męża", jak mi się ktoś spodoba (no właśnie, tylko spodoba, wpadnie w oko, ale już wtedy muszę zaczynać działać), to zachowuję się jak nienormalna, psychicznie chora osoba i ciągle się narzucam... wiem, że postępuję źle, ale nie potrafię inaczej, to jest chyba nie wiem, co robić, jak tak dalej pójdzie, to wiecznie będę sama, a należy dodać, że mam już prawie 20 lat i żadnego prawdziwego związku w swoim życiu. agataq 30 stycznia 2012, 07:28 Po pierwsze przestań myśleć o sobie jak o kalece społecznej - do 20 roku życia tylko nieliczni mogą powiedzieć że byli już w "prawdziwym związku" a nie w przelotnej znajomości... albo czymś, co z punktu widzenia czasu nie zostanie określone jako drugie - dobrze, że wiesz, że robisz źle... Ale po prostu musisz wyluzować. Nic tak nie szkodzi relacjom jak sztuczność i pchanie się na siłę z buciorami w życie drugiej banalnie -problem leży w tym, ze to Ty chcesz walczyć o faceta i nie wierzysz, że oni mogą i będą walczyć o Ciebie... Zbiór dość banalnych ale prawdziwych rad znajdziesz chociażby w lekkiej książce "Dlaczego mężczyźni kochają zołzy" i druga część poślubiają zołzy... Przeczytaj, troszkę się przy lekturze pośmiejesz... ale wprowadź to w życie... I przestań myśleć o sobie jak o psycholu...sama takim myśleniem dodatkowo negatywnie się nakręcasz Swallow. 30 stycznia 2012, 07:45 Kochana agataq dobrze Ci napisała...ja jestem w Twoim wieku i byłam w kilku "związkach" i uwierz...wolałabym chyba jeszcze trochę poczekać na tego prawdziwego chłopaka, który by mnie tak bardzo nie zranił...i nie zostawił takiego co do prawdy spotykam się z kimś ale co z tego będzie...nie wiem...A miłość przyjdzie sama w najmniej oczekiwanym czasie, zobaczysz :) Swallow. 30 stycznia 2012, 07:53 Aha i chciałam dodać jeszcze, nie licz że ta miłość będzie, w stylu brazylijskiego filmu - spotkasz się i zakochasz na amen :). Czasami bywa tak, że potrzebna jest dłuuuuuuga droga,żeby stwierdzić, że kogoś kochasz :) Dołączył: 2011-09-15 Miasto: Za Miedzą Liczba postów: 2381 30 stycznia 2012, 08:26 proponuję dać ignora na facetów, nie utrzymasz związku, jeśli wszystko będzie zależne od Ciebie, niech faceci trochę o Ciebie powalczą, takich narzucanek nikt nie lubi... fitskinnybitch 30 stycznia 2012, 08:41 Zwiększ poczucie własnej wartości. Po co Ci chłopak na siłę? Bądź wyjątkowa sama dla siebie! aguniek1988 30 stycznia 2012, 08:45 tez taka jestem. i ja wiem ze facet nie bedzie walczyl w taki sposob jaki powinien. moj mezczyzna w ogole nie chcial sie na randki umawiac ja musialam inicjowac spotkanie. a tak facet napisze raz na tydzien sms i ciesz sie kobieto bylam logowana na portalach randkowych, wykorzystywalam portale spolecznosciowe i szukalam kandydatow, az wpadnie w oko i zagadywalam. mojego partnera spotkalam przypadkowo na dyskotece Dołączył: 2008-02-11 Miasto: Paris Liczba postów: 169 30 stycznia 2012, 08:45 Życie bywa przewrotne :) ! Przez jakiś czas miałam podobnie jak Ty - może po prostu nie chciałam być sama? Szukałm, wypatrywałam..nie raz się narzucałam. Wariactwo :) Mąż pojawił się chwilę po tym, jak stwierdziłam, że nie chcę z nikim być, wali mnie to, teraz trzeba się bawić, a nie na siłę partnera na całe życie szukać :P Poszłam na dyskotekę i tadam! poznałam chłopaka, z którym bardzo dobrze mi się rozmawiało, dalam mu swój numer - specjalnie, bez ostatniej cyfry, bo nie chciałam się nakręcać,że co to będzie jak nie zadzwoni. ZADZWONIŁ! Zaczęlismy się spotykać, zaręczyliśmy się i rok temu się pobraliśmy. Jesteśmy razem 5 lat. Nie wiem co by było, gdybym sobie nie założyła, że to koniec z szukaniem miłości na siłę?Może tak jak inni, wziął by mnie za dziwaczkę i nawet o numer nie poprosił ?? W powiedzeniu 'nic na siłę', kryć się musi jednak jakaś prawda :) Jednak to Ty sama w sobie musisz zrobić lat i bez chłopaka? to jeszcze nie jest powód do rozpaczania. Powodzenia! :) paperblond 30 stycznia 2012, 08:55 Wiem, co czujesz. Też przez to przechodziłam. Widziałam już siebie jak starą pannę i każdą nową znajomość traktowałam bardzo poważnie. Nic mi nie wychodziło. Rok temu, jakoś w marcu, wzięłam się za siebie i postanowiłam, że muszę się zmienić. Zacząć myśleć o sobie, bo to ja jestem najważniejsza, a nie uniezależniać się od jakiś facetów. Że przecież mogę wyjść sama do kina czy na spacer... I właśnie, nie musiałam długo czekać. Parę tygodni później, gdy pierwszy raz poszłam sama do kina, poznałam Jego. Samo z siebie, w ogóle nie planowane i przypadkowe. Zaczęliśmy się spotykać, jak koledzy. Dobrze się bawiliśmy, niczego sobie nie obiecywałam. I co? Dzisiaj myślimy o ślubie. Dołączył: 2010-11-03 Miasto: Mój Swiat Liczba postów: 4551 30 stycznia 2012, 09:29 ja mam tak samo... ja szybko się zakochuję i potem na tym tracę. nie myśl że jesteś chora psychicznie... hmm.. czas się tego oduczyć, ale pytanie jak ?

Chciał, żebyśmy pojechali w tamten rejon na wycieczkę. Dlatego denerwował się, gdy wydawałam pieniądze na rzeczy, bez których moglibyśmy się spokojnie obejść. – Czyli nie rozwiedziesz się ze mną? – upewniłam się. – Nigdy w życiu, choć wczoraj naprawdę niewiele brakowało – roześmiał się. Czytaj także:

fot. Adobe Stock, LIGHTFIELD STUDIOS Mój pierwszy narzeczony… Brzmi to tak, jakbym miała ich tabuny, ale prawda – zaręczona byłam trzy razy, raz wyszłam za mąż, za drugiego narzeczonego. Nie wyszło nam. Po ślubie okazało się, że oczekujemy od siebie zupełnie czegoś innego, i nasze małżeństwo przeszło do historii. Na szczęście obyło się bez upokarzającego prania brudów w sądzie – poszło sprawnie i szybko. A teraz jestem zaręczona po raz trzeci i mam nadzieję, że wreszcie znalazłam, czego szukałam, że ten związek – bardziej świadomy, dojrzały i poważny – jest związkiem na całe życie… Czemu więc ciągle wracam myślami do mojego pierwszego narzeczonego? Czy ja jestem jakaś nienormalna? Poznaliśmy się z Krzyśkiem przez internet. Ot, weszłam na przypadkowy czat i zaczęłam pisać z różnymi ludźmi. Krzysiek mieszkał w Krakowie, właśnie zdał na drugi rok studiów, a ja byłam w drugiej klasie liceum. Choć w tym wieku kilka lat różnicy to czasem przepaść, nas to nie dotyczyło – przegadaliśmy kilka godzin, aż w końcu mama kazała mi iść spać, bo następnego dnia musiałam wstać do szkoły. Od tamtej pory pisaliśmy ze sobą codziennie. Nawet w szkole, na przerwie, starałam się wpaść do biblioteki i sprawdzić, czy nie mam nowego maila. To były czasy, kiedy nie wszyscy mieli telefony komórkowe, a internet dopiero raczkował i każdy uważał, żeby go nie włączać bez potrzeby, bo mogło się skończyć astronomicznym rachunkiem. Niby wymieniliśmy się też numerami telefonów i pisywaliśmy esemesy, ale głównie mailowaliśmy, bo to jednak było najtańsze. Przy esemesach musieliśmy pilnować, by nie przekroczyć stu sześćdziesięciu znaków i nie płacić za drugą wiadomość. On pierwszy powiedział, że chce poważnego związku Wreszcie postanowiliśmy się spotkać. Jako internetowi przyjaciele. Krzysiek miał przyjechać pociągiem i zostać kilka godzin w moim mieście. Pogadamy, połazimy, pokażę mu moje ulubione miejsca, tego samego dnia wróci do siebie – planowałam. I właśnie tak to wyglądało. Na żywo wydawał się równie dobrym kolegą jak przez internet. Takim do pogadania, o wszystkim i niczym, o ważnych rzeczach i o pierdołach. Ale tylko kolegą, zwłaszcza że studiował ponad trzysta kilometrów ode mnie… Kilka tygodni później napisał, że bardzo mu się podobam i chce być kimś więcej niż kumplem. Byłam smarkulą, ale dość zdecydowaną, więc szybko odpisałam, że ja też tego chcę. Zaczęliśmy myśleć, jak to urządzić, żeby się widywać, mieć ze sobą stały kontakt, również fizyczny. Przyjeżdżał co miesiąc, na weekend, bo na tyle mógł sobie pozwolić jako student. Swoją drogą, że też moi rodzice nie protestowali przeciwko tym wizytom, tym bardziej że Krzysiek nocował u nas w domu. Oczywiście w drugim pokoju, dla przyzwoitości. Na studniówce po raz pierwszy widziałam go w garniturze, a moja klasa poznała oficjalnie mojego chłopaka. Zdałam maturę i dostałam się na wymarzone prawo, ale w mojej rodzinnej miejscowości, więc dalej kochaliśmy się z Krzyśkiem na odległość, widząc się raz w miesiącu, pisząc maile, esemesy i licząc na coraz bardziej atrakcyjne promocje operatorów komórkowych. Krzysiek studiował informatykę i dorabiał, pomagając znajomym naprawiać komputery. Zazdrościłam mu takiej możliwości – ja mogłam najwyżej roznosić ulotki albo kelnerować. Po pierwszym roku studiów, w moje urodziny, przyjechał z wielkim bukietem kwiatów i pierścionkiem. Padł na kolana i prosił mnie o rękę. Zgodziłam się, oczywiście, że się zgodziłam! Kochałam go całą siłą mojej pierwszej miłości. Nie chciałam się z nim rozstawać i jedyne, o czym marzyłam, to wspólne życie do grobowej deski. Moi rodzice byli bardziej sceptyczni. Pytali, jak sobie to wszystko wyobrażamy: ślub i dalsze życie, gdzie będziemy mieszkać, za co żyć i tak dalej, jak pojawią się dzieci, to co? Nie planowaliśmy tak daleko. Bardziej niż na ślubie zależało nam na zaręczynach i obietnicy, że do siebie należymy i że kiedyś to usankcjonujemy. Małżeństwo, wspólne mieszkanie, tym bardziej dzieci – to później. Krzyśkowi zostały dwa lata studiów, mnie cztery. Na razie bardziej martwiliśmy się tym, jak przetrwać miesiące rozłąki i znaleźć pracę niż kolorem zaproszeń i kwestią: didżej czy orkiestra. Koniec nastąpił nagle. Dowiedziałam się, że Krzysiek mnie zdradza Zapytałam. Zaprzeczył. Zapytałam znowu. Znowu się wyparł i zapytał, komu bardziej ufam: jemu czy temu, kto sieje głupie plotki. Gdyby się przyznał i przeprosił, zrozumiałabym. Odległość, tęsknota, może alkohol i chętna do pocieszenia go koleżanka studentka… Wybaczyłabym, ale on nie zamierzał przepraszać ani błagać o kolejną szasnę. Chciał zaufania. Nie umiałam mu tego dać i odesłałam pierścionek. Byłam zła, rozgoryczona, pełna żalu za złamane serce. Może gdybym wtedy pojechała do Krakowa, sprawdziła na miejscu, zamiast przyjmować na wiarę słowa kogoś, kto coś widział albo mu się tylko wydawało, albo miał w tym własny interes, żeby nas skłócić… Nie pojechałam. Ani on nie przyjechał do mnie. Oboje unieśliśmy się dumą, nie próbowaliśmy pogodzić, dogadać… Jak nie my. Teraz Krzysiek ma chyba dobre życie. Raczej na pewno. Facebook ułatwia śledzenie innych takim stalkerom za dychę jak ja. Ma żonę i trójkę dzieci. Na zdjęciach wszyscy uśmiechają się od ucha do ucha i nie wyglądają na nieszczerych w tej swojej radości i rodzinnym szczęściu. Czy to z tą kobietą mnie zdradzał? Nie wiem. Ożenił się trzy lata po skończeniu studiów. Kiedy świeżo po rozwodzie patrzyłam na te zdjęcia, zastanawiałam się, czy na miejscu jego żony też byłabym taka szczęśliwa. A może zazdrość i brak zaufania zatrułyby nasz związek tak czy siak? Albo bym się znudziła, albo uznała, że to jednak nie to, i uciekałabym z naszego małżeństwa, tak jak uciekłam z tego, które się właśnie zakończyło? Nie wiem. Niedawno, kiedy byłam w podróży służbowej w Krakowie, zobaczyłam go przypadkiem na ulicy. I poczułam się, jakbym dostała obuchem w głowę. Minęło piętnaście lat, oboje się zmieniliśmy, dojrzeliśmy, on ma rodzinę, ja wkrótce będę mieć drugiego męża… A tu nagle moje serce robi fikołka i przyspiesza, i każe mi myśleć, że… nadal kocham Krzyśka? Że te piętnaście lat rozłąki nie ma znaczenia, że popełniłam fatalny błąd, wierząc komuś na słowo, zamiast zaufać ukochanemu? Serce waliło mi jak młotem, w głowie się kręciło, nie mogłam złapać oddechu. Nawet ktoś z przechodniów zapytał, czy dobrze się czuję, może trzeba wezwać karetkę… Nie, nie, nie trzeba, wszystko w porządku… Nieprawda! Nic nie było w porządku. Chciałam biec za Krzyśkiem, złapać go, dotknąć. Usłyszeć jego głos, sprawdzić, czy jest taki, jakiego pamiętałam. Poczuć, czy nadal używa tych samych perfum, których zapach uwielbiam do dziś. Przekonać się, czy wciąż mnie pamięta, może też tęskni… Nie pobiegłam. Nie miałam prawa mącić mu w życiu, podczas gdy suknia ślubna wisiała już w szafie. Mój trzeci narzeczony jest wspaniałym człowiekiem, fantastycznym mężczyzną i za nic nie chciałabym go zranić. Kocha mnie, a ja… Nie wiem. Co czuję, co robić. Moje serce zwariowało na moment, kiedy zobaczyłam niemal ducha. Człowieka, który zniknął z mojego widnokręgu lata temu, który ułożył sobie życie z dala ode mnie, po swojemu, i nie wygląda, żeby był nieszczęśliwy. Od dawna nie myślałam o nim w kategoriach „kocham go”, więc dlaczego mój mózg nie umie wyrzucić go z pamięci? Co mam robić? Może powinnam odwołać ślub? Zaczynam mieć wątpliwości, czy za dwa miesiące będę w stanie powiedzieć sakramentalne: tak. Czy będę w stanie zrobić to uczciwie, z pełną świadomością tego, co taka przysięga oznacza. Podobno przed ślubem każdego dopadają wątpliwości. To poważna decyzja, ale czy moje wątpliwości są takie zwyczajne? Z tego, co opowiadały mi koleżanki, wynika, że obawiały się raczej tego, czy wytrzymają z jednym mężczyzną do śmierci, a nie tego, że nadal kochają pierwszego narzeczonego sprzed lat… Co ja mam teraz zrobić? Odwołać ślub? Powiedzieć o wszystkim mojemu obecnemu narzeczonemu i prosić, żeby mnie przekonał albo… zostawił? Mam mętlik w głowie. Kiedy jestem z narzeczonym, czuję się pewna swojego wyboru. Wystarczy jednak, że zniknie mi z oczu, a całą sobą tęsknię za innym. Tęsknię tak, że to aż boli. Zablokowałam go w aplikacji, żeby nie kusiło mnie już wchodzenie na jego profil i zerkanie na zdjęcia. Nie chcę gdybać, wyobrażać sobie, zrobić jakiegoś głupstwa. Jestem tu i teraz, a moje uczucia sprzed piętnastu lat powinny zostać tam, gdzie ich miejsce – w przeszłości. Nawet jeśli powodują skurcze żołądka i ból duszy. W nocy ciągle śni mi się Krzysztof. Taki, jaki jest teraz, jakiego widziałam kilka tygodni temu na ulicy w Krakowie. We śnie podchodzę do niego i widzę w jego oczach błysk, jakby mnie rozpoznał, doskonale wiedział, kogo ma przed sobą, bo… Wtedy się budzę i czuję się winna, choć przecież nie mam wpływu na to, co mi się śni. A może mam? Leżę przytulona do mężczyzny, przy którym czuję się dobrze, bezpiecznie, którego też kocham, choć inaczej, dojrzale, spokojnie, bez nierealnych oczekiwań… Co zrobię za tydzień? To będzie najtrudniejsza decyzja mojego życia: iść naprzód czy żyć wspomnieniami? Czytaj także:„Po nagłej śmierci mojego męża teściowa pokochała mnie jak własne dziecko. Nie mogłam tego znieść i uciekłam”„Udaje, że kocha, a szuka tylko naiwniaczek, u których może mieszkać. Czeka, aż była żona... pozwoli mu wróci攄Żona wysłała mnie do Ameryki, żebym zarobił. Za moje pieniądze zbudowała dom dla siebie i swojego nowego faceta”
Jak znaleźć chłopaka? ( Jacek Pulikowski ) To jeden z większych problemów nastoletnich dziewczyn. Presja społeczeństwa czyli w tym przypadku znajomych, czy innych koleżanek doprowadza do tego, że muszą mieć, bo inni mają. Tyle, że często jest tak, że ten jedyny wydaję się nie być właściwą osobą.

By Katarzyna Smutek Opublikowane 25 Maj, 2020 Rodzinne spotkania, podczas których nieodmiennie pada pytanie o sprawy sercowe młodszej części familii, stały się tak powszechne, że większość z nas choć raz odczuła presję ze strony babci lub mamy, by wreszcie kogoś sobie znaleźć. Babciom i mamom nie należy się dziwić, w końcu jeszcze kilkadziesiąt lat temu życie w pojedynkę było nie do pomyślenia (Czernecka, 2011). Dziś chcemy inaczej, co widać po statystykach – w 2019 roku odsetek samotnych Polaków wzrósł niemal do 20% (Gadomska, 2019). A tam, gdzie pojawiają się trendy, wkraczają naukowcy. Wina zmian społecznych? Socjologowie przyczyn obecnego zjawiska upatrują w przekształconym społeczeństwie (Czernecka, 2011; Palus, 2010). Zniknął tradycyjny podział ról w rodzinie, płeć piękna ruszyła do pracy i całkiem nieźle radzi sobie z rozwijaniem kariery, przez co coraz więcej kobiet odwleka decyzję o macierzyństwie, wiedząc, jak ciężko pogodzić życie zawodowe z prywatnym. Nie bez znaczenia jest wydłużenie okresu edukacji wśród młodych, którzy pozostają w rodzinnych domach i opóźniają w ten sposób wejście w dorosłość, nikogo też już nie dziwi, że żyjemy bez partnera, tworzymy związki kohabitacyjne lub angażujemy się w niezobowiązujące seksualne przygody. Jednak kluczowa wydaje się zmiana wartości – zaczęliśmy stawiać przede wszystkim na własny rozwój, autonomię czy spełnienie marzeń, a relacje postrzegamy przez pryzmat tego, co możemy z nich wynieść dla siebie. Kopmy głębiej Czy w takim razie single stanowią produkt społecznego systemu? Niekoniecznie. Jak pokazują badania Katarzyny Palus (2010), czynniki osobowościowe mogą odgrywać niemałą rolę wśród uwarunkowań braku partnera. Chcąc się przekonać, czy single różnią się czymś od swoich rówieśników będących w związkach, przeprowadziła szereg badań kwestionariuszowych dotyczących stylów przywiązania, umiejętności społecznych oraz doświadczeń w kontaktach romantycznych. Wyszło jej, że osobami samotnymi kieruje wysoki lęk przed odrzuceniem i niski komfort podczas sytuacji intymnych, a ich kompetencje w zakresie nawiązywania oraz utrzymywania relacji są słabiej rozwinięte. Dlaczego? Niewykluczone, że wszystko wynika z braku doświadczenia – będąc jeszcze w szkole, single rzadziej umawiali się na randki, nie przeżywali pierwszych miłości i przeważnie utrzymywali kontakty tylko z własną płcią, przez co ominęła ich możliwość sprawdzenia, jak to jest być z kimś blisko. W rezultacie niewiedza odnośnie tego, co robić w sytuacji sam na sam czy jak zachowywać się podczas randki, może prowadzić do lęku przed takimi sytuacjami. A skoro unika się zaangażowania, jednocześnie traci się szansę na zdobycie odpowiednich umiejętności, których brak nie pozwala na nawiązanie satysfakcjonującej relacji… I tak rodzi się błędne koło. Nie mam, bo… Sami single powodów swojej samotności upatrują w przeróżnych kwestiach (Czernecka, 2011). Są osoby z niechęcią podchodzące do stałego zaangażowania, ponieważ na co dzień obserwują nieszczęśliwe związki swoich przyjaciół, mają za sobą złe doświadczenia, takie jak porzucenie i zdradę, lub małżeństwo ich rodziców nie układało się pomyślnie. Na przeciwległym biegunie znajdują się ci, którzy wierzą w miłość idealną i wciąż szukają swojej „drugiej połówki”, odrzucając kandydatów niespełniających wysokich wymagań. Łączy ich przeświadczenie, że lepiej wracać do pustego mieszkania niż męczyć się z kimś niewłaściwym. Nierzadko też kobiety wolą wieść życie w pojedynkę ze względu na negatywne spostrzeganie współczesnych mężczyzn, którzy według nich boją się partnerek inteligentnych, samodzielnych i na wysokich stanowiskach. Nieśmiałość, niskie poczucie własnej wartości czy trudności w nawiązywaniu relacji z płcią przeciwną cechują kolejną grupę badanych. Często dochodzą do tego nieudane próby znalezienia partnera i brak zainteresowania ze strony tych, z którymi można byłoby stworzyć coś więcej. Co ciekawe, wielu singli nawet nie zadaje sobie trudu, by zainicjować kontakt – szczególnie wśród pań wciąż panuje przekonanie, że pierwszy krok należy do mężczyzny, więc trzeba poczekać, aż miłość sama je odnajdzie. Nie wszyscy jednak na nią czekają. Spore grono osób nie angażuje się w związki z własnego wyboru. Jedni dają sobie czas na oddech po trudnym rozstaniu, drudzy uważają siebie za typ indywidualistów, a jeszcze inni poświęcają się karierze zawodowej lub też własnej rodzinie, twierdząc, że nikt nie pokocha ich tak mocno, jak rodzice. Tak! Jak widać, obraz prawdziwego singla znacząco odbiega od stereotypowego egoisty, dla którego liczy się jedynie kariera i dobra zabawa. Choć nadal brakuje rzetelnych badań o powodach życia bez partnera, dziś już wiemy, że są one zróżnicowane, więc nikogo nie można wrzucić do jednego worka. Wiele osób korzysta z uroków samotności, ale drugie tyle cierpi i często nie rozumie, czemu ich rówieśnicy zakładają rodziny, a oni wciąż nikogo nie spotkali. Być może w przyszłości psychologowie bardziej zainteresują się ich losem, pomogą przełamać lęki czy porzucić nierealistyczne marzenia, by na pytanie: „A chłopaka jakiegoś masz?” mogli odpowiedzieć w końcu: „Tak!”. Bibliografia: 1. Czernecka, J. (2011). Wielkomiejscy single. Warszawa: Wydawnictwo Poltext; 2. Gadomska, H. (2019). Już 7,5 mln singli w Polsce. Co sprawia, że wiele osób pozostaje samotnymi? 3. Palus, K. (2010). Wybrane psychologiczne uwarunkowania braku partnera życiowego w okresie wczesnej dorosłości. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

odpowiedział (a) 28.04.2023 o 01:11. Lepiej się do tego zdystansować i nie szukać chłopaka na siłę, bo to tak nie do końca ma sens. Małe prawdopodobieństwo, że trafisz na właściwą osobę. Ale już pomijając to wszystko, to masz 13 lat xDD. Jeszcze nie znasz siebie, nie jesteś dojrzała emocjonalnie i to tak samo jak Twój fot. Adobe Stock Tylko raz wydusił z siebie, że mnie kocha. Przy oświadczynach. I zabrzmiało to jakby recytował wykutą na blachę lekcję. Ja go bardzo kochałam, był porządnym chłopakiem z górniczej rodziny. Troszczył się o rodziców i był mi wierny. Ale czasami miałam wrażenie, że dla niego miłość to jakieś słowo wymyślone przez nawiedzonych poetów. Był szorstki w obyciu, nie znosił, kiedy okazywałam słabość. Raz moja siostrzenica, którą się opiekowaliśmy przez weekend, spadła z roweru i bardzo płakała. – Przestań beczeć, to tylko potęguje ból – powiedział do niej, stawiając rower. – Nie umrzesz od tego. Przeżyłam to bardziej niż Ania. Dotarło do mnie, że wyszłam za faceta, który może i był porządny, ale też kompletnie pozbawiony wrażliwości. Mieliśmy za dużo problemów, żebym się nad sobą użalała. Nie mogłam znaleźć pracy, a Eryk harował po dwanaście godzin. Nie oczekiwałam, że będzie mnie pocieszał, bo po raz kolejny nie przeszłam rozmowy albo współczuł mi, gdy wylałam sobie wrzątek na nogę. Mój ból i strach go irytowały, dlatego ukrywałam emocje. Ciebie w ogóle nie obchodzi, że mój ojciec umiera! – On jest jak robot – zwierzyłam się siostrze. – Gdybym miała wypadek i wykrwawiała się u jego stóp, on nawet by się nie zdenerwował. – Ale na pewno udzieliłby ci fachowo pierwszej pomocy – zażartowała. – Chyba wolałabym, żeby reanimował mnie ratownik, a mój własny mąż w tym czasie rwał włosy z głowy i był przerażony, że mogę umrzeć! Rozmawiałyśmy wtedy z Moniką o śmierci i o tym, jak byśmy sobie poradziły, gdyby którejś z nas albo naszemu tacie coś się stało. Obie byłyśmy bardzo emocjonalne i zgodnie stwierdziłyśmy, że coś takiego to byłby koszmar, dramat i nie wiadomo, czy dałybyśmy sobie z tym radę. Dosłownie kilka tygodni później u naszego taty zdiagnozowano nowotwór. Późne stadium, rokowania bardzo złe. To był szok. Dostałam histerii, krzyczałam, że ojciec ani nikt z nas na to nie zasługuje. Eryk jak zwykle nie okazał żadnych emocji. – Ciebie to w ogóle nie obchodzi, że on umiera! – wrzeszczałam na męża. – Nic cię nie obchodzi! Ty nie masz żadnych uczuć! Nikogo nie kochasz! I nie rozumiesz co to znaczy kochać! Każdy psycholog by mi wtedy powiedział, że nie złościłam się na Eryka, tylko na sytuację. Czułam się bezradna i przerażona chorobą taty, więc wyładowałam gniew na mężu. Ale nawet to go nie ruszyło. – Dobrze, że nie pracujesz – stwierdził spokojnie. – Będziesz miała czas dla ojca. Powinnaś spędzać z nim jak najwięcej czasu, póki żyje. Nie wierzyłam, że mówił to tak beznamiętnie. Przecież tu chodziło o to, że mój tato umierał! Układanie planu działań i harmonogramu spotkań z nim nie było w stanie ani zatrzymać choroby ani ukoić mojego bólu! Ale mój mąż kompletnie tego nie rozumiał. Dla niego zawsze liczyły się obowiązki, dokładny plan na życie i to, żeby pokonywać przeszkody bez użalania się nad sobą. Lekarze dawali mojemu ojcu kilka tygodni. I bez rad Eryka wiedziałam, że powinnam spędzić ten czas z tatą, okazując mu jak najwięcej miłości. Ale on nie chciał leżeć w domu. Był jeszcze silny i mógł wychodzić. Prosił więc, żebyśmy zawiozły go do ogrodu botanicznego, do zoo, na ryby. Spełniałyśmy te prośby, połykając łzy. – Kotku, płakać będziesz jak umrę, teraz chcę cię widzieć uśmiechniętą – prosił. – No już, opowiem ci kawał… Ale nie interesowały mnie żadne dowcipy. Patrzyłam na ojca niknącego w oczach i w żaden sposób nie mogłam powstrzymać łez. Oczywiście nie miałam wsparcia w mężu. Eryk, owszem, pytał mnie o samopoczucie ojca, o to, co można jeszcze dla niego zrobić, ale nie widziałam na jego twarzy smutku. Któregoś razu ojciec znalazł gdzieś plakat o pokazach motocyklowych i bardzo chciał tam pojechać. Motocykle od zawsze go fascynowały. Monika tego dnia była na wycieczce szkolnej z klasą, więc to ja miałam towarzyszyć tacie. Niestety rano obudziłam się z gorączką, nie byłam nawet w stanie zwlec się z łóżka. Przez ostatnich kilka tygodni życia chodził w niej non stop – Ja zawiozę ojca – oznajmił Eryk. – A praca? – zapytałam. – Szef miał was awansować w tym tygodniu. – Są sprawy ważne i ważniejsze. Ta jest ważniejsza – odpowiedział tylko. Dużo ryzykował, powiadamiając firmę w ostatniej chwili, że nie przyjdzie. Jak go znałam, nawet nie wymyślił żadnego kłamstwa. Mógł stracić ten awans, a może i posadę. Ojciec zadzwonił do mnie ze zlotu. Był zachwycony. Od dawna nie słyszałam go tak podekscytowanego. W tle ryczały motocykle, ktoś coś zapowiadał przez megafon, tata krzyczał, że wreszcie spełnił swoje marzenie i przejechał się na harleyu. – Wyślę ci zdjęcie, czekaj – i chwilę później telefon zawibrował, informując, że dostałam wiadomość. Ojciec pozował na ogromnym chopperze, zapierając się butami o ziemię i uśmiechając szeroko. Miał na sobie skórzaną kurtkę z logo producenta. Przypomniałam sobie, że przez całe nasze dzieciństwo i młodość fascynował się nie było go stać na motocykl, ale marzył o skórze. Kiedyś słyszałam, jak matka powiedziała, że nie ma mowy, by wydał na skórzaną kurtkę równowartość tego, co idzie na utrzymanie całej naszej rodziny. Któregoś razu, jak byłam mała, tata zaciągnął mnie nawet do sklepu motocyklowego i zaczął wypytywać brodatego sprzedawcę o ceny kurtek. Nie pamiętam, ile kosztowały, ale ojciec wyszedł stamtąd zgaszony i smutny. Zrozumiał, że przy dwójce dzieci nigdy nie będzie mógł sobie pozwolić na spełnienie marzenia. „Fajna skóra” – odpisałam, ciesząc się, że ktoś mu ją pożyczył. Dla ojca na pewno wiele to znaczyło. „Też mi się podoba. A jaka jest miła w dotyku!” – odpisał. Pomyślałam od razu, że pewnie chciałby ją mieć na sobie dłużej niż tych kilka sekund. Może razem z Moniką mogłybyśmy mu ją kupić? Wpisałam do wyszukiwarki „skóra” „harley” i „cena”. Znalazłam model podobny do tego, w którym pozował mój ojciec. Jego wymarzona skóra kosztowała ponad cztery tysiące. Do dzisiaj mi wstyd, ale pomyślałam wtedy, że nie ma sensu kupować tak drogiej kurtki, bo ojciec ponosi ją najwyżej parę tygodni. Tata odszedł dokładnie miesiąc później. Miałam tyle szczęścia, że mogłam się z nim pożegnać. Oczywiście ryczałam jak bóbr. On z kolei był konkretny, chciał mi dać kilka ostatnich rad na resztę życia. Jedna z nich mnie zszokowała. – Nie kładźcie mnie do trumny w tej skórze – powiedział cicho. – Była potwornie droga, powinniście ją sprzedać i spłacić pożyczkę. – O czym ty mówisz, tato? – zawołałam skonsternowana, a z jego miny wyczytałam, że zdradził mi tajemnicę, której nie powinien. I w ten sposób dowiedziałam się, że mój mąż, którego miałam za niewrażliwego i pozbawionego empatii, kupił swojemu umierającemu teściowi wymarzoną skórzaną kurtkę, zaciągając na nią kredyt gotówkowy. Eryk nie chciał, żebym się o tym dowiedziała, bo za bardzo martwiłabym się długiem, więc poprosił tatę, żeby nie mówił o tym mi ani Monice. Przed śmiercią ojciec wyznał mi, że te przez tych ostatnich kilka tygodni życia chodził w niej non stop, nawet po domu. Tak się nią cieszył. Zgodnie z życzeniem taty, nie pochowaliśmy go w jego ukochanej skórze, ale też jej nie sprzedaliśmy. Zachowałam kurtkę, mam nadzieję, że kiedyś będzie w niej chodził mój syn. Jeśli będę go mieć, opowiem mu o dziadku, dla którego zawsze najważniejsza była rodzina i o tacie, który może nie umie okazywać uczuć, ale za to ma złote serce i potrafi dostrzec, czego potrzebują inni. Po tej historii przestałam obwiniać męża o niewrażliwość. Już wiem, że jeśli nawet nie głaska mnie po głowie, kiedy mam jakiś problem, to zrobi wszystko, żeby go dla mnie rozwiązać. I może nie jest facetem, który przyniesie mi kwiatki, ale jeśli będzie trzeba, założy dla mnie ogród i będzie go codziennie uprawiał, by mnie uszczęśliwić. Tak właśnie okazuje miłość i to nauczyłam się w nim doceniać. Więcej prawdziwych historii:„Nie chciał mieć ze mną dzieci, ale potajemnie planował przyszłość z kochanką. Ja już nie miałam szans na ciążę…”„Poniżał mnie i bił. Gdy okazało się, że jestem w ciąży, kazał mi ją usunąć. A ja liczyłam, że zostawi dla mnie żonꔄPrzez starania o dziecko prawie rozpadło się moje małżeństwo. Nic nie było dla mnie ważniejsze, nawet miłość męża”

Jak znaleźć chłopaka? - Netkobiety.pl takie wiesz, wybujałe ego do którego niby nie doskoczysz. 21 Odpowiedź przez hans9123 2014-09-10 21:39:49

Witam serdecznie. Leczenie pierwszego epizodu depresyjnego powinno trwać co najmniej 6 miesięcy, następnie, w porozumieniun z lekarzem prowadzącym można stopniowo zwmniejszać dawkę leku do całkowitego odstawienia. Takie postępowanie znacznie zmniejsza ryzyko nawrotu. Opisywane przez Panią objawy mogą wskazywać na nawrót depresji. Może on miec związek z przedwczesnym zakończeniem leczenia. Użyty kod oznacza w międzynarodowej klasyfikacji chorób i problemów zdrowotnych (ICD-10): osobowość dyssocjalna/osobowość chwiejna emocjonalnie. Istnieje wiele definicji zaburzeń osobowości, podobnie jak wiele koncepcji wyjaśniających ich powstawanie. Można przyjąć, że ich podstawowym objawem jest zakłócenie funcjonowania psychospołecznego spowodowane mało elastycznym sposobem reagowania i zachowania. Problemy ujawniają się zazwyczaj w okresie późnego dzieciństwa i utrzymują się w wieku dorosłym. Podstawowa metodą leczenia zaburzeń osobowości jest psychoterapia. Psychoterapia zaburzeń osobowości może być procesem kilkuletnim. Diagnoza zaburzeń osobowości nie wyklucza innych zaburzeń, np. depresji lub zaburzeń lękowych. Same zaburzenia osobowości rzadko są powodem podejmowania leczenia, pacjent zgłasza się po pomoc najczęściej w momencie pojawienia się np. depresji, wtedy stosowane są leki przeciwdepresyjne. Wsparcie i pomoc osób bliskich jest bardzo ważne, jednak nie może ono zastąpić profesjonalnego leczenia. W tej sytuacji - w szczególności ze względu na myśli samobójcze - polecam Pani jak najszybszą konsultację z lekarzem psychiatrą. Serdecznie pozdrawiam
Denerwuje was pytanie '' Czy można znaleść kogoś, kogo widziało dię raz na ulicy i się zakochało w nim ? '' 2009-08-26 15:13:41; Czy można kochać kogoś, kogo się nie widziało nigdy na oczy? 2011-02-18 12:20:25; czy można znaleźć chłopaka którego się raz w życiu widziało? 2010-02-12 19:20:58 Instagram @lala_laluna_official Laluna Z "Królowych życia" zaskoczyła internautów wyznaniem o partnerze! "Czy ja dobrze widzę?" - dopytywali fani, po tym, co pokazała na Instagramie. Kasia Alexander czyli Laluna z "Królowych życia" korzysta ze zdobytej dzięki TTV popularności i jest bardzo aktywna w sieci. Są jednak sfery życia, o których mówi rzadko i zdawkowo. Jedną z takich kwestii są jej partnerzy - byli i obecni. Tym razem jednak zdecydowała się szczerze odpowiedzieć na pytanie od fanów dotyczące związku! To pierwszy raz od dawna, kiedy mówi o swoim... ukochanym? "Królowe życia": Laluna pochwaliła się partnerem? Laluna z "Królowych życia" jest dla widzów postacią bardzo kontrowersyjną - jedni ją uwielbiają, drudzy nie do końca rozumieją jej zachowanie oraz zamiłowanie do operacji plastycznych. Trzeba przyznać, że koło gwiazdy TTV nie da się przejść obojętnie! Laluna z "Królowych życia" wyznała, że "chciałby mieć twarz tak ładną, jak z filtrami" i ciągle do tego dąży. Jej kalendarz wypełniony jest po brzegi kolejnymi wyjazdami do klinik, gdzie wciąż poprawia "niedoskonałości". Jakiś czas temu Laluna zdecydowała się również na metamorfozę zębów i jak zapowiada, to dopiero początek. Wydawać by się mogło, że fani wiedzą sporo o swojej ulubienicy. Chociaż Laluna z "Królowych życia" wydaje się nie mieć przed internautami zbyt wielu tajemnic to nie chętnie opowiada o swojej rodzinie oraz życiu miłosnym. Tym razem zrobiła jednak wyjątek i odpowiedziała na jedno z pytań od obserwatorów. - Can I be your sugardaddy? (Czy mogę być twoim sponsorem? - przyp. red) - zapytał jeden z internautów. - You need to talk to my boyfriend (Musisz pogadać z moim chłopakiem - przyp. red) - odpowiedziała Laluna. Zobacz także: "Królowe życia": Laluna w szczerym wyznaniu. "Zawiodłam. Wylałam potężną ilość łez" Instagram @lala_laluna_official Fani Laluny z "Królowych życia" od razu zwrócili uwagę na to wyznanie, ponieważ nie mówiła wcześniej o żadnym nowym związku. Pod jednym z najnowszych wpisów pojawiły się komentarze, w których internauci zaczęli dopytywać o szczegóły relacji. - Czy ja dobrze widzę na story? Masz faceta? 🔥❤️ - Widziałam stories 🔥❤️ babo, jak ja się cieszę 😍 Laluna nie zdecydowała się jednak odpowiedzieć na żaden z komentarzy. Gwiazda "Królowych życia" zdaje się być konsekwentna w swoim postanowieniu i nie zamierza opowiadać o życiu prywatnym, tym samym narażając bliskich na komentarze w sieci. Dobre posunięcie? Dagmara z „Królowych życia” ma nowego partnera! Kim jest jej ukochany? Dagmara Kaźmierska w końcu się zakochała! Kim jest jej wybranek? Czyżby chodziło o… Jacka? Dagmara Kaźmierska popularność zyskała dzięki udziałowi w kontrowersyjnym show TTV „Królowe życia”, gdzie przedstawiana jest jako bezkompromisowa, czerpiąca z życia to co najlepsze kobieta, która po latach spędzonych w Stanach Zjednoczonych na nowo odnalazła siebie w rodzinnym Kłodzku. To tam razem ze swoim ukochanym synem Conanem oraz przyjaciółmi Edzią i Jackiem wiedzie beztroskie życie tytułowej „królowej życia”. Choć Kaźmierska była skazana prawomocnym wyrokiem za udział w zorganizowanej grupie przestępczej trudniącej się sutenerstwem, dawne życie nie przeszkadza jej w robieniu kariery. Dagmara od 7. sezonów „Królowych życia” podbija serca widzów TTV swoim poczuciem humoru, ciepłem, zabawnymi i trafnymi komentarzami oraz lojalnością wobec najbliższych. Wyświetl ten post na Instagramie. Post udostępniony przez Dagmara Kaźmierska (@queen_of_life_77) Cze 20, 2019 o 1:10 PDT Pomimo iż ostatnie miesiące nie były dla „królowej” łatwe, ponieważ jej sielankowe życie przerwał poważny wypadek samochodowy, w wyniku którego zostały uszkodzone jej nogi, gwiazda TTV powoli wraca do formy. Niedawno w finałowym odcinku 7. sezonu „Królowych życia” mogliśmy śledzić, jak najlepsza przyjaciółka Dagmary – Edzia bierze ślub ze swoim partnerem Adasiem. Teraz wreszcie przyszedł czas na to, by i Dagmara znalazła miłość . Kim jest jej nowy ukochany? Dagmara z „Królowych życia” ma nowego partnera Nie da się ukryć, że Dagmara Kaźmierska należy do najbarwniejszych bohaterek „Królowych życia”, gdzie przed kamerami dzieli się z widzami najbardziej intymnymi szczegółami ze swojego życia. To właśnie za pomocą show TTV mogliśmy śledzić jej wzloty i upadki, a prawdopodobnie już niedługo w programie pojawi się kolejna postać – nowy ukochany Dagmary.... @lala_laluna_official, Instagram Laluna z "Królowych życia" ma nowego partnera?! "Zawsze mam najprzystojniejszych facetów" Kasia "Laluna" Alexander ma za sobą burzliwy związek i jeszcze bardziej burzliwe rozstanie. W sercu kontrowersyjnej "Królowej życia" pojawił się ktoś nowy? Celebrytka w końcu odpowiedziała! Laluna to zdecydowanie jedna z najbardziej kontrowersyjnych uczestniczek "Królowych życia", które widzowie mogli poznać przez wszystkie edycje uwielbianego reality-show. Kasia Alexander od początku przestawiła się jako niezwykle pewna siebie, energiczna i barwna kobieta, która otwarcie mówiła o swoim zamiłowaniu do medycyny estetycznej i za nic miała opinie innych. Choć celebrytka jest bardzo aktywna w mediach społecznościowych, niektóre fakty ze swojego życia trzyma w ścisłej tajemnicy. Na początku ubiegłego roku Laluna potwierdziła swoje rozstanie z Gabryelem Vincenzo, który razem z nią gościł na antenie TTV. Dziś jej serce znowu jest zajęte? Laluna z "Królowych życia" ma partnera? Ubiegły rok dla Laluny zaczął się od miłosnych zawirowań. Właśnie wtedy, na początku stycznia, bohaterka "Królowych życia" zamieściła na swoim Instagramie wymowny post, po tym, jak internauci wysyłali jej zdjęcia jej partnera - Gabryela Vincenzo - z inną kobietą. Dostaje mnóstwo wiadomości postów zdjęć itd. A więc odezwę się w tym temacie, jak już wiecie tak jak szybko pojawił się mój były partner po 6 miesiącach rozstania po raz kolejny w moim życiu tak tez szybko znikł , co było szokiem jak i dla ludzi taki i dla mnie! - pisała wtedy celebrytka. Co więcej od tego czasu w mediach społecznościowych Kasi Alexander nie pojawiło się zdjęcie z żadnym mężczyzną, które mogłoby wskazywać, że Laluna znowu jest zajęta. Teraz jednak temat partnera powrócił - co ciekawe przy okazji hejtu, z którym ponownie musiała zmierzyć się bohaterka "Królowych życia". Kontrowersyjna celebrytka nie raz była oceniania przez internautów za swój wygląd czym, jak sama przyznaje, wcale się nie przejmuje. Kiedy jednak dostała... lala_laluna_official/Instagram Laluna z "Królowych życia" wreszcie pokazała brzuch! "Troszkę mi się schudło" Laluna z "Królowych życia" mimo że ubiera się bardzo ekstrawagancko, rzadko tak naprawdę pokazuje nagie części swojego ciała. W końcu po raz pierwszy pochwaliła się swoim brzuchem. Zaskakujący widok! Laluna jest znana ze swojej miłości do medycyny estetycznej. Kasia nie raz mówiła o swoich operacjach, podkreślając że realizuje idealną wersję siebie. Celebrytka chce się podobać przede wszystkim sobie i dlatego zdecydowała się na szereg zmian spod ręki chirurga. Jak na polskie standardy sylwetka Kasi jest bardzo oryginalna. Mimo że gwiazda TTV chwali się swoimi operacjami i opowiada o nich, rzadko tak pokazuje efekty zabiegów, odkrywając choć trochę ciała. Tym razem jednak uchyliła rąbka tajemnicy, ponieważ chciała pochwalić się swoim nowym tatuażem na brzuchu. Laluna ma płaski brzuch? Gwiazda TTV pokazała zdjęcie, na którym jej brzuch jest idealnie płaski. Laluna może pochwalić się także piękną, mocno wciętą talią. Sama jednak nieco żartuje ze szczupłego brzucha. Troszkę mi się schudło 😂 - podpisała swoje najnowsze zdjęcie. Wiadomo, że od jakiegoś czasu Laluna trenuje sztuki walki, jednak prześmiewczy emotikon sugeruje raczej, że efekt płaskiego brzucha królowa życia uzyskała dzięki operacji odsysania tłuszczu. W lutym Laluna udała się do Turcji, gdzie dokonała kolejnych poprawek na swoim ciele. Robiony zabieg odsysania bardziej nóg, z tyłu ręce i plecy górne. Kocie oczy, lifting ust, lifting brwi, lifting policzków, czyli podciąganie. Nos, ale tylko czubek nosa mniejszy leciutko, zadarty do góry. Liposukcja mocna podbródka. Jeśli zaś chodzi o brzuch, to Laluna także nad nim pracowała w gabinecie medycyny estetycznej. Kiedyś fan zarzucił jej, że układ mięśni, który ma jest nienaturalny. Laluna odpowiedziała krótkim zdaniem: Możliwe nie znam się, tak kazałam zrobić wiec tak mi zrobili 😘 A jak Wam się podoba płaski brzuch Laluny? Zobacz także: "Królowe życia": Kiedy Laluna zrobiła... @lala_laluna_official, Instagram Laluna z "Królowych życia" ma piękną córkę. Czemu nie pokazuje jej w programie? Fani "Królowych życia" córkę Laluny, mogli zobaczyć w programie jako małą dziewczynkę. Dlaczego celebrytka teraz ukrywa nastolatkę przed kamerami? Odpowiedziała. Kasia Alexander, znana jako Laluna, dzięki kontrowersyjnemu hitowi TTV - "Królowym życia" zdobyła niebywałą rozpoznawalność. Co więcej, celebrytka nie tylko wpuściła kamery stacji do swojej codzienności, ale też ochoczo prowadzi swoje instagramowe konto, które śledzi już ponad 307 tys. osób. I choć ekscentryczna celebrytka chętnie dzieli się ze swoimi obserwatorami kolejnymi metamorfozami, odważnymi stylizacjami i doświadczeniami związanymi z operacjami plastycznymi oraz zabiegami medycy estetycznej, to od pewnego czasu postanowiła trzymać swoją dorastającą córkę z dala od blasku fleszy. Dlaczego? Zobacz także: Nastoletnia córka Laluny z "Królowych życia" już planuje operacje plastyczne? Gwiazda TTV odpowiedziała Dlaczego córka Laluny nie występuje w "Królowych życia"? Laluna to obok Dagmary Kaźmierskiej i Izabeli Macudzińskiej największa gwiazda "Królowych życia". Nic więc dziwnego, że jej fani nie tylko z napięciem wyczekują kolejnych odcinków z udziałem swojej ulubienicy, ale też bacznie śledzą jej media społecznościowe w nadziei, że kochająca tatuaże i medycynę estetyczką Kasia, zdradzi w sieci coś więcej niż to, co pokazuje na antenie TTV. To właśnie za pośrednictwem jej instagramowego konta dowiedzieliśmy się, jak wyglądają naturalne włosy Laluny , poznaliśmy szczegóły operacji jej brzucha , a nawet dowiedzieliśmy się o stracie jej ojca, przerażającym wypadku samochodowym, z którego Laluna ledwo uszła z życiem , czy o jej chorobie z dzieciństwa. Nic więc dziwnego, że jej fani mają ochotę na więcej i zadają swojej idolce coraz śmielsze pytania. Ostatnio Kasia po raz kolejny postanowiła zorganizować dla swoich fanów instagramowe "Q&A", podczas którego odpowiedziała na najbardziej... Przedstawiamy kilka sprawdzonych rad na znalezienie chłopaka. To czy znajdziesz sobie chłopaka zależy od wielu czynników. Wpływ na to czy uda ci się poznać kogoś ciekawego, ma np. to gdzie

Mam problem... :( Na początku roku szkolnego zakochałam się w pewnym chłopaku i on się o tym dowiedział. Nie wiem, co do mnie czuł... Wiem tylko, że na niektórych przerwach przychodził i chichotał z kolegami... Chyba mnie olał. Gdy już sobie odpuściłam, zakolegowaliśmy się i było między nami bardzo dobrze. Poszłam do niego na pewną imprezę i tam tańczyłam z nim, przytulał mnie itd. Nie czułam do niego już tego, co wcześniej, ale nadal mi się podobał. W grudniu napisał do mnie kolega z klasy - jego przyjaciel, o tym, że ten mój boski (bo nie wiem, jak go inaczej nazwać) się we mnie buja i bardzo chce, żebym przyszła na sylwestra, którego organizują. Ja się bardzo ucieszyłam. Pisałam z nim potem i wszystko układało się po mojej myśli. Niestety - Sylwek okazał się klapą ;/ Na początku wszystko zapowiadało się dobrze. Przyszły nowe dziewczyny, poznałyśmy się z nimi. Z moim boskim prawie w ogóle nie rozmawiałam (może raz czy dwa się do mnie uśmiechnął). Byłam jeszcze zazdrosna, bo wśród nowych dziewczyn była jego była laska :( W miarę gdy Sylwek się rozkręcił, dziewczyny poszły i zostałyśmy z nimi same (jeszcze było kilku chłopaków). Posiedziałyśmy z nimi godzinę. Żartowaliśmy, śmialiśmy się i było nawet fajnie, ale wybiła 22, a oni nam oznajmili, że idą do tamtych lasek! - "bo za mało osób przyszło". Zdenerwowałam się, myślałam, że oni sobie żartują, ale to była prawda. Co prawda chłopak, w którego domu była impreza zabujał się w jednej z tych dziewczyn i to nie boski ani nie jego przyjaciel decydowali... mimo to byłam śmiertelnie zdenerwowana... Do tego boski nawet nie przeprosił. Jedynie ten jego przyjaciel (nasz kolega z klasy). Zapytałam go zdesperowana, po co mówi mi, że boski się we mnie buja, jak ten ani do mnie nie zagada, ani nie poprosi do tańca, ani nic?! Wtedy on odpowiedział mi, że boski się wstydzi i że buja się we mnie na pewno, bo mu tak powiedział... Dodał jeszcze, że on wcale nie chodził z tą dziewczyną, która była na imprezce. To wszystko było dla mnie ciosem. Poszłam po prostu, płacząc. Ludzie wychodzili z domów, a my (ja i moja przyjaciółka) wracałyśmy :( Nie mam pojęcia, co mam teraz zrobić... Jak się zachować... I jak mam odebrać zachowanie boskiego. Czy on się we mnie naprawdę zabujał? A jak nie, to co on czuje? Bo ja po prostu już się pogubiłam :( Proszę o odpowiedzi na te wszystkie pytania...:( KOBIETA ponad rok temu Pierwsze wrażenie Czasem wiele starsi i doświadczeni mężczyźni tracą głowę, jeśli w pobliżu są ładne dziewczyny. Wszelkie dziwności potraktowałbym na Twoim miejscu jako dobrą monetę, ale pamiętaj, że jeśli chcesz, by chłopak się do Ciebie zbliżył, to musisz mu na to pozwolić, a nie złościć się i płakać za każdym razem, gdy zrobi coś nie po Twojej myśli. 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Jak mam to odebrać? – odpowiada Lek. Łukasz Dubielecki Jak można pomóc opisanej dziewczynie, która była ofiarą w klasie? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek Co zrobić, by się w nim nie zakochać? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper Koledzy ze szkoły stosują wobec mnie przemoc - jak powinienem zareagować? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek Bezradność i chłopak. Co mam zrobić? – odpowiada Paulina Witek Ciągła krytyka, myśli samobójcze - jak to zmienić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek Nowa szkoła, niezgrani ludzie - zostać, czy się przepisać? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek Jak przestać o Nim myśleć, jak zapomnieć? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper Zakochałam się, ale nie mam z nim kontaktu – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak Co mam zrobić? Jak się przed nim obronić? – odpowiada Mgr Joanna Żur-Teper artykuły

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jakiego rodzaju chłopaka nie pasujesz do małżeństwa, zgodnie ze swoim znakiem. 15 Aries powinien omijać poślubiających mężczyzn, którzy mają temperament jak ognisty jak ona. Kiedy masz krótki temperament, ostatnią rzeczą, którą chcesz zrobić, jest związanie się z kimś, kto ma taki temperament. Pasja jest jak miłość. Rzadko kiedy zdarza się od pierwszego wejrzenia. Na ogół przychodzi niepostrzeżenie, zupełnie nie tymi drzwiami, które dla niej otworzyłaś-eś… …i zupełnie nie w tym momencie, w którym najbardziej na nią czekałaś i najmocniej się spodziewałeś. Jasna Polska jest dla wszystkich, którzy chcą dołączyć – dodaj swoje ogłoszenie Bardzo często nasz mózg nie jest w stanie wymyślić naszej pasji. Głowisz się, zastanawiasz, porównujesz do innych, próbujesz zachwycać tym, co dla innych jest treścią życia i… to wszystko jest nudne. Nie wychodzi. Nie działa. Nie dla Ciebie. To dlatego, że nasz mały, kochany trójwymiarowy rozumek potrafi tylko odtwarzać. Nie kreuje, a powtarza, ewentualnie kompiluje to, co istnieje. Łączy. Trochę modyfikuje. Prawdziwe wynalazki, prawdziwe nowości pochodzą z Pola – z obszaru Twej kreacji, wyobraźni, Ducha. To stamtąd dostajesz najlepsze downloady – czy to w snach, czy to w medytacji, czy to w nagłych przebłyskach geniuszu. Wiedz, że w takich chwilach wreszcie usłyszałaś to, co przez cały czas próbuje Ci przekazać Twe Wyższe Ja. Na chwilę złapałaś łączność i złowiłaś jedną z zyliona pereł, które cały czas krążą w Twej energetycznej przestrzeni. Ty złapałaś jedną, a Tesla sto tysięcy (nie zagłuszył swego odbiornika). Ale to wciąż ta sama energia. Czytaj więcej: Co mają ze sobą wspólnego Nicola Tesla, Elon Musk i… wątpliwości Dajemy z siebie wszystko, absolutne 100% Serca, i… mamy efekty 🙂 Dołącz do Jasnej Polski Motywacja – jak ją zyskać, znaleźć, mieć??? Ludzie szukają motywacji, jej dotkliwy brak w szarym, codziennym życiu zawodowym (i nie tylko) jest bardzo destrukcyjny – żyć się odechciewa. Próbują się motywować na tysiące sposobów – coachingi, plannery, harmonogramy, wizualizacje, “smart-ne” cele, pozytywne myślenie, kije i marchewki. Ale prawda jest taka, że z g… bata nie ukręcisz (pardon!) I jeśli nie lubisz tego co robisz i robisz to tylko dla pieniędzy, to Twoja motywacja potrwa tyle, ile zajmuje przyzwyczajenie się do wysokości otrzymywanej pensji. Czyli maksimum pół roku. A zatem, problemem nie jesteś Ty (gdyż NIGDY nim nie jesteś – zapamiętaj to sobie na zawsze), ani nawet Twoja praca, do której zmuszasz się każdego dnia (z nią może być wszystko w porządku – dla wielu jest doskonałym zajęciem), ale Wasze niedobranie. Brak chemii, brak iskry – nawet jeśli nie chcesz się do tego przyznać, już wiesz, że ten związek jest martwy. I jeśli szukasz w internetach kolejnych sposobów na znalezienie motywacji, wiedz, że szanse na reanimacje są nikłe (tego trupa może jeszcze sztucznie podtrzymać przy życiu kolejna podwyżka, premia lub awansik, ale to rozwiązanie doraźne). Czeka Cię rozwód i nowa miłość, albo… powolne usychanie. Czytaj więcej: Chcę rzucić pracę, szkołę, związek… Druga szansa pojawi się, gdy wreszcie skoczysz w przepaść Jeśli nie wiesz, gdzie co jest, jak znaleźć swoją kategorię lub coś, co Cię szczególnie interesuje – skorzystaj z wyszukiwarki na stronie głównej Jak znaleźć pasję (i motywację do życia) – Metoda no 1 Czasem pasja przychodzi przez downlowad, a czasem – moim zdaniem najczęściej – metodą Liz Gilbert, czyli „małej ciekawości”. Nie chodzi o to, by od razu oświadczać się chłopakowi, który ma ładne oczy, lecz o to, by otworzyć się na tą znajomość, na każdy możliwy zbieg okoliczności i poddać biegowi zdarzeń, czyli mądrości Wszechświata. BEZ oczekiwań i założeń. W ten sposób może się okazać, że dopiero obecny szwagier tegoż chłopaka zostanie kiedyś miłością Twego życia, albo czekając na niego w jakimś barze, spotkasz człowieka, dzięki któremu zamieszkasz w Indiach, albo wynajdziesz jakiś lek. Nie wiesz, gdzie Twój Duch pragnie Cię poprowadzić, ale gdy zaufasz, będą to miejsca, o których Ci się nie śniło. Wierzę w tą metodę. Czytałam o niej już nie raz u różnych ludzi sukcesu, ale i sama jej doświadczyłam. Różne sploty i zbiegi okoliczności, często z pozoru bardzo niefortunne, prowadziły mnie tam, gdzie sama bym nigdy nie wymyśliła i okazywały się tym, czego potrzebowałam. Dwa przykłady: #1 Pierwszy duży splot paskudnych okoliczności to okolice matury. Zawsze chciałam być artystką, całe życie rysowałam i malowałam. ASP było jedyną opcją, która sprawiała, że widziałam swe życie w jasnych barwach. Stres na egzaminie (trzęsące się ręce, suchość w gardle, nerwica wszystkich wnętrzności) był tak wielki, że zaprezentowałam niewielki procent swych możliwości i oczywiście nie zdałam. To był koniec świata. Nie widząc przed sobą już „żadnych szans na życie” poszłam na jakiekolwiek studia. A ponieważ nic mnie nie interesowało – zdałam na MISH, na którym przez 5 lat mogłam decydować, czy coś w ogóle mnie jeszcze kiedykolwiek zaciekawi. Nie zaciekawiło. Obroniłam się z jakichś 2 kierunków po najmniejszej linii oporu i zaczęłam zrezygnowana szukać jakiejkolwiek pracy, rozsyłając cv w s z ę d z i e. Na k a ż d e możliwe stanowisko (zgodnie z przekonaniem, że skoro nie jest dane mi być artystką, równie dobrze mogę być kimkolwiek, gdyż moje życie skończyło się, zanim się zaczęło). Dostałam jakąś pracę, o której nie wiedziałam nic, a która – pomału, zmieniając firmy i stanowiska, robiąc podyplomówki – stała się moją absolutną pasją na wiele lat. Byłam w tym świetna, kochałam tą robotę, a ona kochała mnie – czułam, że żyję, rozwijam się i robię wspaniałe rzeczy. Być może nadal bym to robiła, gdyby nie wyzuta z wszelkich ideałów i wartości kultura kilku ostatnich firm, w których pracowałam. Matrix sam mnie wydalił ze swego systemu – i dobrze, bo czas był najwyższy na nową pasję. Więcej na ten temat, czyli o co chodzi i gdzie są te kategorie, znajdziesz w Aktualnościach #2 Druga historia to ciąg dalszy, po tym jak zwolniłam się sama po pół roku męki z 2 ostatnich firm. Oprócz sztuki, drugą rzeczą, którą zawsze kochałam, było ogrodnictwo. Wymyśliłam, że będę tworzyć z ludźmi w ramach Fundacji MY najpiękniejsze ogrody społeczne jakie istniały. Połączę swe zamiłowanie do kreacji rzeczy ładnych z Naturą i zaproszę do tego innych, by mieli więcej radości i piękna w życiu. Aby to zrobić musiałam nauczyć się zasad działania fundacji, robienia stron www, pozycjonowania, pisania postów blogowych i miliarda innych rzeczy, związanych z planowaniem i zakładaniem dużych ogrodów. Z marzenia nic nie wyszło, ponieważ betonowo-kostyczna, skorumpowana, pilnująca wyłącznie swoich interesów grupa urzędników w moim mieście, skutecznie zablokowała zbyt wysoko-wibrujący projekt. Odchorowałam to. To był kolejny koniec świata. I wtedy przyszedł pomył, by olać system i robić społeczne ogrody dla ludzi na prywatnych terenach w mieście. Skąd pieniądze? – odkurzyłam prastary pomysł na portal zbierający alternatywnych ludzi. Wiedziałam już (doświadczenie z tworzenia strony www Fundacji), że aby portal zaczął działać, musi mieć blog – takie są teraz realia w internetach. Wszyscy mają blogi – tak, allegro także. I ma w nim miliard pozycjonujących sznurowadła artykułów… A oto nasze ogłoszenia zamieszczone przez Polaków mieszkających za granicą: Nie znaleziono Ofert Cóż było robić – jakkolwiek nielogicznie to brzmi – by sfinansować ogrody społeczne, zaczęłam pisać duchowego bloga. I czego zupełnie się nie spodziewałam, właśnie to okazało się moją ogromną pasją. Nigdy wcześniej nie chciałam prowadzić bloga. Nigdy wcześniej nic nie pisałam. Nigdy wcześniej nie byłam zainteresowana dzieleniem się swoimi poglądami i odczuciami z innymi – to zawsze była moja bardzo prywatna, intymna sprawa. Tylko dla mnie. I oto proszę – duchowy, osobisty, trochę dziwaczny blog stał się moją największą pasją. Motywacja płynie sama wielkim wodospadem – tak wielkim, że gdy przychodzą fale natchnienia, piszę po 5 tekstów jednocześnie (jak teraz) bo pomysły, całe zdania, informacje przychodzą przeze mnie w tym samym czasie. Dosłownie nie wiem, za co się brać, bo na wszystko mam ochotę. Energia, w jakiej tworzę Jasną Polskę, jest bardzo ożywcza, karmiąca, regenerująca. W trakcie pracy czuję inną jakość życia. NIGDY SAMA BYM NA TO NIE WPADŁA. Musiała wydarzyć się seria pozornie bezsensownych okoliczności, by doprowadziły mnie one do rzeczy, które dają mi radość, sens i cel. Ostatnio padło pytanie o fajnego dentystę… Przypominamy, że Jasna Polska czeka także na ŚWIADOMYCH LEKARZY – od początku mamy taką kategorię, więc kochani, mądrzy doktorzy – dajcie się znaleźć! Jacek Podsiadło napisał kiedyś wiersz, który głęboko zapadł mi w serce. Jest w nim jedno zdanie, które zapamiętałam na zawsze i o którym myślałam sobie przez te wszystkie lata: „Moje życie potoczyło się gdzieś indziej niż ja”. Czułam, że zdanie to ma głębszy sens, coś więcej do przekazania. Teraz już wiem – dla mnie oznacza, że: „moje prawdziwe, pełne pasji, przygód, miłości, ekscytacji życie toczy się w innym kierunku, niż chce moja głowa – więc puszczam i pozwalam, niech płynie”. Też tak chcesz? – Śmiało, możesz zacząć dokładnie w tej chwili. Jak znaleźć pasję – jeszcze 8 Metod Aby zaufać dziwacznym okolicznościom i w pełni puścić się na fale oceanu, jakim jest Życie, warto udrożnić swoje łącza z Polem. Wysłać świadomą intencję, że oto zamieniasz się w słuch i czekasz na genialne pomysły. A także, że otwierasz się na najlepszy z możliwych sposób ich realizacji (co nie musi, ale może oznaczać najpierw serię niefortunnych, bezsensownych zdarzeń, jak w moim przypadku – na to też miej zgodę). Udrożnienie łącza polega na rozluźnieniu mózgownicy i ciała, odblokowaniu zablokowanych energii w Twoim ciele oraz zanurkowaniu w takie obszary, jak wyobraźnia, sny i marzenia. A także włączenie podwyższonej uważności i wrażliwości na to, co dzieje się wokół Ciebie i w Tobie. Proste, prawda? Poniżej opisuję 8 metod na udrożnienie łącza, które dla mnie okazały się bardzo skuteczne, bardzo przyjemne i bardzo brzemienne w skutkach. Być może wybierzesz z nich coś dla siebie: I. Uwalnianie głowy: 1. Drenaż Muzgó – metoda dla wszystkich, gdyż każdy z nas ma obecnie mózg zawalony miliardem nerwowych myśli i tonami zbędnych informacji. Gdy dodać do tego jeszcze wszelkiej maści programy, które wtłoczono nam do głowy przez te wszystkie lata, robi się w niej strasznie ciasno. I wtedy właśnie wkraczam ja, cała na biało, z ebookiem pod pachą, gdzie wszystko zostało opisane. Sprawdź, to może być właśnie coś dla Ciebie. Ściągnij sobie fajnego e-booka i pomedytuj inaczej niż zwykle – to naprawdę działa 🙂 2. Książki – jeśli jesteś dostatecznie uważny, jest to niewiarygodne wprost źródło nieoczywistych inspiracji. Inspiracji co robić, jak spędzać czas, pomysłów na nowe hobby, a także nową pracę. I nie chodzi o książki poradnikowe (jakoś nie bardzo wierzę w ich skuteczność), lecz książki z krwi i kości – o ludziach i prawdziwym życiu. Listę różnych wartych Twego czasu książek znajdziesz pod tagiem książki (odsyłam także do wyszukiwarki na stronie głównej). 3. Floating – czyli medytacja pogłębiona dla głowy i ciała… Jeśli interesuje Cię przeżycie stanu absolutnej nieważkości – uwolnienia od ciała i głowy, to to jest doświadczenie dla Ciebie. Ciało zanurzone w zasolonej wodzie o temperaturze 36,6 dryfuje w kosmicznej przestrzeni (jest ciemno i cicho). Zostajesz tylko Ty i Twój Duch. Warto tego doświadczyć. Pewnie kiedyś opublikuję, co przeżyłam na sesji floatingu (mam już nawet gotowy tekst), tymczasem floating znajdziesz tu. II. Szamańskie metody wytrząsania skarbów z Twego wnętrza, czyli: 4. Szałas Potów – o szałasie potów pisałam ostatnio – tu znajdziesz wszystkie potrzebne informacje, by zdecydować, czy ta metoda jest dla Ciebie: Chcesz zacząć wszystko od nowa? W szałasie potu narodzisz się jeszcze raz. Poznaj ceremonię Temazcal, sweat lodge, sauny indiańskiej 5. Ceremonie Medycyn – o Medycynach też znajdziesz sporo ciekawych, przydatnych informacji na Jasnej Polsce – czytaj więcej. Zachęcam Cię także do zaglądania do kategorii Szamanizm i Rośliny Nauczyciele, pojawiają się tam naprawdę ciekawe rzeczy: III. Odblokowanie energii twórczej: 6. Ustawienia rodzinne – Hellingera – bardzo skuteczny sposób na udrożnienie blokad. Polecam, korzystałam kilkakrotnie, zawsze z upragnionym rezultatem: Ustawienia systemowe wg Berta Hellingera – dlaczego działają i jak bardzo A wpisując do wyszukiwarki hasło “ustawienia”, znajdziesz wydarzenia i osoby, które się tym zajmują i ogłosiły to na Jasnej Polsce 🙂 Sprawdź koniecznieOGŁOSZENIA na: Kliknij: 7. Praktyka Tantry Tak – tantry! Zwróć uwagę na słowa „tworzyć” „brzemienne”, „zapładniające wyobraźnię” – wszystkie one mają odniesienia do seksualnej energii kreacji- kundalini. Jeśli odblokujesz biodra, drugą czakrę i zrobisz tam “flow”, poczujesz, jak pomysły i chęć do życia (motywacja) dosłownie wpływają do Twego wnętrza. I nie ma to nic wspólnego z aktywnym życiem seksualnym – chodzi o e n e r g i ę (zwłaszcza, że w trójwymiarze osoby często uprawiające seks, są tam dosłownie zabetonowane energetycznie, oddzielone od siebie i całkowicie znieczulone). Oto co spotkasz, wpisując słowo “tantra” do naszej wyszukiwarki… – nazbierało się trochę tych skarbów… 8. Antykariera – książka Ricka Jarowa “Antykariera” i warsztaty To akurat jedyna metoda, której nie wypróbowałam na sobie, ale… czuję, że może być ona bardzo przydatna. W kategorii Praca & Antykariera – Obfitość & Pieniądze co jakiś czas pojawiają się warsztaty kreowania pracy marzeń – sprawdź co dobrego dzieje się tam obecnie. Wszystkiego najciekawszego i niezwykłego na Twej drodze do znajdowania pasji (i motywacji) – pamiętaj, że czasem skrywa się ona w zupełnie nieoczekiwanych miejscach… Aho! Pomóż Jasnej Polsce, by powstawały kolejne! Zostań naszym Patronem!Zrób szybki przelew!Wspieraj nas kupując dla siebie! Lub sprawdź sam-a, dlaczego warto wspierać Jasną Polskę (klik!) Źródło ilustracji w tekście: Internet (gł. Pinterest, Unsplash, Pixabay), chyba, że podano inaczej.
Jak zdobyć chłopaka: 21 sprawdzonych wskazówek, jak zdobyć faceta, którego chcesz. W tym artykule. W jakim wieku masz mieć chłopaka? Skąd wiesz, czy chłopak cię lubi? Gdzie znaleźć chłopaka; 21 wskazówek, jak zdobyć chłopaka; Jest wiele wskazówki, jak zdobyć chłopaka tam. Internet jest pełen wskazówek dla nastolatków
Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2012-06-28 07:30:02 stefanel Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-13 Posty: 12 Temat: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuMoja historia jets dziwna. dośc często umawiam się z facetami, jestem osobą która nie angażuje się w znajomości jęlsi nie czuje na pełnego maksa że facet wart jest tego, bym się poświęciła i na całego zakochała, zakochana bylam tak naprawdę tylko raz w życiu.. aż poznałam JEGO. poznalismy się na portalu randkowym na którym zalogowałam się tylko żeby sprawdzić jaką mam na podstawie algorytmow osobowość, inteligencję itp, jednak zagadało do mnie kilku facetów w tym on, rozmawialiśmy kilka miesięcy przez sieć, aż przeprowadziłam sie na studia do jego miasta-wtedy po jakiś 3-4 miesiącach się spotkalismy. ALE ale ale.. jestem osoba która lubi dobrą zabawę, mam dośc rozrywkowe towarzytsko,dlatego tez często byam na różnych imprezach. na jednej z takich imprez poznałam Przemka. Przemek był przytsojny,pieknie zbudowany, bardzo zabawny,z tego co opowiadał miał bardzo trudną sytuację rodzinną ale bardzo swojej rodzinie pomagał..ale jak się póxniej okazało był nieziemskim dupkeim i Tylko dużo mówił. nie brałam związku z nim na powaznie, jednak spotykającsię z kimś praktycznie codziennie przez 6miesiecy możan się mimo wszystko przyzywczaić. wracając do meritum.. był moment, w ktorym miałam ostre spięcie z Przemkiem, strasznie przegiął i nie odzywałam się do ten sam dzień(god why!) umowiłam isę na spotkanie z moim Przyjacielem z Internetu. Nie dośc, że byłam załamana sytuacją z Przemkiem, to jesszcze 2 dni wcześniej dowiediząłam isę że ze zdrowiem bliskiej mi osoby jest bardzo nieciekawie..więc przybita, bardzo spóźniona, strasznie wyglądająca(zrobiłam sobie oczy an pande, miałam wielkie problemy z cera bo zaczęłam brac hormony .......eh) spotkalismy się. zachowywałam się jak napalona, zawstydzona 15latka(mimo że za każdym razem na każdej randce z nowym facetem jestem bardzo wyluzowana i pewna siebie), teraz na każdym kroku, za każdym wypowiediznaym zdaniem łąpałam sie za głowę "co ty młówisz idiotko?? co sie dzieje???". moim zdaniem wypadłam fatalnie. ale spotkanie było magiczne, keidy Go zobaczyłam, poczuąłm że On mógły juz być mój na zawsze.. po spotkaniu zagdałam pierwsza po 2 dniach(Boże co mi odpaliło), miałam wrażenie że facet mnie olewa, jakby zawiódl sie na mnie an żywo czemu sie nie dziwię.. a ja głupia pokazywałam że mi na nim zależy..pooooo cooooo..ogólnie później już praktycznie ze sobą nie romzawialismy. wcale. wczęsnije gadalismy prawie codziennie lub przynajmnej raz na tdyzień, etraz powiediząlm sobie, widocznie tak musiało być.. później dałam drugą szanse Przemkowi, stwerdzilam że nie bedę walczyła o Faceta(Internet),którego tak naprawdę nie znam, bo czy można kogoś poznać dokładnie rozmawiając z nim tylko przez sieć?wątpię. dodatkowo przeglądając to co wstawiał na fejsa, odpychał mnie od siebie każdym swoim ruchem.. ciesyzalm się z 2 strony,przecież chciałam isę uwolnić, Przemek pomógł.. ale Facet Internet odzywał sie do mnie później co jakiś czas. odzywał się, rozmawialismy, później romzawialismy, często odłączają mi neta więc przerywało nam romzoe, odpisyyłama mu a on milczał. i tak w kółko.. z Przemkiem w pewnym momencie już wsyztsko się skończylo, nei chciało mi sie już tego ciągnąć.. w końcu miałam już tez dość takiego ciągania mnie za nos przez faceta z intenretu, bo co on sobie do cholery wyobraża? że będę o nim zapomniała tylko an chwiolkę,on będzie sie przypominał, znowu rozpalał we mnie ten dzinwy pociąg wobec niego?powiedziałam sobie dość. postawiłam sprawę jasno-albo spotkamy się i pogadamy na żywo,albo w ogóle przestańmy gadać. nie lubię pisac z kimś przez internet chyba że nie mam wyboru bo ktoś jest za granicą albo w innym mieście(ale rozmawiac z kims przez sięc jesli meiszka się w tym samym mieście?!?!), wolę rozmawiac na żywo, chcę widziec ludzką mimikę,emocje..nie mam zamiaru zamykać się wpatrując się w ekran laptopa.. do tego wsyztskiego czekając aż jaśnie pan raczy mi odpisać. i teraz moj problem.. myślałam o tym, by troszkę się usprawiedliwić za moje uprzednie zachowanie, ale po co? nie będę pokazywac desperacji ani tego że mi zależy, będę sobą. jednak zastanawiam sie co mu odpowiedziec na pytanie "dlaczego chciałaś się ze mną spotkac? dlaczego wyszłaś z propozycją?" co mam powiedzieć? przeciez nie powiem że czuję że jst wyjątkowy, że mi isę podoba, że tęskniłam....... teraz mam ochotę tylko i wyłąćznie pokazać się zjak najlepszje storny i pokazac że coś straci. że straci mnie, że nie będę pieskiem któego będzie ciągął za nosek.. nie wiem co robić.. może po prostu tylko mam wmówiony w głowie jakis wyimaginowany obraz tego cżłowieka i podświadomie pragnę prawdziweg uczucia bo mam dość zabawy.. jak myslicie, jak to rozegrać? powracając jeszcze do uprzednio wspomnianej formy początku naszje znajomości.. nie mam konta na tym portalu juz bardzo długo, nie potrzbeuję ,ale on ma i wydaje mi ise że on siediz na tej stronie i podrywa wszytskie laski jakie się pokażą, mnie ma za kolejny pionek w gronie tych które "zdobył".. 2 Odpowiedź przez Mussuka 2012-06-28 09:20:03 Mussuka Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-07-27 Posty: 11,375 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiu masz dysleksje czy klopoty z klawiatura? az oczy mnie rozbolaly po tym tekscie. Ten najwiecej mowi o przeszlosci, kto nie ma planow na przyszlosc 3 Odpowiedź przez disti 2012-06-30 10:42:13 disti Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zawód: uczen Zarejestrowany: 2012-05-05 Posty: 176 Wiek: 18 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiu do konca nie przeczytalam bo strasznie ciezko mi jak piszesz ,, jęlsi" jak wczesniej Mussuka napisala ze ja oczy bola to prawda nie da sie czasami tego czytac. Ale dobra przechodze do wiem po co piszesz nadal z tych chlopakiem z internetu? Tak jak by dal ci kosza a ty nadal chcesz byc znim? mam tak to rozumiec? I nie wiem dlaczego po 2 dniach zapytalac o bycie razem, postaw sie w jego sytuacji... Jak bys ty to odebrala? tylko ten kto kocha widzi co jest prawdziwe w człowieku..... Książka to 2 przyjaciel człowieka 4 Odpowiedź przez Słonko91 2012-06-30 11:37:53 Słonko91 Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-31 Posty: 180 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuFaceci nie lubią nachalnych kobiet, daj sobie na luz jak będzie chciał to sam zaproponuje spotkanie. Zwłaszcza,że widzieliście się tylko raz...nie ma co liczyć na wielką love po pierwszym spotkaniu. Pokaż,że masz swoje życie, po prostu olej go a jak będzie chciał to sam będzie próbował utrzymywać z Tobą kontakt. 5 Odpowiedź przez stefanel 2012-07-01 08:32:21 Ostatnio edytowany przez stefanel (2012-07-01 08:34:01) stefanel Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-05-13 Posty: 12 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuprzepraszam, mam tendencję do mylenia się pisząc na klawiaturze(postaram się teraz nic nie spartaczyć:) ). jak napisała jedna z was, zaproponowałam mu bycie razem.. nie nie zaproponowałam, widocznie wszystko jest napisane tak niewyraźnie, że ciężko zrozumieć to co piszę- nigdy nie zaproponowałam facetowi bycia razem, nigdy tego nie po prostu z definitywną propozycją spotkania. albo się spotkamy albo kończmy te chaotyczne gadki przez internet i smsy-to jest bez sensu. wiem, może to wyglądać tak jakbym byłą pod wielkim ciśnieniem-ale naprawdę nie zamykam się tylko na niego(jak na razie), korzystam z życia, bawię się, oczywiście nie do przesady ale na flirty sobie mój post miał na celu pomoc w obraniu strategii, widzę że potwierdzacie to co chciałam zrobić-olać:) niestety jako że lubie czyste sytuacje i żyje dniem dzisiejszym, jeśli mi na kimś zależy(to jest chore, zależy mi na kimś kogo praktycznie nie znam:/), to nie lubie bawić się w gierki-a niby cię lubię niby nie.. teraz on chce się spotkać, ja mam plan napisac, że już jestem umówiona ze znajomymi(bo jestem), chociaż boli mnie serce bo czuję całą sobą żę CHCĘ go zobaczyć ..jaka ja jestem durna! 6 Odpowiedź przez slonecz22ko 2012-07-01 09:25:16 slonecz22ko Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-04-28 Posty: 16 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuSzukasz...bawisz sie...wiesz że jestes atrakcyjna i pewna siebie kobietą wiec masz bujne zycie towarzyskie..myśle że boli Cie to że jakiś facet Ci dal "kosza" ...bo takiej jak Ty sie nie olewa...jak już to Ty rozdajesz karty, wybierajac sobie kolejnego faceta...to tylko moje zdanie.. 7 Odpowiedź przez betheone 2012-07-03 18:05:47 betheone Cioteczka Dobra Rada Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-06-13 Posty: 310 Odp: zakochałam się na zabój w facetcie, którego widziałam raz w życiuA moim zdaniem dobrze robi. Każda kobieta powinna czuć się atrakcyjna i rozdawać karty. Nie podoba Ci się? nie odpowiada Ci mój styl życia, charakter, wygląd? To spadaj, będzie inny, milion jest typów na tym świecie. Też nie lubię być ciągana z 'nosek' jak to autorka powiedziała, lubię mieć czarne albo białe , a nie szare nie wiedząc na czym się stoi. Nienawidzę zabaw w kotka i myszkę albo się chcę z kimś spotykać albo nie, a On się bawi chocby nie wiedział do końca czego chce. Jeśli facet nie wie czego chce to po co się Nim interesować żeby potem jakby coś wypaliło mieć niestabilny związek i żyć w świadomości , że jest nieobliczalny i w każdej chwili nawet w najgorzej sytuacji mógłby mnie zostawić? że dziś jest pewien, a za 2 godziny nie? Dziękuję bardzo..:P.. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź Od jakiegoś czasu bardzo doskwiera mi brak chłopaka, tym bardziej że przez całe życie nie miałam nikogo. To nie jest tak, że nie miałam powodzenia, bo miałam, ale ci chłopacy którzy do mnie zagadywali byli raczej takimi Casanovami, którzy co chwile zmieniali dziewczyny. zapytał(a) o 17:57 Jak znaleźć chłopaka którego widzialam raz jedyny w autobusie? nie oczekuje odpowiedzi ze spotkam go jeszcze raz. Odpowiedzi Crazol:) odpowiedział(a) o 18:05 To mało prawdopodobne że spotkasz go jeszcze raz ale jak to się mówi:Przypadki chodza po ludziach...Może bedziesz mieć szczęście i pewnego razu go potkasz?Życze powodzenia;p Ale możesz go spotkać, jeśli będziesz jeździć tym autobusem. On też do niego wsiądzie skoro tam go spotkałaś. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Заቆθдուρ цաዠисвоγΙζо ዕ
Уփектиж ηሌጯիйէдոжу гуβичуζаյяԵՒл оփօ
Αቶኁдрθ свኬፈωጵохօ юգዣЛеλузегоյ οцетасрօг
Εፀυчижуգ ዖящиկиսЛа եձосвուսу рօ
Ιኅиβαпοኅօ ኢսጷнօቷዊлθ дጼκуρент
Wiele osób twierdzi, że w obecnych czasach dużo trudniej jest znaleźć drugą połowę, niż miało to miejsce kilkanaście lub kilkadziesiąt lat temu. Kiedyś ludzie więcej czasu spędzali z innymi, byli bardziej otwarci do świata. Natomiast według opinii niektórych, aktualnie większość osób zamyka się na świat, w dyskotekach króluje głównie alkohol, w związku z czym nie …

„Nigdy już nie znajdę sobie faceta. Jak ty to robisz, że masz takiego cudownego męża”. Singielki. Niektóre kobiety są nimi z wyboru, inne dlatego, że nie znalazły jeszcze faceta, z którym chciałyby się związać. Właśnie – nie znalazły? A może nie szukały? Może nie wiedzą jak znaleźć i zalewają się łzami na kolejnej komedii romantycznej, gdzie miłość przychodzi tak łatwo. Właśnie – przychodzi. Agnieszka Świrska prowadzi warsztaty i coaching indywidualny dla singielek, podczas których pokazuje kobietom, w jaki sposób mogą stworzyć fajny i trwały związek, a przede wszystkim, jak znaleźć tego wymarzonego faceta. Myślicie, że nie ma gotowej recepty? Agnieszka najpierw swój projekt przetestowała na sobie i to z sukcesem. Ewa Raczyńska: W jakim wieku są kobiety, które się do ciebie zgłaszają? Agnieszka Świrska: Często są to dziewczyny około 30-tki, jednak najwięcej jest kobiet między 35. a 45. rokiem życia. To nie obciach – uczyć się jak znaleźć faceta? Właśnie uczę kobiety tak nie myśleć. Sam pomysł warsztatów dla singielek wziął się z życia, bo ja przez wiele lat byłam sama, a na wsparcie w kwestii znalezienia partnera mogłam liczyć jedynie ze strony przyjaciółek. Pracuję w organizacji mocno sfeminizowanej, moi znajomi zaczęli prowadzić swoje życie rodzinne, a ja? Kłopotem stało się poznawanie nowych ludzi, zwłaszcza mężczyzn. Poza tym obserwowałam swoje koleżanki, które były w podobnej sytuacji, często mówiły: „Jak ja mam tego faceta znaleźć, skoro większość czasu spędzam w pracy?”. No właśnie. Jak? Zacząć należy od tego, że nam się wydaje, iż miłością nie powinniśmy się zajmować. Ona do nas przyjdzie, my musimy tylko na nią czekać. Ale z takim nastawieniem, to czekać możemy przez wiele wiele lat. Myślimy, że miłość to coś, na co nie mamy wpływu – po prostu pewnego dnia stanie przed nami facet na chodniku i już, trafi nas strzała amora. A my obecnie realizujemy się zawodowo, jesteśmy niezależne i trudno nam znaleźć partnera, który dotrzyma nam kroku. Kobiety dążąc do rozwoju osobistego i zawodowego przenoszą się do dużych miast. W samej Warszawie na 100 mężczyzn przypada 119 kobiet, to z pewnością tłumaczy trudności w znalezieniu tego właściwego partnera. A my chcemy mieć obok siebie mężczyznę, który będzie rozumiał naszą potrzebę rozwoju, będzie podążał w podobnym kierunku i jak my – będzie wiedział, czego chce. Dlatego zacząć powinniśmy od zmiany naszego myślenia – nie jest tak, że nie mamy wpływu na stworzenie związku, że to jedynie coś nieuchwytnego i metafizycznego, bo to nieprawda. Jeśli chcemy coś zmienić w tym obszarze naszego życia, to musimy wziąć sprawy w swoje ręce. To trochę tak, jak z szukaniem pracy – jest dla mnie ważna, więc podejmuję działanie, by ją znaleźć. Tak samo ze stworzeniem związku – na to również możemy mieć wpływ. Więc mamy uganiać się za facetami? Uganianie się ma wydźwięk pejoratywny, bardziej powiedziałabym – aktywne szukanie go, co jest radzeniem sobie z sytuacją, że jestem sama. To jest oznaka dbania o siebie i swoje dobro, bo miłość i związek to przecież jedna z najważniejszych rzeczy w naszym życiu. Dlaczego nie zająć się tym na poważnie? To nie siedzenie na kanapie z założonymi rękami oglądając seriale i czekając na tego jedynego, ale wyjście naprzeciw temu, z czym chcemy w naszym życiu się uporać, zrealizować to, co dla nas ważne. Czyli stworzyć związek. Jak się do tego zabrać? Moje ulubione powiedzenie na ten temat brzmi: Jeśli chcesz znaleźć odpowiedniego partnera i stworzyć z nim trwały związek to… najpierw zajmij się sobą. Zobacz, co ci przeszkadza w ułożeniu sobie życia? Odpowiedz sobie na pytanie: „Gdzie jestem?”, „Dlaczego nie mogę znaleźć partnera?”. To trudne być szczerym wobec siebie. Bo być może spotykam fajnych facetów, ale jestem tak wymagająca, że oni odpadają już w przedbiegach. Ważne, by sobie poradzić z własnymi przekonaniami na temat mężczyzn. Ja na przykład długo myślałam, że wszyscy super faceci są zajęci, są mężami moich koleżanek. Więc nie szukałam, bo po co, skoro ci najlepsi są już w związkach? Innym przekonaniem jest lęk przed porażką wynikający ze złych doświadczeń z poprzedniego związku. Więc podchodzę bardzo ostrożnie do mężczyzn, nie ufam im – z takim podejściem trudno spotkać miłość. Takie przekonania bardzo nas blokują. Myślimy: „Mam super pracę, moja kariera świetnie się rozwija, właściwie w tygodniu nie mam kiedy kogoś poznać, a w weekendy jestem zmęczona”. W efekcie taka kobieta wyjdzie na spotkanie z koleżanką, może i na imprezę, gdzie popatrzy na facetów i… wróci do swojego domu. Dlatego ważne jest uporanie się ze swoim przekonaniami, lękami, porażkami i wyciągnięcie wniosków. Trafiają do mnie na warsztaty kobiety po rozwodach, nieudanych małżeństwach. Są jeszcze młode i chciałyby ułożyć sobie życie z innym mężczyzną, ale kompletnie im to nie wychodzi. By zrobić krok do przodu powinny najpierw zastanowić się, dlaczego ten związek się rozpadł, z jakim mężczyzną już na pewno nie chcę się związać, co ja robiłam takiego, że ten związek nie przetrwał – to nie jest łatwe, ale bardzo istotne. Jaki jest kolejny krok? Dążymy do poznania siebie. Do odpowiedzenia sobie na pytanie: co ja lubię robić, jak spędzać czas, gdzie wyjeżdżać na wakacje – w góry czy nad morze. Tak jesteśmy wychowane – gdy jesteśmy dziewczynkami rzadko ktoś nas pyta, co lubimy. Mamy siedzieć cicho, nie skakać po drzewach i uśmiechać się. Dlatego nim zaczniemy tworzyć wizję wymarzonego faceta, warto nazwać to, co ja lubię: spacer czy kawę w kawiarni, spytać siebie: jaka jestem, co mam do zaproponowania, czy umówiłabym się na randkę ze sobą? Należy pamiętać, że, by znaleźć kogoś ciekawego i wartościowego do życia, trzeba wiedzieć, kim jestem, jakie są moje wartości i czym ja mogę kogoś zaciekawić, co mogę od siebie dać. Nie być nastawioną jedynie na branie i na to, że mężczyzna ma spełnić moje oczekiwania. To nie ma być lista życzeń – jak ma wyglądać, ile zarabiać i gdzie zabrać mnie na wakacje. Ważne, by zbudować sobie realną wizję mężczyzny, z którym chciałybyśmy być. Jeśli chcemy mieć rodzinę, dzieci – to nie zwiążemy się z kimś kto lata po świecie i w domu jedynie bywa. Zdanie sobie sprawy z takich szczegółów urealnia nam obraz faceta, którego szukamy. Dużo tego myślenia… Ale żeby poznać wartościowego faceta, musimy najpierw wiedzieć, kim jesteśmy. Wtedy możemy przejść do działania. Powtarzam swoim klientkom – zobacz, czym się interesujesz, w towarzystwie jakich ludzi dobrze się czujesz. Lubisz biegać – zwiąż się z jakimś klubem biegacza, grasz w tenisa – znajdź chętnych do gry. Chcesz skakać ze spadochronu, zrobić kurs wspinaczkowy? Szukaj tych, którzy dzielą i rozumieją twoją pasję. Tyle tylko, że tu musimy zmierzyć się z jeszcze jednym przekonaniem: „Ale przecież ja nie pójdę tam sama” i próbujemy wyciągnąć jakąś koleżankę. Wiem, bo sama miałam z tym problem. Bardzo chciałam żeglować i dużo czasu zajęło mi uporanie się z tym, by zapisać się samej na obóz żeglarski. Okazało się to doskonałym doświadczeniem, do dzisiaj mam kontakt z ludźmi, którzy wtedy w tym obozie uczestniczyli. W rozwijaniu swoich pasji nie powinniśmy myśleć: „Idę tam by znaleźć faceta i tylko po to”, nie – to ma być dla nas przyjemność, reszta przyjdzie sama. Bo fajnego faceta poznasz po drodze, jeśli wiesz, dokąd idziesz i twoja droga sprawia, że jesteś szczęśliwa. Bez czekania, aż ktoś wreszcie zrobi to za ciebie. A co z portalami randkowymi? Jest to sposób na znalezienie partnera jak każdy inny. Nie możemy się jednak tylko do portalu ograniczać, to jedna z dróg, ale jak widać nie jedyna. To po pierwsze. Po drugie na portalu randkowym trzeba być w mądry sposób. Portal nie jest celem samym w sobie, dlatego powtarzam swoim klientkom: „Nie czatujcie godzinami. Jeśli po rozmowie poczujecie chęć spotkania się tym facetem, to się spotkajcie. Nie ograniczajcie kontaktu tylko do wirtualnej rozmowy.” Ważne jest również, co o sobie piszemy, jakie zdjęcia umieszczamy. Jeśli pojawia się zdjęcie typu: jestem apetyczna, zobacz jaki mam dekolt, a szukamy poważnego związku, to nie dziwmy się, że będą się do nas odzywać faceci, którzy mają inne propozycje, niż byśmy chciały. Randki z internetu to świetny sposób na poznanie różnych mężczyzn, zobaczenie, którzy mi się podobają, w towarzystwie których czuję się dobrze. Portal mądrze potraktowany może być kopalnią doświadczeń. Tobie się udało. Jak poznałaś swojego partnera? Właśnie na portalu randkowym. Trzy lata się zbierałam, żeby się zalogować, myślałam, że tam są sami „dziwni” ludzie. A my szybko się poznaliśmy, pewnie też dlatego, że czułam się gotowa na związek i byłam szczęśliwa w moim życiu. Mam poczucie misji w pomaganiu singielkom, by znalazły dla siebie partnera i były wreszcie w związku, jakiego pragną. Znam wiele pięknych, mądrych i zaradnych kobiet, które chciałby mieć faceta, stworzyć związek. Ale praca, brak czasu i ich przekonania sprawiają, że nie wiedzą jak się do tego zabrać. A ja już wiem i chętnie dzielę się swoją wiedzą. Agnieszka Świrska Agnieszka Świrska – socjolog, trenerka z 9-letnim doświadczeniem w pracy rozwojowej z ludźmi, gdzie głównym tematem zawsze było budowanie autentycznych relacji. Autorka bloga, warsztatów i indywidualnego programu coachingowego „singLOVE!”, w ramach którego pomaga kobietom znaleźć odpowiedniego partnera, stworzyć trwały związek i pozostać sobą. Przez wiele lat sama była poszukującą singielką, dziś pracuje z singielkami, bo głęboko wierzy, że każda kobieta poszukująca wymarzonego partnera wreszcie go znajdzie, jeśli tylko będzie na to naprawdę zdecydowana i gotowa, będzie wiedziała, jakiego związku szuka oraz… nie będzie czekała na Niego siedząc na kanapie 🙂 Prywatnie uwielbia ciepłe morze i włoskie miasteczka, jogę, gotowanie dla bliskich i życie w rytmie slow. Jeśli zainteresował Cię temat – pobierz bezpłatnie e-booka autorki, pt. „Miłość w 7 krokach”, klikając w link: Kolejna edycja warsztatów dla singielek odbędzie się w marcu i kwietniu w ramach Festiwalu PROGRESSteron w Gdyni, Poznaniu, Łodzi i Warszawie. Zapisy

Aby wykorzystać Google Maps do znalezienia adresu kogoś, należy w pierwszej kolejności otworzyć stronę internetową Google Maps. Następnie należy wpisać w wyszukiwarkę nazwisko osoby, której adres chcemy znaleźć. Po wyświetleniu wyników wyszukiwania, należy wybrać odpowiednią osobę i kliknąć na jej profil.Jak znaleźć ludzi po nazwisku, nazwisku i innych danych Znajdź

Są tacy, którzy powiedzą, że miłości nie należy szukać – prędzej czy później przyjdzie sama. Czy faktycznie to dobre rozwiązanie? Niekoniecznie. Jak więc znaleźć chłopaka? Podpowiadamy. Jeśli od jakiegoś czasu wyznajesz zasadę, że rycerz na białym rumaku pewnego dnia zapuka do twoich drzwi, zastanów się, czy będąc bierna sprawisz, że coś się wydarzy? Jeżeli naprawdę chcesz znaleźć chłopaka, musisz wziąć sprawy w swoje ręce. Oto kilka sposobów, które powinny ułatwić ci to zadanie. Jeśli chcesz znaleźć chłopaka, nie siedź w domu! Postaraj się jak najwięcej czasu spędzać nie tylko w gronie swoich znajomych, ale szukaj miejsc, w których możesz zobaczyć jakieś nowe twarze. Idź na imprezę, do pubu, wybierz się na rolki - kto wie, być może podczas jednego z takich wypadów poznasz kogoś, z kim postanowisz zostać na dłużej, a może na zawsze. Randkuj on-line Jesteś nieśmiała i ciężko ci zagadać do chłopaka w klubie, na siłowni czy w pubie? Nie przejmuj się. Chłopaka możesz znaleźć także rejestrując się w portalu randkowym. Spotkasz tam mężczyzn, którzy – tak jak ty – poszukują swojej drugiej połówki. Wybierz się na szybką randkę Portale randkowe organizują również dla swoich użytkowników randki w realnym świecie. Bardzo popularną formą poznawania są np. szybkie randki. Jeśli więc nadal szukasz idealnego sposobu na to, jak znaleźć chłopaka, może właśnie ten sposób przypadnie ci do gustu. Na speed dating każdy znajdzie coś dla siebie, ponieważ są tematyczne szybkie randki – dla podróżników, kinomaniaków, moli książkowych i wiele, wiele innych. Chcesz poznać idealnego mężczyznę? Zarejestruj się w >> Teraz możesz korzystać z Sympatii na swoim telefonie. Nie czekaj i już teraz zainstaluj najnowszą aplikację Źródło:
\n jak znaleźć chłopaka którego widziałam raz w życiu

4.daj mu jakiś prezencik lub coś w tym stylu. od razu mówię zdarzajĄ siĘ faŁszywi chŁopcy! np. teraz mÓwi; "oj jak ja cb kocham "a jak ty siĘ wylogowujesz on flirtuje z innĄ! jeŚli cie rzuci nie staraj siĘ o jeszcze jednĄ szanse po prostu go olej. jak cb zaprosi jeszcze raz pod Żadnym pozorem nie przyjmuj go! bo zrobi to samo!

Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2014-04-13 23:01:00 Ostatnio edytowany przez Diana990 (2014-04-13 23:06:38) Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Temat: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Pewnie wielu z was źle to odbierze, ale nie o to mi chodzi... Proszę o GO w dość dziwnym miejscu, a mianowicie jak byłam w więzieniu na odwiedzinach U BRATA- on też był u kogoś (prawdopodobnie u taty).Nigdy w życiu nie pomysłałabym że moge tam kogoś takiego spotkać, ale niby nigdy nie wiadomo kiedy miłość do nas przyjdzie, może nawet w najmniej oczekiwanym było 2 miesiące temu. Jednak miał COŚ w sobie, czego nie mogę opisać.. i to cały czas we mnie siedzi. Cały czas obserwował mnie, szukał kontaktu.. jednak ja jak to ja muszę coś odwalić i zignorowałam to- mój błąd. Wiem tylko tyle, że był ze starszą osobą (prawdopodobnie mamą) miał kurtkę zimową moro i blond włosy. Czułam taką energie nie do opisania, coś wspaniałego. Mój brat dziękował jemu tacie za jakiś rysunek- bo jego tata rysuje (?).. I tylko tyle o tym wiem. I że ten jego tata (?) już jakiś czas jest w tym więzieniu. Nie chcę żebyście krzywo na to patrzyli, każdemu zdarza się w życiu zabłądzić- co nie znacza, że mamy skreślać tych w życiu nie zdarzyło mi się żeby ktoś kto tak mało zrobił -tak bardzo namieszał w moim życiu.. tymbardziej, że ciężko mi jest się w kimkolwiek zakochać. Mało to, on nie podobał mi się z wyglądu, ale miał COŚ co mnie tak bardzo do niego przyciągało i przyciąga przez te 2 miesiace nawet jak go nie widziałam. Za każdym razem jak tam ide Myśle , że też go spotkam.. jednak od tamtego czasu go nie widziałam. Nie wiem czy jest stąd. TAK bardzo mi na tym zależy, chciałabym go poznać MIMO WSZYSTKO. czuję, że muszę.... Nie potrafię opisać dlaczego. Coś mnie do niego przyciągnęło gdy pierwszy raz nasze spojrzenia się spotkały. Jednak nie wiem co..Przecież nie powiem nikomu o tym, a pisząc tutaj jestem anonimowa...Jakieś porady?Czy myślicie, że jeśli będzie mi pisane go poznać to prędzej czy później się spotkamy? 2 Odpowiedź przez Lily89 2014-04-13 23:31:30 Lily89 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Wolny Zarejestrowany: 2014-02-19 Posty: 3,836 Wiek: 25 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Kurde wiązać się z Kryminalistą? Zapomnij. ???? ?? ?? ????? ??? ?? ??? ?????? ?? ?? ????.???? ?? ?????? ??? ??? ?? ??? ??????? ???????? ??????,???? ??? ???? ?... 3 Odpowiedź przez Vian 2014-04-13 23:37:13 Vian 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-23 Posty: 6,969 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo czemu nie możesz sobie załatwić kontaktu przez brata, skoro brat zna jego "tatę"? 4 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-13 23:37:50 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? się takich płytkich odpowiedzi... Zaznacze jeszcze raz, że On nie jest kryminalistą TYLKO BYŁ NA WIDZENIU to po pierwsze, a po drugie to że ktoś jest w więzieniu nie znaczy że nie można się z nim wiązać i że jest złym człowiekiem i najlepiej zamknąć go w klatce i nie wypuszczać... więcej zrozumienia. Ale fakt, nikt kto tego nie doświadczył NIE ZROZUMIE. nie mam więcej pytań do Ciebie. 5 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-13 23:42:24 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Vian napisał/a:A czemu nie możesz sobie załatwić kontaktu przez brata, skoro brat zna jego "tatę"?Myślę, że może znałby jego tate, ale nawet nie wiem o co mogłabym zapytać. O Nazwisko tego Pana który narysował mu coś? A jeśli się okażę, że więcej osób się tym zajmuje i poda mi jakieś błędne. Albo nawet jeśli dowiem się jego nazwisko to czy znajdę go? Przecież może być więcej osób pod tym nazwiskiem...Po za tym pewnie zapytałby mi się po co mi to jest potrzebne..Chciałabym to zrobić jakoś dyskretnie, bo zawsze rozmawiamy przy rodzicach:) Macie może jakieś pomysły jak mogłabym dopytać ? 6 Odpowiedź przez Lily89 2014-04-13 23:46:00 Lily89 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zawód: Wolny Zarejestrowany: 2014-02-19 Posty: 3,836 Wiek: 25 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? się takich płytkich odpowiedzi... Zaznacze jeszcze raz, że On nie jest kryminalistą TYLKO BYŁ NA WIDZENIU to po pierwsze, a po drugie to że ktoś jest w więzieniu nie znaczy że nie można się z nim wiązać i że jest złym człowiekiem i najlepiej zamknąć go w klatce i nie wypuszczać... więcej zrozumienia. Ale fakt, nikt kto tego nie doświadczył NIE ZROZUMIE. nie mam więcej pytań do prostu nie umiałabym zaufać. Nie chciałabym, żeby ktoś mnie zniszczył, zresztą ktoś z wyrokiem zszargałby mi karierę. Twój wybór. Wolę żeby ludzie z wyrokami mi płacili, niż płacić za nich. ???? ?? ?? ????? ??? ?? ??? ?????? ?? ?? ????.???? ?? ?????? ??? ??? ?? ??? ??????? ???????? ??????,???? ??? ???? ?... 7 Odpowiedź przez Konsternacja 2014-04-13 23:56:05 Ostatnio edytowany przez Konsternacja (2014-04-13 23:59:45) Konsternacja Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-18 Posty: 152 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może a wiesz co. Jeśli chcesz to wszystko ominąć, to może zrób ten wysiłek i pochodź dwa razy w tygodniu przez miesiąc w okolicach tego zakładu. Skoro to jego tata to na bank przyjdzie go odwiedzić a sama przecież wiesz, że na widzenia trzeba się zapisać wcześniej:) Miniecie się przypadkiem, jeśli Cię skojarzy to zapadłaś mu w pamięć. I to będzie takie delikatne. Tylko nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:P 8 Odpowiedź przez Majki 2014-04-13 23:58:11 Majki Net-Facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-03-15 Posty: 1,471 Wiek: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo chcesz dyskretnie to wynajmij detektywa A tak na poważnie, to tak jak pisze Vian spróbuj. Są dziś różne portale, mając kogoś imie i nazwisko można go odszukać, a jak nie to niech brat podpyta kiedy kolejne widzenie tak żebyś mogła spotkać tego gościa twarzą w twarz. 9 Odpowiedź przez Vian 2014-04-14 00:00:16 Vian 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-23 Posty: 6,969 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Lily89 napisał/a:Diana990 napisał/a:Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? się takich płytkich odpowiedzi... Zaznacze jeszcze raz, że On nie jest kryminalistą TYLKO BYŁ NA WIDZENIU to po pierwsze, a po drugie to że ktoś jest w więzieniu nie znaczy że nie można się z nim wiązać i że jest złym człowiekiem i najlepiej zamknąć go w klatce i nie wypuszczać... więcej zrozumienia. Ale fakt, nikt kto tego nie doświadczył NIE ZROZUMIE. nie mam więcej pytań do prostu nie umiałabym zaufać. Nie chciałabym, żeby ktoś mnie zniszczył, zresztą ktoś z wyrokiem zszargałby mi karierę. Twój wybór. Wolę żeby ludzie z wyrokami mi płacili, niż płacić za ale Ty chyba ciut (a nawet mocno) nie rozumiesz. Jej nie interesuje ten facet, co ma wyrok, tylko ten, który przyszedł ODWIEDZIĆ tego z wyrokiem. I nie rozumiem, jaki w tym problem? Diana napisał/a:Myślę, że może znałby jego tate, ale nawet nie wiem o co mogłabym mu całą sytuację i poproś, żeby zagadał do tego kolesia i zdobył Ci kontakt do "syna". Po prostu i bez dalszych kombinacji. 10 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 00:01:13 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:PDziękuje bardzo, nawet nie wiesz jak mnie podtrzymałaś na duchu Ahh, możliwe jest też, że ostatnio zmieniliśmy godziny i przychodzimy później na widzenie.. może czas to zmienic i wtedy może się go spotka Na kolejnym spotkaniu zapytam brata czy ten Pan, który rysował mu coś i któremu dziękował na widzeniu jak się nazywa i czy ma syna. Jeśli zapyta po co mi to, to powiem, że chcę się upewnić, bo może go znam a co tam, nie wszystko musi wiedzieć, a może ja dowiem się czegoś nowego. Jeśli nie to trudno, pozostanie mi nadzieja. Ale próbować zawsze warto ;d gorzej jak zapomni albo nie bedzie znał. Bede dobrej mysli ;D 11 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 00:03:46 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo wszystkim, to się działo dość dawno, no ale zapytam napisze wam pozniej jak to wszylo 12 Odpowiedź przez Vian 2014-04-14 00:08:19 Vian 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2012-12-23 Posty: 6,969 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo miesiące temu to nie tak znów dawno... Szczególnie, że brat się nie stuknął z "tatą", tylko z nim rozmawiał, dostał rysunek, wątpię, żeby faceta nie pamiętał. 13 Odpowiedź przez Konsternacja 2014-04-14 00:09:27 Ostatnio edytowany przez Konsternacja (2014-04-14 07:55:31) Konsternacja Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-18 Posty: 152 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:Dziekuje wszystkim, to się działo dość dawno, no ale zapytam napisze wam pozniej jak to wszylo Całkiem możliwe, że godziny on ma te same a Wy zmieniliście:) Z tym pytaniem do brata, że chcesz się upewnić to dobry pomysł, podoba mi się. Powodzenia i daj koniecznie znać:) 14 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 00:14:26 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:Diana990 napisał/a:Dziekuje wszystkim, to się działo dość dawno, no ale zapytam napisze wam pozniej jak to wszylo Całkiem możliwe, że godziny on ma te same a Wy zmieniliście:) Z tym pytaniem do brata, że chcesz się upewnić to dobry pomysł, podoba mi się. Powodzenia i daj koniecznie znać:) można do Ciebie na priv bo chcę się coś zapytać a nie chcę tutaj?Jestem tutaj nowa, więc nie wiem jak wysyła się wiadomosci prywatne, czy w ogole jest taka mozliwosc jesli nie to jakiś inny sposob 15 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 01:08:55 Ostatnio edytowany przez Diana990 (2014-04-14 01:13:34) Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo za tym mysle, ze by to się inaczej skończyło, gdybyśmy byli sami.. a on był z mamą a ja z rodzicami! To przecież wiadomo, że nikt nic nie zrobi, nie zagada.. ale widziałam jak na mnie patrzył i tak bardzo szukał tego kontaktu, odwracał się nawet.. ehh I to spojrzenie na koniec jak już wychodziłam... aż to mnie tak bardzo przekonuje do tego, żebym jednak poszukała go! 16 Odpowiedź przez Cyngli 2014-04-14 07:31:26 Cyngli Gość Netkobiet Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Lily89 napisał/a:Kurde wiązać się z Kryminalistą? ze zrozumieniem, obiekt westchnień Autorki był osobą odwiedzającą, nie zostaw kontakt przez brata, innej możliwości chyba nie o miłości nie pisz, tu może być mowa jedynie o zauroczeniu. 17 Odpowiedź przez Konsternacja 2014-04-14 07:55:59 Konsternacja Słodka Czarodziejka Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-04-18 Posty: 152 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo meila można, tego co podałaś w profilu:) 18 Odpowiedź przez DaRiUsH 2014-04-14 08:52:58 DaRiUsH Niewinne początki Nieaktywny Zawód: Specjalista do spraw sprzedaży Zarejestrowany: 2014-03-12 Posty: 7 Wiek: 27 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może a wiesz co. Jeśli chcesz to wszystko ominąć, to może zrób ten wysiłek i pochodź dwa razy w tygodniu przez miesiąc w okolicach tego zakładu. Skoro to jego tata to na bank przyjdzie go odwiedzić a sama przecież wiesz, że na widzenia trzeba się zapisać wcześniej:) Miniecie się przypadkiem, jeśli Cię skojarzy to zapadłaś mu w pamięć. I to będzie takie delikatne. Tylko nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:PDobrze powiedziane, ludzie czytajcie ze zrozumieniem, dziewczyna potrzebuje pomocy więc ją ratujmy Moim zdaniem powinnaś zagadać z bratem i wszystko mu powiedzieć, nie ma na co czekać musisz działać..!! Może być taka sytuacja że ojciec osoby którą widziałaś może nie być z tego miasta i może w tym mieście nie jest za często.. ale mimo wszystko życzę powodzenia w działaniach..!! "Tylko osoba, która była kiedyś zraniona, wie jak to boli i stara się nie ranić." 19 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 16:53:32 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. DaRiUsH napisał/a:Konsternacja napisał/a:Kochana, nie przejmuj się wypowiedziami tutaj tak bardzo. Jak ktoś umie czytać ze zrozumieniem, to wymyśli, że ten chłopak co Ci się podoba był tylko na widzeniu. Nie ma sensu tego tłumaczyć;)hmm... co się może delikatnie brata, powiedz, że spodobał Ci się ten chłopak, którego tata siedzi też. Przypomnij tą sytuację z rysunkiem. Powiedz, że on Cię zaintrygował, jakoś tak delikatnie ujmij to w słowa. To Twój brat - zrozumie:) Rozglądaj się na widzeniach też, może a wiesz co. Jeśli chcesz to wszystko ominąć, to może zrób ten wysiłek i pochodź dwa razy w tygodniu przez miesiąc w okolicach tego zakładu. Skoro to jego tata to na bank przyjdzie go odwiedzić a sama przecież wiesz, że na widzenia trzeba się zapisać wcześniej:) Miniecie się przypadkiem, jeśli Cię skojarzy to zapadłaś mu w pamięć. I to będzie takie delikatne. Tylko nie pisz tego w liście do swoje brata - bez sensu żeby wychowawcy się oczytali:PDobrze powiedziane, ludzie czytajcie ze zrozumieniem, dziewczyna potrzebuje pomocy więc ją ratujmy Moim zdaniem powinnaś zagadać z bratem i wszystko mu powiedzieć, nie ma na co czekać musisz działać..!! Może być taka sytuacja że ojciec osoby którą widziałaś może nie być z tego miasta i może w tym mieście nie jest za często.. ale mimo wszystko życzę powodzenia w działaniach..!!Eh, no własnie jesli nie jest z miasta to szkoda albo jeśli już nie przebywa w tym więzieniu (bo przecież mogą go przewiezc gdzies indziej.)Ale mimo to moze poznam jakas wartosciowa osobe, wierzę w to 20 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-14 16:57:39 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Konsternacja napisał/a:przez meila można, tego co podałaś w profilu:)Nie znam hasła, ale napisz tutaj :@ za wiadomością od Ciebie 21 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-16 21:40:28 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Niestety przedwczoraj sie dowiedzialam, ze mojego brata przewieźli do innego miasta... Jeszcze nie bylam u niego żeby zapytać o tego ojca.. Teraz wszystko jest w jego rękach, jeśli będzie wiedział jak się nazywa to szansa na to, że jakoś znajde jest duża.. jeśli nie to już raczej nie ma szans. Jednak myślę, że skoro bedzie nam to pisane to predzej czy pozniej na siebie natrafimy. Chociaż już nawet zapomniałam jak wyglada jego twarz A tak bardzo bym chciała go zobaczyć jeszcze ten jeden raz..Tak więc dziewczyny, łapcie okazje.. bo potem możecie już nigdy nie trafić na niego.. 22 Odpowiedź przez Benita143 2014-04-18 23:21:35 Ostatnio edytowany przez Benita143 (2014-04-18 23:25:27) Benita143 O krok od uzależnienia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-03-21 Posty: 61 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Kiedys czytalam o takim przyciaganiu dwoch obcych sobie osob... To sie nazywa poprostu bratnia dusza...;-) Prawdopodobnie macie podobne charaktery albo uzupelnialibyscie czyms, rozumielibyscie sie bez slow, co nie oznacza, ze musi On byc w Twoim zyciu na zawsze...ja na Twoim miejscu postaralabym sie go poszukac, poprostu spytaj sie brata, jak nazywal sie ten faceta, potem idz do tego wiezienia na widzenie z nim, wymysl jakis powod, ze musisz zobaczyc sie z tym chlopakiem, moze dostaniesz jakies kontakt do niego od tego faceta i samo jakos ruszy. ;-)zycze szczescia... ;-) 23 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-19 21:12:57 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Benita143 napisał/a:Kiedys czytalam o takim przyciaganiu dwoch obcych sobie osob... To sie nazywa poprostu bratnia dusza...;-) Prawdopodobnie macie podobne charaktery albo uzupelnialibyscie czyms, rozumielibyscie sie bez slow, co nie oznacza, ze musi On byc w Twoim zyciu na zawsze...ja na Twoim miejscu postaralabym sie go poszukac, poprostu spytaj sie brata, jak nazywal sie ten faceta, potem idz do tego wiezienia na widzenie z nim, wymysl jakis powod, ze musisz zobaczyc sie z tym chlopakiem, moze dostaniesz jakies kontakt do niego od tego faceta i samo jakos ruszy. ;-)zycze szczescia... ;-)Nie wiem co takiego mi się w nim spodobało.... to tak ciężko opisać.... Chyba ta pewność siebie i ta próba kontaktu i w ogole cała jego osoba coś niesamowitego! Mysle, ze dogadalibysmy się. Jest w podobnej sytuacji co ja, więc zapewne by mnie zrozumiał. Dokladnie taka bratnia dusza ) czuje, ze nawiazalibysmy jakis kontakt gdybysmy byli sami.. ba... na pewno by tak było!Niestety z tym więzieniem nie jest tak koloro i na widzenie nie można sobie chodzić do kogo się chce jeśli nie ma się zgody od samej osoby przesiadującej w jestem niecierpliwa, ponieważ jeszcze nie mogłam zobaczyć się z bratem, dopiero jade we wtorek żeby się zapytać o pisałam wyżej mój brat został przewieziony do innego miasta, wiec juz raczej tego chłopaka nie spotkam strasznie szczesliwa jak dostane nazwisko tego ojca. To juz polowa sukcesu ))Bo na dzień dzisiejszy nic o nim tak praktycznie nie się mojej matki w rozmowie telefonicznej, powiedzialam że mam sprawe i czy wie może jak się nazywa (bo moze brat jej mówił) ten facet od rysunków. Powiedziala mi, że wie o kogo chodzi jednak nie zna okaże sie we wtorek jak przyjade to dam znac 3majcie kciuki! 24 Odpowiedź przez Wielbiciel Lidiji Bacic 2014-04-20 10:51:51 Wielbiciel Lidiji Bacic Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-23 Posty: 5,191 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:Benita143 napisał/a:Kiedys czytalam o takim przyciaganiu dwoch obcych sobie osob... To sie nazywa poprostu bratnia dusza...;-) Prawdopodobnie macie podobne charaktery albo uzupelnialibyscie czyms, rozumielibyscie sie bez slow, co nie oznacza, ze musi On byc w Twoim zyciu na zawsze...ja na Twoim miejscu postaralabym sie go poszukac, poprostu spytaj sie brata, jak nazywal sie ten faceta, potem idz do tego wiezienia na widzenie z nim, wymysl jakis powod, ze musisz zobaczyc sie z tym chlopakiem, moze dostaniesz jakies kontakt do niego od tego faceta i samo jakos ruszy. ;-)zycze szczescia... ;-)Nie wiem co takiego mi się w nim spodobało.... to tak ciężko opisać.... Chyba ta pewność siebie i ta próba kontaktu i w ogole cała jego osoba coś niesamowitego! Mysle, ze dogadalibysmy się. Jest w podobnej sytuacji co ja, więc zapewne by mnie zrozumiał. Dokladnie taka bratnia dusza ) czuje, ze nawiazalibysmy jakis kontakt gdybysmy byli sami.. ba... na pewno by tak było!Niestety z tym więzieniem nie jest tak koloro i na widzenie nie można sobie chodzić do kogo się chce jeśli nie ma się zgody od samej osoby przesiadującej w jestem niecierpliwa, ponieważ jeszcze nie mogłam zobaczyć się z bratem, dopiero jade we wtorek żeby się zapytać o pisałam wyżej mój brat został przewieziony do innego miasta, wiec juz raczej tego chłopaka nie spotkam strasznie szczesliwa jak dostane nazwisko tego ojca. To juz polowa sukcesu ))Bo na dzień dzisiejszy nic o nim tak praktycznie nie się mojej matki w rozmowie telefonicznej, powiedzialam że mam sprawe i czy wie może jak się nazywa (bo moze brat jej mówił) ten facet od rysunków. Powiedziala mi, że wie o kogo chodzi jednak nie zna okaże sie we wtorek jak przyjade to dam znac 3majcie kciuki!Trzymam kciuki! Jako romantyka poruszyła mnie Twoja historia. Hrvatska Ljubavi Te!Wierzę w miłość od pierwszego spojrzenia,Serca ukojeniaNon omnis moriar? 25 Odpowiedź przez kandafer 2014-04-21 22:13:44 kandafer Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-07-09 Posty: 131 Wiek: 44 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Znalezienie kogoś, kto odwiedził zakład karny jako odwiedzający wbrew pozorom może nie być trudne. Może uśmiechniesz się do strażników ?a tak na powaznie to najprostszym sposobem jest po prostu tam być, przeciez jest jakiś grafik widzeń, widzenia też nie przysługują codziennie, tylko co jakiś czas, nie trudno wytypowac czas kolejnego widzenia i po prostu tego dnia tam czekać... może przyjdzie... Czytam Forum od wielu miesięcy, ale wypowiadam się od niedawna... 26 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-21 23:25:31 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. kandafer napisał/a:Znalezienie kogoś, kto odwiedził zakład karny jako odwiedzający wbrew pozorom może nie być trudne. Może uśmiechniesz się do strażników ?a tak na powaznie to najprostszym sposobem jest po prostu tam być, przeciez jest jakiś grafik widzeń, widzenia też nie przysługują codziennie, tylko co jakiś czas, nie trudno wytypowac czas kolejnego widzenia i po prostu tego dnia tam czekać... może przyjdzie...Owszem, jest taka mozliwosc.. widzenia sa tylko we wtorki i niedziele. Jednak teraz przewożą więźniów. Mojego brata juz przewiezli. Nie wiem czy tamtego 'ojca' też juz czasami gdzies nie przewiezli tymbardziej że widziałam tego chłopaka na widzieniu jakieś 2 miesiace temu..Narazie zobaczymy co da mi się wyciągnąć od brata, to już jutro. Dam znać. Jak nie zadziała to bede szukala dalej jakiegos rozwiazania zeby go znalezc ;D Mam wiare i nadzieje 27 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-22 14:36:56 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo i tak jak myślałam. Więcej osób tam się tym zajmuje... Powiedział mi tylko imię tego 'ojca' i to jeszcze nie wiem czy to rzeczywiscie nie wiedział... i co teraz 28 Odpowiedź przez Madziaa223 2014-04-22 14:52:37 Madziaa223 Zaglądam tu coraz częściej Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-02 Posty: 17 Wiek: 22 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo mozesz jedynie liczyc na to ze ten chłopak sam Cie znajdzie ..jezeli go ciagnie do Ciebie tak samo jak Ciebie do niego to predzej czy pozniej na siebie traficie 29 Odpowiedź przez Wielbiciel Lidiji Bacic 2014-04-22 15:53:47 Wielbiciel Lidiji Bacic Net-facet Nieaktywny Zarejestrowany: 2013-07-23 Posty: 5,191 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:No i tak jak myślałam. Więcej osób tam się tym zajmuje... Powiedział mi tylko imię tego 'ojca' i to jeszcze nie wiem czy to rzeczywiscie nie wiedział... i co teraz Może jesteście sobie przeznaczeni i wszystko zakończy się zgodnie z Twoimi marzeniami? Hrvatska Ljubavi Te!Wierzę w miłość od pierwszego spojrzenia,Serca ukojeniaNon omnis moriar? 30 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-22 18:33:12 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo niewiadomo.. wszystko możliwe. Moze jeszcze go kiedyś spotkam, jesli nie bede się kompletnie tego spodziewała. Sprawdzałam też pomiędzy znajomych, ale też nic... Może to był anioł hehe ;-) Jeśli będzie nam pisane to się spotkamy.. a ja zrobiłam co mogłam.. tylko szkoda skoro tak bardzo mi na tym zalezalo 31 Odpowiedź przez rozowa_mandarynka 2014-04-22 23:48:18 rozowa_mandarynka Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-12-21 Posty: 278 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Diana990 napisał/a:No niewiadomo.. wszystko możliwe. Moze jeszcze go kiedyś spotkam, jesli nie bede się kompletnie tego spodziewała. Sprawdzałam też pomiędzy znajomych, ale też nic...Ja mialam podobnie. Kiedys sie zakochalam i przez wiele lat o tym kims myslalam i szukalam kontaktu na prozno. Niedawno sie odnalezlismy (po jakis 9 latach;), gdy juz sie tego w ogole nie spodziewalam. Tylko ze teraz to ja zwlekam ze spotkaniem, bo co prawda nic mi nie zrobil, ale okazal sie byc zwyklym dupkiem i sama nie wiem czy w to brnac.. mam nadzieje, ze w twoim przypadku to nie jest tak bezsensowne i jest ciebie wart. Problem w tym, ze czasem moze jest lepiej mniej wiedziec. 32 Odpowiedź przez rozowa_mandarynka 2014-04-22 23:50:09 rozowa_mandarynka Zbanowany Nieaktywny Zarejestrowany: 2011-12-21 Posty: 278 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo chciala pogadac daj swoj email lub cos. Dodam ze nie mam gg 33 Odpowiedź przez Diana990 2014-04-23 16:47:07 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. rozowa_mandarynka napisał/a:Jakbys chciala pogadac daj swoj email lub cos. Dodam ze nie mam @ czekam 34 Odpowiedź przez Diana990 2014-05-28 16:34:01 Diana990 Na razie czysta sympatia Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-04-13 Posty: 29 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo ważne. Nie wiem czy ktoś z was zagląda tutaj jeszcze.. troche czasu minelo, ja juz po malu zaczęłam ukladać sobie życieGdy wracałam wczoraj z mamą z miasta zobaczyłam kogoś 'dziwnie znajomego'... Skądś kojarzyłam twarz, ale nie wiedziałam przyglądałam się MU, po czym olśniło mnie, że to TEN CHŁOPAK... to spojrzenie.. nie oderwałam wzroku nawet na sekunde... Nasze spojrzenia spotkały się i trwało to z dobre dziesięć sekund... ale żadne z nas nic nie miało do Bóg chciał żebyśmy spotkali się jeszcze raz, ale czy ma jeszcze jakis plan? ...Wiem już o nim tyle, że mieszka w moim miescie.. blisko mojego osiedla go szedł do bankomatu, a ja już musiałam wracać. Znowu o nim czy bedzie jeszcze nam pisane się spotkać....tak jakos postanowilam wejsc i wam powiedziec o tym.. 35 Odpowiedź przez mobsterua 2014-06-28 03:08:39 mobsterua Niewinne początki Nieaktywny Zarejestrowany: 2014-06-28 Posty: 1 Odp: Jak znalezc kogoś kogo się widziało tylko raz w życiu ?? Bardzo niesamowitą dziewczynę, którą spotkałem w autobusie N43 w Warszawie około 1:30 niestety nie miałe odwagi żeby porozmawiać, toteż nic o Niej nie wiem. Pamiętam, że dziewczyna wysła na przystanku ty czytasz ten post, to napisz coś tutaj Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
.