Lee Choon-jae. Koreański kryminał Joon-ho Bonga (reżysera świetnego Parasite) opowiadający o wieloletnim i wyczerpującym dochodzeniu w sprawie morderstw dokonanych przez człowieka nazywanego pierwszym koreańskim seryjnym mordercą. Miał zabić kilkanaście osób, głównie młode kobiety.
Znamy wiele filmowych opowieści, których zwieńczeniem jest najwyższy z możliwych wyroków oraz wstrząsający obraz egzekucji. Krótki film o zabijaniu Krzysztofa Kieślowskiego, Czerwony pająk Marcina Koszałki, Monster Patty Jenkins, Dom przy Rillington Place 10 Richarda Fleischera, a także jedna z najbardziej znanych amerykańskich zbrodni oraz proces sądowy udokumentowane w formie książki non-fiction, a następnie kilku filmów, Z zimną krwią, Capote, Bez skrupułów. W wielu przypadkach są to oparte na faktach fabularyzowane historie o mordercach – w tym seryjnych – którzy zostali ujęci i straceni za swoje zbrodnie, ale nie brakuje wśród nich też opowieści o kozłach ofiarnych, nieodwracalnych porażkach wymiaru sprawiedliwości, ludziach niesłusznie skazanych na śmierć. Równie mocne wrażenie robią dramaty sądowe, w których rozstrzyga się los oskarżonego. Na jednej szali życie, na drugiej śmierć. Od ławy przysięgłych zależy, czy zasądzona zostanie najwyższa kara. Klasycznym obrazem tego gatunku jest Dwunastu gniewnych ludzi Sidneya Lumeta, bardziej współczesnym Czas zabijania z Samuelem L. Jacksonem w roli głównej, który jest głosem w dyskusji nie tylko o karze śmierci, ale też o rasizmie i powstaje również wiele reportaży i filmów oraz seriali dokumentalnych o karze śmierci i ludziach czekających na egzekucję. Kino jest odbiciem zmieniającej się rzeczywistości i jednocześnie komentarzem do niej, a debata na temat kary śmierci toczy się nieustannie od kilku dekad. Krajem, który wykonuje najwięcej egzekucji, są Stany Zjednoczone. Rok 1999 był pod tym względem rekordowy. Wykonano wtedy w USA dziewięćdziesiąt osiem egzekucji. Z momentem wkroczenia w nowe tysiąclecie w kilku stanach kara śmierci została zniesiona, ale nadal obowiązuje w kilkunastu wami dwanaście tytułów. Najbardziej wstrząsające i poruszające ekranowe kary śmierci. Bohaterowie skazani – słusznie lub niesłusznie – na krzesło elektryczne, komorę gazową, powieszenie, śmiertelny zastrzyk. Filmy poważne, wpisujące się w debatę na temat zasadności kary śmierci, i mocno niepoważne, w postaci kina gatunkowego, pastiszu, horroru. Uwaga – jak mówią, prowadząc skazańca do celi śmierci – dead man (1989)Horror Wesa Cravena trochę mniej znany pod polskim tytułem Zbrodnia ze snu. Wariacja na temat Koszmaru z ulicy Wiązów. Zamiast okaleczonego Freddy’ego Kruegera postrachem jest tu Horace Pinker (w tej roli znany jako Skinner ze Z Archiwum X Mitch Pileggi).Jonathanowi Parkerowi (Peter Berg), licealiście i gwieździe drużyny futbolowej, śni się, że jego rodzina zostaje zamordowana. Sen okazuje się proroczy. Między mordercą, wspomnianym Pinkerem, a chłopakiem istnieje telepatyczna więź, oparta na snach i przeczuciach. Jonathan wychowywał się w rodzinie zastępczej, jako dziecko sam ledwie uniknął śmierci. Co łączy go z maniakalnym mordercą? Gdzie leży granica między jawą a koszmarnym snem? Jonathan jako jedyny “widział” mordercę, wie, jak wygląda, zna jego cechy szczególne i słabości, pomaga w wytropieniu i ujęciu sprawcy. Skazany na karę śmierci zbrodniarz tuż przed egzekucją odprawia nietypowy rytuał. Kiedy zasiada na krześle elektrycznym, nie okazuje skruchy, śmieje się, zachowuje jak opętany. Po egzekucji wraca do świata pod postacią sennych koszmarów snu i rosnącego w siłę widma, które czerpie energię z elektryczności. Jonathan musi stoczyć pojedynek ze swoim największym wrogiem. Tylko jak walczyć z kimś, kto już dawno nie żyje?Przerysowany film ze sporą dawka groteski i absurdu. Momentami zabawny, chwilami wywołujący dreszcze typowy horror lat osiemdziesiątych, za to bardzo nietypowe exemplum filmu z wątkiem kary młoda, by umrzeć? (1990)Piętnastoletnia Amanda (Juliette Lewis) trafia do aresztu, gdzie czeka na proces. Mimo młodego wieku dziewczyny grozi jej kara śmierci. Krzywdzona przez ojczyma nastolatka uciekła z domu i znalazła schronienie w domu Mike’a (Michael O’Keefe). Dużo starszy od niej mężczyzna ma dwie córki i dużo opiekuńczych instynktów. Amanda zakochuje się w Mike’u, który nie chce wikłać się w romans z nieletnią dziewczyną, dlatego postanawia zakończyć znajomość. Rozgoryczona nastolatka wpada w sidła zdeprawowanego Billy’ego (Brad Pitt, który później partnerował aktorce w filmie Kalifornia) i pod jego wpływem planuje krwawą zemstę na ukochanym. Dziewczyna popełniła wyjątkowo brutalną zbrodnię, ale nie jest urodzoną morderczynią. To bardzo młoda, dająca sobą manipulować, krucha psychicznie osoba. Mentalnie nadal dziecko, a dzieci kierują się kaprysami, działają impulsywnie, łatwo je zranić. Amanda żałuje tego, co zrobiła, ale jeszcze bardziej boi się konsekwencji. Dziewczyna, która nie miała szansy na normalne życie, już za chwilę może nie mieć szansy na życie w ogóle, jakiekolwiek by ono nie było. Film wywołujący ambiwalentne uczucia i zdecydowany sprzeciw wobec kary śmierci “dla przykładu”, za wszelką cenę, ślepo podążając za literą prawa, nie uwzględniając szerszego kontekstu i indywidualnych egzekucją (1995)Susan Sarandon i Sean Penn jako nietypowy ekranowy duet. Helen jest siostrą zakonną, Matthew skazańcem czekającym na karę śmierci za podwójne zabójstwo i gwałt. Zaczyna się od korespondencji, między zakonnicą a więźniem rodzi się specyficzna więź. Dochodzi do spotkania, kobieta pomaga Matthew w znalezieniu prawnika, który zawalczyłby o odroczenie kary śmierci. Kiedy to się nie udaje, Helen zostaje przewodnikiem duchowym skazanego. Pomaga mu zaakceptować nieuchronne i szczerze odpokutować winy. Wyreżyserowany przez znanego aktora, Tima Robbinsa (Skazani na Shawshank), film przyniósł Susan Sarandon statuetkę Oscara. Podstawą scenariusza były wspomnienia Helen Prejean. Przed egzekucją to ważny i wyjątkowy obraz. Filmowa opowieść pozbawiona tezy, nieopowiadająca się po żadnej ze stron, uczciwie ukazująca argumenty rodzin ofiar, oskarżycieli, obrońców i samego skazanego. Film o człowieczeństwie, ale bez patosu i taniego (1996)Ekranizacja bestsellerowej powieści Johna Grishama. Gene Hackman w roli Sama Cayhalla, mordercy dwóch chłopców i Chris O’Donnell jako jego obrońca, a prywatnie wnuk, Adam Hall. Do zbrodni miało dojść kilkadziesiąt lat wcześniej, młody wówczas Sam był członkiem Ku Klux Klanu. Sam nie odżegnuje się od przeszłości, nie wypiera rasizmu i przynależności do tej haniebnej organizacji, ale czy rzeczywiście odpowiada za zbrodnię, którą mu się przypisuje? Jak po trzydziestu latach odkryć prawdę i przeprowadzić uczciwy proces? Mimo że bardzo źle przyjęty przez krytykę i widzów – film godny uwagi. Autor pierwowzoru literackiego bezlitośnie skrytykował produkcję w reżyserii Jamesa Folleya. Jedynie kreacja aktorska Hackmana została względnie doceniona. Widzowie zaznajomieni z książką zarzucali ekranizacji odarcie z przesłania oraz zbyt daleko idące uproszczenia fabuły, które zmieniają wydźwięk tej wstrząsającej historii. Film można zestawić ze wspomnianym wyżej Czasem zabijania i uznać za rewers tamtej historii. Niewybaczalna zbrodnia na dziecku, uprzedzenia rasowe, Ku Klux Klan, zemsta. Podobne motywy zaserwowane w nieco odmiennej sieci zła (1998)Denzel Washington w thrillerze metafizycznym o nieśmiertelnym złu. Punkt wyjścia, jak również motyw “opętania”, analogiczne jak we wspomnianym Shockerze. Edgar Reese (Elias Koteas) zostaje skazany na śmierć. Film otwiera scena, w której zbrodniarz odbywa ostatnią rozmowę z detektywem Hobbsem – człowiekiem, który wytropił go i doprowadził przed wymiar sprawiedliwości – a następnie jest prowadzony do komory gazowej. Przedtem jednak wygłasza tajemniczą inkantację w nieznanym języku i daje Hobbsowi do zrozumienia, że to jeszcze nie koniec. Wróci, choćby miał wrócić z samego piekła. Psychopatyczny morderca śpiewa w komorze Time Is On My Side Rolling Stonesów, ten dobrze znany rockowy kawałek jest przewodnim motywem muzycznym całego wpisyDetektyw Hobbes jest pragmatykiem, nie wierzy w powrót z zaświatów, w duchy czy demony. Wierzy tylko w ludzi. Dobrych i złych. Prosty podział. Krótko po egzekucji Reese’a przyjdzie mu zweryfikować te poglądy. Kiedy na posterunku i w otoczeniu detektywa zaczną dziać się niewyjaśnione, mrożące krew w żyłach rzeczy, a przez miasto przetoczy się fala brutalnych zbrodni, których sprawcy będą utrzymywać, że niczego nie zrobili, nie pamiętają, coś ich opętało, Hobbs przypomni sobie ostrzeżenie skazańca z celi które przenosi się jak wirus. Głód zbrodni przekazywany przez muśnięcie dłoni. Wędrówka dusz. Intrygujący thriller o zwycięstwie zła nad (1999)Mniej znany film z Benem Kingsleyem (Gandhi) i Amy Irving (Carrie) w rolach głównych. Obraz godny odnotowania, ponieważ mocno różni się od innych wspominanych stosunkiem zbrodniarza do zbrodni i kary. Harry Fertig zabija kilkoro ludzi. To zbrodnia zaplanowana, popełniona w pełni świadomie, ale też – jego zdaniem – usprawiedliwiona. Giną osoby odpowiedzialne za śmierć synka mężczyzny. Rodzinie odmówiono pomocy w przyszpitalnej izbie przyjęć. Personel zbagatelizował Fertigów, odesłał rozhisteryzowanych rodziców do domu, dziecko zmarło w taksówce, w drodze do innego szpitala. Mężczyzna zemścił się na wszystkich winnych śmierci swego jedynego dziecka. Fertigowie są Żydami, a Harry dość jednoznacznie odczytuje słowa świętej księgi. Dokonał samosądu, popełnił śmiertelny grzech i wcale nie liczy na ułaskawienie, przeciwnie, chce kary obrońca (w tej roli Alec Baldwin) próbuje namówić klienta do przyjęcia jedynej możliwej linii obrony, uznania niepoczytalności Harry’ego, czemu ten stanowczo się sprzeciwia. W pewnym momencie film zamienia się w kino z nutką noir, wątkiem i klimatem nieco zbliżonym do Chinatown Romana Polańskiego. Nie każdy wierzy w szlachetność i niezachwiany kodeks moralny Fertiga. Kiedy wpływowy biznesmen nie ma już nic do stracenia i najprawdopodobniej zostanie skazany na śmierć, istnieje obawa, że może zechcieć pociągnąć za sobą na dno wielu innych…
Ziemia niejedno ma oblicze i nieustannie zaskakuje nieprzewidywalnością oraz nieposkromioną siłą. Oto filmy o zjawiskach przyrody, a więc o burzach, tornadach czy tajfunach, dzięki którym dowiemy się, do czego zdolna jest Matka Ziemia. Natura bywa piękna, ale bywa też brutalna. O ile w naszym przypadku możemy powiedzieć, że żyjemy w dość spokojnym regionie, a najniebezpieczniejsze zjawiska przyrody omijają nas szerokim łukiem, inni nie mają tyle szczęścia. Przypomnijmy chociażby tragiczne trzęsienie ziemi i tsunami na Oceanie Indyjskim z 2004 roku, w skutek których życie straciło ponad 230 osób, a kilka milionów zostało bez dachu nad głową. W epicentrum wstrząsów znajdowało się także Haiti. W tym położonym na Karaibach państwie w 2010 roku doszło do jedno z najtragiczniejszych – drugiego pod względem liczby ofiar – trzęsień ziemi w historii ludzkości. Mówiąc o największych katastrofach naturalnych, nie sposób pominąć huraganu Katrina, którego prędkość dochodziła do 280 km/godz. Niszczycielski żywioł sprzed 17 lat doprowadził do śmierci blisko 2 tys. osób. Największe starty ponieśli wówczas mieszkańcy Nowego Orleanu na południu Stanów Zjednoczonych. Zalane zostało niemal całe miasto, a wszystkie wały przeciwpowodziowe zniszczone przez wichurę. Pełną listę najbardziej zabójczych zjawisk pogodowych, które do tej pory odnotowano, opublikowała w 2017 roku Międzynarodowa Organizacja Meteorologiczna (WMO). Znalazły się na niej: wielki cyklon Bhola, który w 1970 roku nawiedził Bangladesz (wówczas Wschodni Pakistan) i pobawił życia prawie pół milion osób; niszczycielskie gradobicie z 1888 roku w indyjskim mieście Moradabad (zginęło 256 osób); uderzenie pioruna w zbiornik ropy nieopodal Durunki w Egipcie 1994 roku (469 ofiar śmiertelnych); tragiczne w skutkach tornado w centrum Bangladeszu z 1989 roku (śmierć poniosło ponad tysiąc osób). Filmy o zjawiskach przyrody: „2012” Poniżej prezentujemy zestawienie najpopularniejszych filmów o zjawiskach przyrody, które cieszą się dobrymi opiniami wśród krytyków oraz kinomaniaków i – co najważniejsze – są swego rodzaju przestrogą przed skutkami niszczycielskich żywiołów. Ranking otwiera głośny film z 2009 roku zatytułowany „2012” w reżyserii Rolanda Emmericha, opowiadający o końcu świata. To właśnie w 2012 r., a dokładnie 21 grudnia, według kalendarza Majów miała nastąpić apokalipsa. Produkcja prezentuje cały wachlarz zabójczych zjawisk. Począwszy od trzęsień ziemi, poprzez tsunami, na wybuchach wulkanów kończąc. W rolach głównych: John Cusack, Amanda Peet i Chiwetel Ejiofor. Filmy o zjawiskach przyrody: „Fala” Norweski kandydat do Oscara w kategorii „najlepszy film nieanglojęzyczny” z 2016 roku. „Fala” opowiada o autentycznym zagrożeniu, które czyha na mieszkańców Geiranger, wsi w zachodniej Norwegii. Zdaniem naukowców, jeśli znajdująca się w regionie góra Åkneset pęknie, w tamtejszą ludność uderzy przeszło 80-metrowa fala tsunami. O tym, co w bliższej lub dalszej przyszłości może grozić tysiącom Norwegów przedstawia w swojej produkcji Roar Uthaug. W rolach głównych: Kristoffer Joner, Ane Dahl Torp i Jonas Hoff Oftebro. Filmy o zjawiskach przyrody: „The Quake. Trzęsienie ziemi” Kolejna norweska propozycja oparta o rzeczywiste zdarzenia. Kolejna z Kristofferem Jonerem w roli głównej. „The Quake. Trzęsienie ziemi” to kontynuacja wspomnianego chwilę wcześniej filmu „Fala”. Fabuła nawiązuje do wydarzeń z 1904 roku, kiedy w stolicy Norwegii, Oslo, trzęsienie ziemi o sile 5,4 w skali Richtera. Po ponad stu latach historia ma się powtórzyć, ale ze zdwojoną siłą. Nikt jednak nie wierzy w podejrzenia naukowców i bagatelizują ich przestróg. W rolach głównych: Kristoffer Joner, Kathrine Thorborg Johansen i Ane Dahl Torp. Filmy o zjawiskach przyrody: „Trzęsienie ziemi” Wątek trzęsienia ziemi pojawia się w wielu filmach. Przykład? Produkcja z 1974 roku o wymownym tytule „Trzęsienie ziemi” w reżyserii Marka Robsona. Cała akcja rozgrywa się w Los Angeles, który z dnia na dzień stał się epicentrum zabójczego kataklizmu. Rozpoczyna się dramatyczna walka o przetrwanie. Film otrzymał Oscara za „najlepszy dźwięk” i nagrodę za efekty specjalne. W rolach głównych: Charlton Heston, George Kennedy, Walter Matthau i Ava Gardner. Filmy o zjawiskach przyrody: „Niemożliwe” „Niemożliwe” to oparta na faktach historia rodziny, która przeżyła katastroficzne tsunami w Tajlandii w 2004 roku. Maria i Henry wraz z trójką swoich synów postanawiają spędzić Święta Bożego Narodzenia nad Oceanem Indyjskim. Niestety, rajskie wakacje zamieniają się w istne piekło. 26 grudnia w wybrzeże uderza potężna fala tsunami niszcząca wszystko na swojej drodze. Rodzina Bennettów i pozostali kurortowicze zaczynają walkę o życie. W rolach głównych: Naomi Watts, Ewan McGregor, Tom Holland, Samuel Joslin i Oaklee Pendergast. Filmy o zjawiskach przyrody: „Powódź” Akcja filmu rozgrywa w miasteczku Huntingburg w stanie Indian. Pewnego dnia spokój tutejszych mieszkańców burzy powódź spowodowana przez obfite i długotrwałe opady deszczu. Jedynym ratunkiem jest ewakuacja. Dlatego ludzie opuszczają domy, zostawiając cały dorobek swojego życia. Jakby tego było mało, w mieście pojawia się grupa bandytów próbująca okraść opancerzoną furgonetkę przewożącą 3 miliony dolarów. W rolach głównych: Morgan Freeman, Christian Slater, Randy Quaid i Minnie Driver. Filmy o zjawiskach przyrody: „Czas próby” Jedna z najnowszych produkcji na rynku. „Czas próby” to amerykański dramat w reżyserii Craiga Gillespiego z 2016 roku, którego akcja toczy się w latach 50. u wybrzeży Nowej Anglii podczas silnego sztormu. Żywioł przyczynia się do przełamania na pół zmierzającego do Bostonu tankowca Pendleton z 30-osobową załogą na pokładzie. Na pomoc rusz ekipa ratunkowa ze Straży Przybrzeżnej USA. Czy uda im się poskromić kataklizm i uratować życie marynarzy? W rolach głównych: Chris Pine, Casey Affleck, Ben Foster i Holliday Grainger. Źródła: Międzynarodowa Organizacja Meteorologiczna (WMO), własne. Zobacz także:
Może "Rytuał"/"The Rite", co prawda tam nie chodziło o ducha, tylko o demona, ale myślę, że Wam się spodoba, no i jest oparty na faktach ;> Są pewne nieścisłości;) Jak we wszystkich tego typu produkcjach scenarzyści sporo zmieniają. Nie zmienia to jednak faktu, że jest to mój ulubiony film dotyczący opętań.
Sugestie Dodaj film Zaloguj się Załóż konto Wiadomości Repertuar kin Obejrzyj online Filmy TV Społeczność Quizy Filmy Seriale Komedie 2022 Horrory 2022 Netflix HBO Max Disney+ PrimeVideo zobacz więcej Przeszukaj katalog Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje życie po śmierci. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach. Film 2020 1g. 46m. Animowany, Przygodowy Jazmann pracujący w szkole trafia do Przedświata, gdzie nowe dusze czekają na swoje osobowości. Wkrótce mężczyzna łączy się z duszą 22 i pokazuje jej prawdziwy sens życia. Film 1990 1g. 55m. od 15 lat Sci-Fi W szpitalu przy uniwersyteckim wydziale medycyny, grupa ambitnych studentów przeprowadza niebezpieczne eksperymenty. Chcąc przekonać się, czy istnieje życie po życiu, doprowadzają swój organizm do stanu śmierci klinicznej. Rozpoczynając zuchwałe doświadczenie, przekraczają granicę życia, by spojrzeć śmierci w twarz. Zafascynowani poszukiwaniem nieśmiertelności igrają z własnym życiem, a gra staje się coraz bardziej niebezpieczna... Film 1988 1g. 32m. od 13 lat Komedia, Fantasy Młode małżeństwo, Barbara i Adam, ginie w wypadku samochodowym. Jako duchy powracają do swojego ukochanego domu, gdzie jeszcze niedawno planowali długie i szczęśliwe życie. Wkrótce do ich posiadłości wprowadzają się nieznośni, stale kłócący się małżonkowie z Nowego Jorku, wraz z ekscentryczną córką. Nowi właściciele są pozbawieni gustu i doprowadzają posiadłość do ruiny. Zdesperowana para duchów postanawia zrobić wszystko, by pozbyć się uciążliwej rodzinki... Film 2017/I 1g. 49m. od 7 lat Familijny 12-letni Miguel pragnie zostać światowej sławy muzykiem tak jak jego idol, Ernesto de la Cruz. Gdy kradnie z jego grobu gitarę trafia do świata umarłych, gdzie poznaje tajemnicę swojej rodziny. Film 2010 2g. 9m. od 12 lat Dramat, Fantasy Film opowiada historie trzech osób - amerykańskiego robotnika, francuskiego dziennikarza oraz ucznia londyńskiej szkoły - którzy zostali na różne sposoby doświadczeni przez bliskie spotkanie ze śmiercią. Film 2009 2g. 15m. od 16 lat Dramat, Thriller 14-letnia Susie zostaje brutalnie zamordowana przez swojego sąsiada. Zawieszona między niebem a ziemią obserwuje swoich bliskich. Film 2014 1g. 35m. od 7 lat Animowany, Przygodowy Dwóch potężnych magów zakłada się o to, czy ludzie są istotami o czystych sercach. Wśród ludzi poddanych próbie są dwaj bohaterowie filmu: Manolo - młody matador, który marzy, by zostać muzykiem i Joaquin - sportowiec i duma rodzinnego miasta. Obaj konkurują o względy Marii – pięknej i niezależnej księżniczki. Los każe im wyruszyć we wspaniałą podróż, w czasie której spotykają barwne postaci i odwiedzają niezwykłe krainy, poznając prawdę o sobie samych. Film 2001 1g. 41m. od 12 lat Dramat, Horror W posiadłości na odludziu, Grace z dwójką dzieci czeka na powrót męża z wojny. Ich dom jest stale pogrążony w ciemnościach, ponieważ maluchy mają alergię na światło. W mroku zaczynają dziać się dziwne i straszne rzeczy... Film 2015 1g. 33m. od 16 lat Horror W tym remakeʼu klasycznego horroru rodzina z przedmieść odkrywa, że ich nowy dom jest nawiedzony przez złowrogie duchy, które porywają ich najmłodszą córkę. ← 1 2 3 4 5 6 → Słowa kluczowe anioł (5) choroba (4) choroba psychiczna (7) cmentarz (7) czarna komedia (6) czyściec (7) demon (9) dobro kontra zło (5) duch (16) dusza (6) dziecko (5) fotografia (9) halucynacja (8) koszmar (5) kościół (5) lekarz (8) miłość (6) morderstwo (11) na podstawie powieści (5) nadprzyrodzona moc (14) nastolatek (7) niebo (10) piekło (6) pogrzeb (5) policja (7) postrzelenie (5) przyjaźń (8) płacz (6) relacja brat-siostra (5) relacja matka-syn (6) relacja mąż-żona (7) relacja mężczyzna-kobieta (5) relacja ojciec-córka (8) relacja ojciec-syn (9) relacja rodzinna (11) religia (7) samobójstwo (10) samotność (5) strach (5) surrealizm (9) szatan (5) szpital (6) upadek z wysokości (6) wspomnienie (6) wypadek samochodowy (8) zdrada (5) zwłoki (8) śledztwo (5) śmierć (23) Przeszukaj katalog Sortuj
Film ten oparty jest na faktach, które miały miejsce w 1965 roku i jest ekranizacją książki. Tragiczne zdarzenia miały miejsce USA. Ta zbrodnia wstrząsnęła Stanami Zjednoczonymi. Gertrude Baniszewski miesiącami znęcała się nad 16-letnią Sylvie i jej siostrą Jenny, ostatecznie doprowadzając do śmierci Sylvie.Opinie | fot. kadr z filmu „Czarne bractwo. BlacKkKlansman” Dla niewielu osób będzie odkryciem, że np. Lista Schindlera Spielberga, Pianista Polańskiego, Piękny umysł Howarda czy Jak zostać królem Hoopera zostały oparte na prawdziwych wydarzeniach. Filmy fabularne inspirowane faktami istnieją w kinie niemal od jego zarania. Bywa, że twórcy tych historii trzymają się mocno prawdy, nie pozwalając sobie na przekłamywanie faktów historycznych, jednakże znacznie częściej biorą na warsztat czyjąś biografię lub wieloznaczny incydent i kreatywnie je przerabiają, żeby uzyskać bardziej uniwersalny wydźwięk. Przedstawiamy dziesięć uznanych filmów, o których mogliście nie wiedzieć, że powstały na faktach. Wszystkie można obejrzeć bez wychodzenia z domu. Trzy billboardy za Ebbing, Missouri (2017), reż. Martin McDonagh, To dość zaskakujące, że w trakcie kilkumiesięcznej kampanii Oscarowej Trzech billboardów…, która poskutkowała statuetkami dla Frances McDormand i Sama Rockwella, mówiło się tak mało o tym, że McDonagha zainspirowała rzeczywistość. Gdy Brytyjczyk podróżował 20 lat wcześniej przez południowe Stany Zjednoczone, na jednej z dróg natknął się na billboardy z pełnymi wściekłości i goryczy sloganami dotyczącymi bliżej nieokreślonego mordu w Teksasie i związanej z nim niekompetencji stróżów prawa. McDonagh nigdy nie poznał prawdy na temat tego, kto stał za „ogłoszeniami”. Resztę fabuły wymyślił, łącznie z tym, iż autorką tekstów jest zrozpaczona matka o ciętym języku. Niby nic, ale jeśli przypomnieć sobie piekło, przez które przechodzi ekranowa bohaterka, a wraz z nią widz, to „nic” robi dużą różnicę w odbiorze filmu. Chłopcy z ferajny (1990), reż. Martin Scorsese, Netflix Henry Hill był okropnym człowiekiem, który przez większość życia rabował, okaleczał i niszczył marzenia innych, jednak fakt, iż stał się w pewnym momencie informatorem FBI oraz pomógł wsadzić do więzienia gorszych od siebie gangsterów, sprawił, że udało mu się w dużej mierze uciec od odpowiedzialności za swoje czyny. W Chłopcach z ferajny jest jednym z protagonistów i narratorem, a większość filmu dość wiernie odtwarza jego historię. A przynajmniej jego wersję, gdyż film, podobnie jak książka Nicholasa Pileggiego, na której został oparty, bierze za podstawę zeznania Hilla. Szkoda, że Scorsese nie pokusił się o drugi film opowiadający o dalszych losach Hilla, który niedługo po premierze został usunięty z programu ochrony świadków, a na początku XXI wieku stał się niejakim celebrytą – pisał książki, udzielał wywiadów, prowadził restaurację. Czarne bractwo. BlacKkKlansman (2018), reż. Spike Lee, Netflix Po obejrzeniu filmu Spike’a Lee trudno uwierzyć, że opowiadana historia została zaczerpnięta z rzeczywistości. Jednak to prawda: czarnoskóry policjant Ron Stallworth infiltrował telefonicznie Ku Klux Klan i dostał się w szeregi tej organizacji, a gdy zachodziła potrzeba spotkania twarzą w twarz, wysyłał białego kolegę po fachu. Co więcej, Stallworth rzeczywiście zadzwonił do Davida Duke’a, ówczesnego Wielkiego Mistrza KKK, a ten przyspieszył procedury członkowskie. Jeśli taki scenariusz wymyśliliby scenarzyści, zostaliby zwymyślani z każdej możliwej strony za bujdy historyczne. A tak mamy kolejny doskonały dowód, że najbardziej nieprawdopodobne historie pisze samo życie. Dokonania Stallwortha z lat 70. były nieznane aż do 2006 r., gdy on sam o nich opowiedział. Lee pozostaje wierny faktom, choć tworzy mocne analogie do teraźniejszości. Big Short (2015), reż. Adam McKay, Netflix Kryzys finansowy z lat 2007-2008 odmienił otaczającą nas rzeczywistość, mimo że w Polsce nie odczuliśmy go tak, jak obywatele USA. Tamtejsi filmowcy opowiadali o nim na różne sposoby, od dokumentów przytłaczających ilością informacji i specjalistycznym językiem, po atrakcyjne fabuły, których rozrywkowy aspekt ustępuje w pewnym momencie gorzkiej refleksji. Big Short wyróżnia się tym, że wyjaśnia zależności ekonomiczne, które doprowadziły do kryzysu, za pomocą szalenie wizualnego języka kultury masowej. Gdy Margot Robbie leży w wannie i tłumaczy widzowi, czym są kredyty subprime, łatwo zapomnieć, że postaci grane przez Ryana Goslinga, Brada Pitta czy Steve’a Carella zostały oparte na prawdziwych ludziach. Więcej o nich można się dowiedzieć z książki Wielki szort Michaela Lewisa, na której film został w dużej mierze oparty. Lion. Droga do domu (2016), reż. Garth Davis, Ipla Pięcioletni hinduski chłopak odłącza się od rodziny, trafia do wielkiego miasta i krąży zagubiony po różnych jego mrocznych zaułkach. Jest zbyt mały, by wrócić do domu. Trafia ostatecznie do sierocińca, gdzie zostaje po kilku miesiącach adoptowany przez australijską parę. Przenosi się z nimi na drugi koniec świata, ale całe dorosłe życie czuje się niepełny. Aż do chwili, gdy współczesna technologia umożliwia mu dotarcie do korzeni. Złośliwi twierdzą, że zarówno film, jak i autobiograficzna książka autorstwa Saroo Brierleya, na której został oparty, są jedną wielką reklamą Google Earth. To właśnie dzięki programowi Brierley namierzył rodzinną miejscowość i mógł spotkać się po dwudziestu latach z matką. Reżysera interesowała jednak przede wszystkim droga, którą Brierley musiał przejść, by pojednać przeszłość z teraźniejszością. Gra o wszystko (2017), reż. Aaron Sorkin, Chili Młoda Molly Bloom była bliska kariery olimpijskiej w narciarstwie dowolnym, lecz kontuzja przekreśliła na zawsze jej sportowe marzenia. Trafiła do Los Angeles, gdzie po jakimś czasie została organizatorką ekskluzywnych gier pokerowych o wysokie stawki. Wśród jej klientów byli celebryci: Leonardo DiCaprio, Ben Affleck, Tobey Maguire. Nagle pojawiło się FBI szukające haka na rosyjską mafię. Co dalej? Obejrzyjcie film. Pamiętajcie jednak, że gdy Sorkin pisze scenariusze oparte na biografiach znanych osób – Mark Zuckerberg w Social Network, Steve Jobs w filmie Steve Jobs – nie przejmuje się za bardzo faktami. Wykorzystuje prawdziwe historie, żeby opowiedzieć o uniwersalnych kwestiach. Stąd wiele w filmie przeinaczeń, zwłaszcza w kontekście rodziny „księżniczki pokera” i chronologii zdarzeń. Ale historia bardzo prawdziwa. Ocalony (2013), reż. Peter Berg, Cineman Czteroosobowy oddział Navy SEAL ma namierzyć w trakcie wojny w Afganistanie talibańskiego przywódcę, który odpowiada za śmierć wielu amerykańskich żołnierzy. To, co miało być misją zwiadowczą zapowiadającą szerszą operację odwetową, przeradza się nagle w desperacką walkę o przeżycie, z której cało wychodzi jedynie Marcus Luttrell. I to właśnie na podstawie jego relacjonującej tamte wydarzenia książki Berg napisał scenariusz, a następnie nakręcił ociekające testosteronem oraz krwią obu stron kino akcji, które zaskakuje dość wyważonym podejściem do tego, kto jest dobry, a kto zły. Jako że Ocalony ukazuje odwagę oraz honor amerykańskich komandosów, w produkcję zaangażowały się Siły Zbrojne Stanów Zjednoczonych, a Luttrell i kilku byłych SEAL służyli na planie w roli konsultantów. Midnight Express (1978), reż. Alan Parker, Netflix Najstarszy film w naszym zestawieniu, ale mimo czterdziestki na karku wciąż potrafi przyłożyć emocjonalnie tak, że trudno się pozbierać. Opowieść o amerykańskim studencie, Billym Hayesie, który zostaje aresztowany oraz wrzucony do tureckiego więzienia za próbę przemycenia przez granicę haszyszu. W niewoli styka się z wieloma przejawami nieludzkiego traktowania ze strony strażników, próbując jednocześnie w taki czy inny sposób walczyć o wolność. Scenariusz napisał nieznany wtedy Oliver Stone, który zmienił wiele elementów z relacjonującej tamte wydarzenia książki prawdziwego Hayesa. Między innymi pod względem ukazywania tureckich strażników, którzy w filmie wyszli na gwałcicieli, sadystów i zwyrodnialców. Dlatego film otrzymał sporo krytyki, ale mimo to jest uznawany za jeden z większych klasyków lat 70. American Hustle (2013), reż. David O. Russell, HBO GO Podobnie jak w przypadku Czarnego bractwa, trudno uwierzyć, że ta historia miała rzeczywiście miejsce. Mamy bowiem do czynienia z wielowarstwową operacją FBI z lat 70., w ramach której agenci federalni podawali się za arabskich szejków, by złapać na gorącym uczynku oszustów i handlarzy skradzionymi dziełami sztuki. Ba, FBI weszło na potrzebę operacji we współpracę z parą międzynarodowej renomy oszustów, którzy pomogli im uwiarygodnić arabską przykrywkę. Ostatecznie pokłosiem operacji Abscam były wyroki sądowe dla skorumpowanych polityków, w tym członków Kongresu. Reżyser Russell zrobił z tej historii utrzymany w dość luźnej tonacji komediodramat o ludziach, którzy nie do końca wiedzą, co robią, jednakże ostateczny wydźwięk American Hustle nie pozostawia złudzeń, jaki miał stosunek do tych wydarzeń. Wszystko za życie (2007), reż. Sean Penn, Netflix Naiwny Chris McCandless kończy z wyróżnieniem prestiżowy amerykański uniwersytet, tak jak setki mu podobnych. Nie zamierza jednak żyć tak jak rówieśnicy. Odrzuca wszystkie znamiona współczesnego „życia w niewoli” – niszczy karty kredytowe i dowód tożsamości – żeby żyć w zgodzie z naturą. W trakcie podróży na Alaskę spotyka wiele przychylnych osób, które próbują bezskutecznie przekonać młodego buntownika, że nie trzeba rzucać wszystkiego, żeby żyć po swojemu. Chris musi nauczyć się na własnych błędach, że natura może i jest piękna, jednak jego miejsce jest u boku ludzi, którym na nim zależy. Nie wiemy, co dokładnie przeżył, bowiem film Penna powstał w oparciu o książkę Jona Krakauera, który dokonał własnej interpretacji decyzji podejmowanych przez McCandlessa. Nie zmienia to faktu, że obie pozycje są godne polecenia. Dziennikarz, tłumacz, kinofil, stały współpracownik festiwalu Camerimage. Nic, co audiowizualne, nie jest mu obce, najbardziej ceni sobie jednak projekty filmowe i serialowe, które odważnie przekraczają komercyjne i autorskie granice. Nie pogardzi też otwierającym oczy dokumentem. zobacz także Instarzeczywistość Bez cięć. 6 filmów, które opierają się na jednym ujęciu (lub tylko je udają) OpinieBez cięć. 6 filmów, które opierają się na jednym ujęciu (lub tylko je udają)Uwaga, konkurs! Rozdajemy bilety na filmy 19. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity NewsyUwaga, konkurs! Rozdajemy bilety na filmy 19. edycji festiwalu Millennium Docs Against GravityMeryl Streep, Nicole Kidman i Ariana Grande w nowym musicalu Ryana Murphy’ego NewsyMeryl Streep, Nicole Kidman i Ariana Grande w nowym musicalu Ryana Murphy’ego zobacz playlisty Music Stories PYD 2020 George Lucas Seria archiwalnych koncertów Metalliki Seria archiwalnych koncertów Metalliki Walker Dialogues and Film Retrospectives: The First Thirty Years Walker Dialogues and Film Retrospectives: The First Thirty Years Oto polski filmy na faktach, który zdobył 5 Orłów, 5 Złotych Lwów, a także nagrodę LLF. Mowa o Długu z 1999 roku, w reżyserii Krzysztofa Krauze. Psychologiczny dramat opowiada prawdziwą historię dwóch przedsiębiorców — Sławomira Sikory oraz Artura Brylińskiego, którzy zostali skazani za zabicie terroryzujących ich gangsterów. Momencik, trwa przetwarzanie danych W "Teorii wszystkiego" zmieniono historię miłosną Stephena Hawkinga. Ten film z 2014 roku opowiada historię miłosną astrofizyka Stephena Hawkinga i jego żony Jane, prezentując również trudne wyzwania, z jakimi przyszło im się borykać przez 30 lat choroby naukowca. W filmie główni bohaterowie spotykają się na Uniwersytecie Cambridge w Anglii — w prawdziwym życiu było mówi, że ich drogi skrzyżowały się w St. Albans, kiedy chodziła jeszcze do liceum, i to w tamtych czasach zaczęli się spotykać Rywalizacja kierowców w filmie "Wyścig" została mocno wyolbrzymiona Film przybliża losy kierowców wyścigowych Nikiego Laudy i Jamesa Hunta, którzy w latach 70. rywalizowali o prymat w Formule 1. Rywalizacja i wzajemna niechęć zostały jednak wyolbrzymione przez twórców — w rzeczywistości zawodników łączyła wielka przyjaźń. Byli sobie tak bliscy, że przez pewien czas byli współlokatorami W "Gladiatorze" dopatrzono się kilku błędów i zmienionych faktów historycznych W dziele Ridleya Scotta z 2000 roku pojawiło się kilka poważnych przeoczeń. W jednej ze scen widzom zgromadzonym w Koloseum rozdawane są drukowane ulotki, co w tamtych czasach było niemożliwe. Co więcej, w czasach Cesarstwa Rzymskiego Koloseum było znane jako amfiteatr Flawiuszów, a jego obecna nazwa została spopularyzowana dopiero w największą nieścisłością była śmierć cesarza Marka Aureliusza, a także jego skomplikowana relacja z synem Kommodusem (w tej roli Joaquin Phoenix). W prawdziwym życiu władca zmarł z powodu choroby, a syn był przy nim do ostatnich dni. Wbrew temu, co pokazuje film, Kommodusa łączyła z ojcem bardzo bliska relacja i wspólnie rządzili imperium W "Grze tajemnic" zmieniono nazwę maszyny szyfrującej Ten dramat biograficzny opowiada o fascynującym życiu Alana Turinga, brytyjskiego naukowca, któremu udało się wynaleźć maszynę do łamania niemieckich szyfrów i tym samym położyć kres wojnie. W produkcji maszyna została nazwana „Christopher”, co miało być rzekomo inspirowane nastoletnią miłością Turinga do niejakiego Christophera Morcoma. Nie ma to jednak za wiele wspólnego z rzeczywistością — faktyczna nazwa maszyny brzmiała „Bomba”W filmie pominięto też fakt, że Turing nie zbudował maszyny sam, a z pomocą matematyka Gordona Welchmana William Wallace nie był prawdziwym Walecznym Sercem Chociaż William Wallace, legendarna postać grana przez Mela Gibsona, istniała w prawdziwym życiu, to reżyserzy podkoloryzowali nieco jego historyczne znaczenie i zmyślili stratę żony, aby wzmocnić dramaturgię. Prawdziwy przydomek „Braveheart — Waleczne Serce” został nadany królowi Szkocji Robertowi I, w którego wciela się Angus Macfadyen, a nie Wallace’owi "Django" znacznie wyprzedził swoje czasy Jamie Foxx, wcielając się w mściwego Django, bez wątpienia zapisał się w historii kinematografii. Warto jednak zwrócić uwagę na pewien detal: bohater praktycznie przez cały film nosi okulary przeciwsłoneczne. To niemożliwe, ponieważ weszły one do powszechnego obiegu dopiero w latach 20. zeszłego stulecia, czyli co najmniej 60 lat po czasie akcji filmu "Piraci z Karaibów" i kilka niedociągnięć odnośnie garderoby oraz lokalizacji Port Royal z 1720 roku został przedstawiony jako prężnie rozwijające się miasto handlowe, ale prawda jest taka, że uległo ono zniszczeniu podczas potężnego trzęsienia ziemi w 1692 roku i pomimo prób nie udało się go mundury noszone przez oficerów Royal Navy nie istniały w czasie, w którym rozgrywa się akcja filmu. Pierwsze regulacje dotyczące ubioru wojskowych datuje się na rok 1748, a ich autorem był admirał George Anson Źródło: 5 lutego 2022 o 9:03 przez Skomentuj (19) Do ulubionych Film o kosmosie: „Podróż na księżyc” Nasze zestawienie kończymy prawdziwą perełką. Niemy film z 1902 roku, w reżyserii Georgesa Mélièsa, przedstawia historię grupy naukowców, którzy podejmują się ekspedycji na księżyc. Po wylądowaniu dowiadują się, że Srebrny Glob jest miejscem zamieszkanym przez obcą cywilizację. Listopadowa aura sprzyja rozmyślaniom na temat przemijania. Nie wszyscy lubią ten melancholijny, jesienny okres, ale moim zdaniem jest to wyjątkowy czas, który warto wykorzystać do refleksji nad kruchością własnego istnienia. Dodatkowy wolny wieczór proponuję spędzić w towarzystwie dobrego filmu. Przygotowane zestawienie zadowoli zarówno bardziej wymagające jednostki, poszukiwaczy ambitnego kina jak i tych, który jak ja czasem potrzebują się totalnie rozkleić nad czymś beznadziejnie romantycznym. 1. „Maska” Film z mojego dzieciństwa czyli przełomu lat 80. i 90. Opowieść o nieuleczalnie chorym nastolatku, który pomimo zdeformowanej twarzy próbuje żyć normalnie. W roli matki chłopca wciela się Cher, która okazuje się być lepszą aktorką niż piosenkarką. Fabuła nie jest dosyć skomplikowana: zwyczajne życie (prawie) zwyczajnego chłopca. Pierwsze miłości, rozczarowania, świadomość nieuniknionego: tego że główny bohater umrze nim doczeka dorosłości. To co czyni ten film niezwykłym i wartym uwagi to jego prosta, realizm i ukazanie problemu śmiertelnej choroby jako czegoś co jest kolejnym „elementem” życia. Tytuł filmu jest nawiązaniem do wyglądu głównej postaci, która pierwotnie też była tłumaczona jako „Maska lwa”. 2. „Wielkie piękno” Oscar dla najlepszego filmu nieangielskojęzycznego może trochę zniechęcić do zmierzenia z „Wielkim pięknem” jednak niepotrzebnie. Przemijanie w tym przypadku zyskuje inny wymiar. Casanova, który udaje się w podróż sentymentalną i robi bilans swojego dotychczasowego życia. Co utracił? Na pewno młodość, czas i… resztę sami musicie zobaczyć. Historia niebanalna, wymagająca i piękna jak sam tytuł sugeruje. 3. „Witaj w klubie” Kolejna filmowa propozycja z katalogu „ambitnych” również doceniona przez Akademię Filmową i to trzykrotnie. Matthew McConaughey wciela się w elektryka która prowadząc dosyć rozrywkowe życie zaczyna chorować na AIDS. Jeśli wydaje wam się, że będzie to kolejna historia o tym,że ludzie w obliczu śmiertelnej choroby się zmieniają to będziecie rozczarowani. Charakter głównej postaci, wola walki, nietuzinkowość i brak pokory to jedyna stała w tym filmie. Dużo ciekawych zwrotów akcji i ukazanie problemu nietolerancji, stereotypowości i zderzenia ze śmiercią w najmniej oczekiwanych warunkach. Zwracam uwagę na mistrzowską kreację drugoplanowej postaci – Jared Leto tutaj również zgarnął moim zdaniem słusznie statuetkę. 4. „Zielona mila” Czy jest jeszcze ktoś kto nie czytał „Zielonej mili” Kinga? Bardzo rzadko to robię, ale w tym przypadku spokojnie najpierw możesz sięgnąć po film, o ile go jeszcze nie widziałeś. Przemijanie w perspektywie ponoszenia winy za „grzechy” innych. Dobre, mocne kino z plejadą gwiazd: Tom Hanks, Michael Clarke Duncan, Michael Jeter. Ekranizacja jest wierna książce i zawiera wiele wątków ze szczegółowymi elementami życia postaci nie tylko pierwszoplanowych. Okazuje się, że dobro nie zawsze „wygrywa” w oczywisty sposób. 5. „Nie opuszczaj mnie” Pamiętajcie, że w przypadku tego filmu interesuje was amerykańsko-brytjska produkcja z 2010 roku. To jedna z takich historii, po której przez długi, długi czas nie mogłam dojść do siebie. W sumie nie do końca wiedziałam,czy fabuła jest fikcją czy może, gdzieś na świecie takie rzeczy dzieją się naprawdę. Mowa o hodowaniu ludzi na ograny. Tak dobrze słyszysz, ośrodek w którym wychowują się twoje klony, tylko po to by przedłużyć twoje życie. Więcej chyba nie muszę mówić? 6. „Nad życie” Tym razem polska propozycja. Historia życia naszej polskiej siatkarki „Złotka” Agaty Mróz. Początkowo obawiałam się, że główną rolę powierzono Oldze Bołądź, ale moje obawy okazały się bezpodstawne. Nie od dziś wiadomo, że życie pisze najlepsze scenariusze i cóż jest to przepiękny film o tym, że walczy się do końca, żyje tylko raz do utraty tchu. Po seansie płacze się jak bóbr przez dobrą godzinę. 7. „33 sceny z życia” Film Małgorzaty Szumowskiej, który w mojej ocenie jest jej najlepszym. Swoista analiza tego, co dzieje się z życiem każdej rodziny po śmierci matki. Myślę, że Freud byłby zachwycony tą ekranizacją. Czy na śmierć bliskiej osoby można się przygotować? Jak przeżyć żałobę, zorganizować stypę i żyć dalej? Reżyserka podejmuje próbę odpowiedzenia na te pytania, jednak okazuje się, że śmierć najbliższej nam osoby wywracała nasze dotychczasowe życie do góry nogami. To film nie dla każdego. Jest trudny, wstrząsający – bezwstydnie obnaża nasze słabości i sekrety. 8. „Szkoła uczuć” Fani komedii romantycznych na pierwszy rzut oka mogliby być zachwyceni „Szkołą uczuć”. Dostajemy tutaj prostą historię, typowe love story. Największy łobuz z ogólniaka zakochuje się i zmienia pod wpływem największego kujona w szkole, do tego córki pastora. Czy warto kochać, jeśli od początku wie się, że nasza miłość ma ściśle określony termin przydatności? Pierwszy raz widziałam ten film w liceum, na lekcji religii… Taką miałam „nowoczesną i postrzeloną” katechetkę. Historia bez happy endu, ale uwielbiam do niej wracać. 9. „ Kocham Cię” Film powstał na podstawie książki, której nie czytałam bo nie miałam pojęcia o jej istnieniu. Sięgnęłam po niego kilka lat temu, kiedy rzucił mnie chłopak. Ironia losu, ale chyba chciałam sobie troszeczkę w spokoju popłakać. No i oczywiście udało się, bo mamy tutaj historię wielkiej (wydawałoby się idealnej) miłości młodego małżeństwa. Wszystko byłoby cudowne, gdyby nie nagła śmierć Gerrego. Holly, która znała ukochanego od dziecka, po jego stracie totalnie się załamuje. Czy listy od męża potrafią jej poradzić z żałobą i pozwolą rozpocząć nowe życie? 10. „Zanim się pojawiłeś” Od razu uprzedzam, że jest to film dla osób lubiących estetyczne historie. Nie będzie tutaj zbyt wiele elementów realizmu mimo, że główny bohater jest chory, nie zobaczymy scen ukazujących jego prawdziwego życia z chorobą. Główny bohater miał wszystko: zdrowie, urodę, kasę, piękną i kochającą kobietę u boku do momentu felernego wypadku. Gdy w jednej chwili jesteś jak „Młody Bóg”, a po chwili lądujesz na wózku i nie jesteś w stanie nic zrobić bez pomocy innych, nawet bardziej niż pewne jest to, że będziesz miał depresję, staniesz się oschły, trudny i rozżalony na cały świat. Banał? Być może, ale w tej historii nie chodzi o ukazanie wprost trudów choroby, straconego życia. Okazuje się, że siła miłości nie wystarcza, kiedy straci się zdrowie, swoje dawne życie i możliwość bycia samodzielnym. Dla wszystkich beznadziejnych romantyków jak ja spodoba się na pewno. „Każdy dzień zbliża nas do śmierci” To słowa, które wypowiada nastoletnia córka Judyty w filmie „Nigdy w życiu”. Jest w tym coś z jednej strony zabawnego (dla tych, którzy wiedzą co to ironia i sarkazm), coś przerażająco (bo raczej nikt normalny nie śpieszy się do trumny) i w konsekwencji naturalnego (bo jedyne czego możemy być pewnie na tym świecie, to tego że właśnie umrzemy). Dzisiaj mamy bardzo wyjątkowy dzień, kiedy wspominamy pamięć naszych bliskich, którzy zmarli. Bez względu na to czy wierzysz w „drugą stronę tęczowego mostu”, warto raz na jakiś czas zatrzymać się i zadać sobie pytanie: „dlaczego tak pędzę?” i „dokąd zmierza moje życie?”. Powyższe zestawienie to świetna propozycja dla tych, którzy w czasie listopadowego zadumania pragną się wyciszyć, zwolnić, przemyśleć parę spraw i cóż wspomnieć tych, za którymi nieustannie tęsknimy. A Ty jak spędzasz ten wyjątkowy czas? ****** Już? Tak prędko? Co to było? Coś strwonione? Pierzchło skrycie? Czy nie młodość swą przeżyło? Ach, więc to już było… życie? Leopold Staff Filmy na faktach to mój ulubiony rodzaj filmów. Zawsze z chęcią sięgam po tytuł z tej serii, bo mam świadomość, że scenariusz napisało życie. Szokujące filmy na faktach wywołują we mnie uczucie niedowierzania. Dlaczego takie rzeczy się dzieją? O wielu nie miałam pojęcia, a to jednak prawda i warto być świadomym. Jeśli i Ty jesteś
Niektórzy twierdzą, że horrory oparte na faktach straszą mocniej, ponieważ stoją za nimi prawdziwe historie. Trudno się z tym nie zgodzić. Oglądając takie filmy często zastanawiamy się, czy to naprawdę mogło się wydarzyć? Gdy dochodzi do nas, że to, co widzimy na ekranie mogło również spotkać nas, to boimy się jeszcze bardziej. Poniżej przedstawiamy najlepsze filmy grozy, za którymi stoją prawdziwe historie. Horrory na faktach - straszne filmy oparte na prawdziwych wydarzeniach. Zrobić horror, który wystraszy widza tzw. jump-scarem, nie jest niczym trudnym i wyjątkowym. Wiele filmów grozy straszy właśnie w ten sposób. Zrobić horror, który ma ciekawą i budującą napięcie historię, jest już zdecydowanie trudniej. Niektóre filmy z tego gatunku potrafią również obrzydzać i być po prostu kiepskie. Są jednak takie tytuły, które starają się opowiedzieć prawdziwą historię. Coś, co wydarzyło sie naprawdę. Ponoć horrory straszą mocniej, gdy są oparte na prawdziwych wydarzeniach. Oglądając takie filmy, aż trudno sobie wyobrazić, że coś takiego wydarzyło się naprawdę. Poniżej przedstawiamy filmy, po których trudno będzie zasnąć. Amityville (2005) Film z 2005 roku to właściwie remake horroru "The Amityville Horror (1979)". Cały film oparto na powieści Jaya Ansona, która nawiązuje do zbrodni Ronalda DeFeo Juniora. W listopadzie 1974 roku, mężczyzna w jednej z rezydencji wyciągnął broń i po kolei zamordował całą swoją rodzinę - czterdziestokilkuletnich rodziców i rodzeństwo w wieku 9, 12, 13 i 18 lat. W głównych rolach wystąpili Ryan Reynolds i Melissa George. Obecność (2013) Horror opowiada prawdziwą historię Eda i Lorraine Warrenów, którzy byli światowej sławy badaczami zjawisk paranormalnych. Pewnego razu zostali wezwani przez jedną z rodzin na farmę, gdzie miała ich terroryzować pewna mroczna zjawa. Para badaczy stanęła przed najbardziej przerażającym przypadkiem w ich życiu. Sonda Jakie horrory najczęściej oglądasz? Na faktach Wymyślone od zera Wszystkie! Egzorcyzmy Emily Rose (2005) Tytułowa bohaterka to Niemka, której sprawę badała religioznawczyny Felicitas D. Goodman. Antropolożka postanowiła napisać książkę, na której opiera się horror "Egzorcyzmy Emily Rose". Anneliese Michel już w wieku 16 lat cierpiała na ataki epilepsji, które później połączyły się z depresją. Dziewczyna zaczęła widzieć twarze diabłów, a nawet zauważono u niej nadludzką siłę. Lekarze nie mogli jej pomóc. Księża, którzy się Anneliese zostali finalnie skazani za doprowadzenie dziewczyny do śmierci. Milczenie owiec (1991) Tej produkcji bliżej do psychologicznego thrillera, niż typowego horroru. Chociaż granica między gatunkami jest przecięta bardzo cienką kreską. Mimo wszystko, trzeba wspomnieć o tej produkcji, która potrafi wywołać gęsią skórkę u każdego widza nawet dzisiaj. Film opowiada o psychopacie, który porywa i morduje młode kobiety. W swoich zbrodniach wyróżnia się szczególnym okrucieństwem, gdzie obdziera ze skóry swoje ofiary. Film zajął drugie miejsce w rankingu najbardziej przerażających filmów w 2005 roku. Egzorcysta (1973) Film opowiada o dwunastoletniej dziewczynce, która zostaje opętana przez diabła. Jej matka zaniepokojona zachowaniem córki, zwraca się z prośbą o pomoc do lekarzy. Według badań dziewczyna jest zdrowa, a mimo to jej stan się znacznie pogarsza. Pewnego dnia córka atakuje matkę, gdy ta wraca do domu. Film został nominowany do Oscarów, gdzie zgarnął dwie statuetki. Stranger Things 4, Skazana, Euforia 2 [NOWOŚCI Netflix, Player, HBO] | ESKA XD - Hotplota #39
Zobacz nasze zestawienie TOP10 filmów o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa! Historia Jezusa Chrystusa, który umarł na krzyżu za grzechy ludzkości jest jedną z najbardziej znanych w dziejach świata. Choć opowiedziana już nieskończoną ilość razy od dwóch tysięcy lat, wciąż fascynuje ludzi wszelkich wyznań i ras.
Opublikowano: 2014-04-15 15:01:47+02:00 · aktualizacja: 2014-04-15 17:09:02+02:00 Dział: Kultura Kultura opublikowano: 2014-04-15 15:01:47+02:00 aktualizacja: 2014-04-15 17:09:02+02:00 Fot. Ten film ma wiele cech typowych dla „christian movie”, z ich podniosłym patosem, wszechogarniającym dobrem, prostotą amerykańskiego protestantyzmu i uświęceniem wartości rodzinnych. Oparta na faktach, słynna historia 4-letniego Coltona, który doświadczył pobytu w Niebie wychodzi poza prostą opowieść o „życiu po życiu”. Jest to też solidna, i dobrze opowiedziana przez scenarzystę „Braveheart” opowieść o zmaganiu się z wiarą oraz sile modlitwy. Najnowszy film Randalla Wallace’a ( „Byliśmy Żołnierzami” „Człowiek w Żelaznej Masce”) opowiada prawdziwą historię chłopca, który doświadczył śmierci klinicznej. Film został oparty na bestsellerze pastora Todda Burpo i Lynn Vincent „Niebo istnieje…Naprawdę!”. Kiedy 4 letni Colton Burpo cudem przeżył nagłą operację wycięcia wyrostka robaczkowego, jego rodzina myślała, że nie doświadczy już większej ilości egzystencjalnych wstrząsów. Owszem Todd ( Greg Kinner) i Sonia (Kelly Reilly) mieli inne kłopoty. Greg nie tylko jest pastorem, ale służy w ochotniczej Straży Pożarnej i ma firmę naprawiającą bramy garażowe. Oboje żyją w typowej, amerykańskiej mieścinie gdzieś w Nebrasce, gdzie wszyscy się znają, przyjaźnią i świadczą sobie wzajemną pomoc. To jednak powoduje, że trudno jest odmówić sąsiadowi „krechy”, gdy nie ma on na zapłatę za usługi. A to w zestawieniu z odbijającym się na każdej rodzinie kryzysie finansowym prowadzi do załamania domowego budżetu. Greg jako pastor lokalnego kościoła popada też w coraz większą banalizację kazań. Na dodatek jego 4 letni synek (Connor Corum) zaczyna opowiadać o tym, czego doświadczył podczas operacji. Colton oznajmia rodzicom, że opuścił swoje ciało podczas zabiegu. Wiarygodnie opisuje, co dokładnie jego rodzice robili, gdy leżał na stole operacyjnym. Opowiada o wizycie w Niebie i, z rozbrajającą, typową dla dziecka prostolinijnością przekonuje o spotkaniach z członkami rodziny, których nigdy nie poznał. Ba, znał też rodzinne sekrety, których nie powinien nawet rozumieć w swoim wieku. Chłopiec opisywał też anioły i Jezusa ( jego opis Zbawiciela pokrywał się z relacją dziewczynki z Litwy, która kilka lat wcześniej doświadczyła śmierci klinicznej) oraz w niespodziewanych momentach przejawiał niezwykły spokój ducha i brak strachu przed śmiercią. Co ciekawe, chłopiec choć był bliski śmierci, to jego serce nie zatrzymało się nawet na moment podczas zabiegu. Jego sytuacja różni się od doświadczeń osób, które „były po tamtej stronie”. Jednak przeżycia mają wspólne**. Zobacz zwiastun Ilekroć słyszę o przypadkach doświadczenia pobytu w Niebie, zapala się u mnie lampka ostrzegawcza. Takie relacje zawsze są naznaczone możliwością konfabulacji, rozbuchanej fantazji, chęci zaistnienia w mediach czy, i tutaj schodzimy już na poziom religijny, szatańskim blefem. Kościół katolicki ze swoimi dogmatami i usystematyzowaną teologią jest ostrożny w koncesjonowaniu takich relacji. Zupełnie inaczej wygląda to we wspólnotach protestanckich w amerykańskim wydaniu, gdzie niemal każdy może założyć sobie wspólnotę i przeżywać Biblię na swój sposób. Niemniej jednak historia rodziny Burpo intryguje i jest przekonująca. Można oczywiście oskarżyć rodzinę Todda o chęć zbicia majątku na fantastycznej opowieści ich syna. Można uznać ją za cyniczną grę zblazowanego pastora na strachu przed śmiercią. Jednak o to samo można oskarżyć każdego, kto przekonuje o doświadczeniu łaski Bożej. Zarówno w książce, jak i filmie Randalla Wallece’a Todd za pomocą doświadczenia swojego synka pragnie głównie ewangelizować odbiorców. Ważniejsze od sławy, pieniędzy czy uznania jest dla niego opinia wiernych i pomoc im w codziennym życiu. Najciekawszym aspektem tej historii nie jest też wcale doświadczenie Coltona, które jest na szczęście pokazane w filmie w miarę subtelnie, ale zmaganie się z nim rodziny. Toddowi trudno początkowo uwierzyć w opowieść syna. Odbija się ona na jego wątpliwościach i stopniowym załamywaniu wiary ( mocna scena modlącego się pastora w szpitalnej kaplicy), które wynikło z dramatycznych doświadczeń jeszcze przed chorobą synka. Choć wspólnota miasteczka całą mocą modliła się o zdrowie dla Colta ( piękne ukazanie siły modlitwy), to w czasie medialnego szumu wokół sprawy, część przyjaciół rodziny dystansowała się od jego opowieści. Ba, nawet jego posługa jako pastora jest zagrożona, bowiem rada parafialna ma pretensje o zbyt emocjonalne kazania i stratę dystansu potrzebną przewodnikowi duchowemu. Również starająca się zracjonalizować doświadczenie synka, i stąpająca twardo po ziemi Sonia wywiera coraz silniejszą presję na mężu, by ten „zszedł na ziemię” i zajął się bieżącymi sprawami. Todd jednak jako jedyny twardo wierzy dziecku, choć zderza swoje wątpliwości w rozmowie ze znaną psycholog-ateistką. Nie do końca wykorzystany w kinie, a nominowany do Oscara za pamiętną rolę w „Lepiej być nie może” Greg Kinnear świetnie uwiarygodnia swoją postać. I robi to nie tylko dzięki wizerunkowi przeciętnego Amerykanina z prowincji, ale wgryza się we wnętrze Todda, dobrze interpretując jego wątpliwości i duchowe rozterki. Na uwagę zasługuje też kolejna po „Locie” dobra rola Kelly Reilly, która bez histerii wciela się w rolę matki próbującej uratować spokój rodziny. Cieszyć musi fakt, że doświadczony filmowiec jakim jest Wallace („Człowiek z żelaznej masce”) pewnie prowadzi film i nie pozwala mu zboczyć na ckliwe tory. Problemem wielu chrześcijańskich filmów w USA jest brak pieniędzy na dobrego reżysera ( patrz: „Suing the Devil”), co grzebie nieraz najlepsze scenariusze. Choć filmy z kategorii „Christian movies” są robione ku pokrzepieniu serc i proponują prostą opowieść o sile wiary, to „Niebo istnieje…naprawdę” niuansuje pewne kwestie. Nie jest to oczywiście film nawet zbliżający się do poziomu metafizycznego „Drzewa życia” Terrence’a Malicka czy filmów Tarkowskiego, ale przecież opowieść o doświadczeniu Nieba przez 4 letnie dziecko nie ma prawa być szczególnie głęboka i musi ocierać się o pożądany infantylizm. Takie opowieści mają pobudzać, inspirować i poruszać sumienia za pomocą prostych środków. Pamiętajmy, że Bóg zawsze pojawia się w półcieniu, a wiara nie polega na absolutnej pewności, że On istnieje. Łukasz Adamski „Niebo istnieje naprawdę”, reż: Randall Wallace, dyst: United International Pictures Sp z Publikacja dostępna na stronie:
1. Love Story (1970) Fot. Kadr z filmu "Love Story". "Love Story" to jeden z najsmutniejszych filmów o miłości wszech czasów. Jeśli nie najsmutniejszy. Melodramat Arthura Hillera z Ali
Opublikowano: 2012-10-31 11:55:33+01:00 · aktualizacja: 2012-10-31 13:49:19+01:00 Dział: Kultura Kultura opublikowano: 2012-10-31 11:55:33+01:00 aktualizacja: 2012-10-31 13:49:19+01:00 "Między piekłem a niebem" W 1975 r. w USA pojawiła się książka „Życie po życiu" amerykańskiego psychiatry dr. Raymonda A. Moody'ego. Bardzo szybko sprzedała się w nakładzie 2 mln egzemplarzy. Dwa lata później podobną popularność zyskała publikacja dr Elisabeth Kubler-Ross „Śmierć nie istnieje". Od tego czasu mamy cały wysyp publikacji na temat życia po śmierci. Na amerykańskim rynku pojawiła się właśnie niezwykła książka dr. Ebena Alexandera, ktory przez 15 lat pracował na wydziale medycznym Harvardu. Przez 25 lat przeprowadził też wiele setek operacji mózgu. Następnie sam przeżył śmierć kliniczną. Neurochirurg opisuje, jak czuł, że unosi się ponad chmurami, a potem zobaczył na niebie "przezroczyste, lśniące istoty, pozostawiające za sobą długie, promieniste linie". Aleksander dodawał, że w wędrówce eskortowała go nieznana kobieta. Inne istoty mówiły do niego: "Nie ma się czego bać" i "Będziesz kochany na zawsze". Lekarz twierdzi, że później trafił do wielkiej, ciemnej, nieskończonej pustki, która - jak pisze - jest domem boga. Po temat „życia po życiu” sięgali również chętnie filmowcy. Łukasz Adamski przygotował listę pięciu najlepszych filmów o „tamtym świecie”. „Uwierz w ducha”- Sami i Molly są kochającą się parą. Pewnego wieczoru, w drodze powrotnej z teatru, zostają napadnięci. Sam ginie w walce z rzezimieszkiem i „przebudza się” jako duch. Okazuje się, że nie zazna on jednak spokoju w błogim raju. Musi uchronić od śmierci swoją ukochaną i wyjaśnić, kto stoi za jego śmiercią. W tym celu nawiedza oszustkę, która bawi się w wywoływanie duchów. Absolutny wyciskacz łez, który nie pozostawia obojętnym nawet „karków” z siłowni. Patrick Swayze stworzył swoją najsłynniejszą rolę i wraz z, jeszcze naturalną i seksowną, Demi Moore pokazał, dosłownie, że miłość jest silniejsza niż śmierć. Na osłodę oscarowa Whoopi Goldberg i znakomity motyw porywania do piekła duszek znany z opisów…Ojców Kościoła. „Między piekłem a niebem” - Czy można wyrwać kogoś z piekła? Czy można arbitralnie zdecydować, że ukochana osoba zasługuje na niebo? Przepiękny wizualnie film z Robertem Williamsem i jak zwykle uroczą Annabellą Sciorrą o przełamaniu przyrzeczenia „wierności i miłości aż do śmierci”. W tym filmie wierność występuje nawet po śmierci. I trzeba przyznać, że jest ona pokazana bez zbędnego patosu. Wizja nieba w ujęciu twórców filmu to idealnie skomponowany obraz rodem z płócien wybitnych malarzy. Żaden film nie pokazał również w tak przerażający sposób piekła. Należy zauważyć, że nie jest to wizja rodem z komiksowych opowieści o gotującym kotle i diable z rogami. Przestroga dla wszystkich przyszłych samobójców. „Nostalgia Anioła”- Susie Salmon zostaje brutalnie zgwałcona i zamordowana przez swojego sąsiada. Następstwa zbrodni dziewczyna ogląda już z nieba. Susie widzi jak jej oprawca próbuje pomóc jej pogrążonej w rozpaczy rodzinie ( znany z kryminalistyki schemat) i tuszuje dowody swojej winy. Reżyser Peter Jackson ( „Władca Pierścieni”, „Hobbit”) zrobił film nierówny, momentami zimny i paradoksalnie zbyt zdystansowany. Jednak jego konstrukcja narracyjna i wizualna zachwyca. Warto ten film obejrzeć z uwagi na diaboliczną rolę Stanleya Tucci, który stworzył na ekranie jedną z najbardziej odrażających kreatur w historii kina. Mimo tego, że obraz Jacksona nie trzyma zawsze równego poziomu, to warto spojrzeć na jego wizję zaświatów. „Sok z żuka”. Komedia o śmierci. O to na dodatek komedia Tima Burtona, który rozwinął pewne makabrycznie śmieszne gotyckie elementy w „Gnijącej pannie młodej”. Czy trzeba streszczać akcje tego kultowego filmu? Chyba nie. Natomiast wizja „poczekalni w zaświatach” robi do dziś piorunujące wrażenie. Czy birtonowski film powinien pojawić się w poważnym zestawieniu? Beetlejiuce w wykonaniu Michaela Keatona jest tak pozaziemski, że musi pojawić się w każdym zestawieniu. Nawet tym najpoważniejszym… „Linia życia”- Grupka studentów medycyny podejmuje postanawia przekonać się co dzieje się po śmierci z człowiekiem. W tym celu przygotowują specjalną salę i wyposażenie reanimacyjne, potem po kolei przy pomocy leków wprowadzają się w stan śmierci klinicznej. Dla każdego z nich jest to osobiste przeżycie, które na zawsze wpływa na ich percepcję świata. Kultowy film Joela Schumachera, zanim zaczął on realizować nieudane hity blockbusterowe. Do dziś wizja wejścia do innego świata robi wrażenie i przypomina opisy z książki Raymonda A. Moody'ego. Na dodatek śmietanka (wówczas) młodych lwów kina, która później zawojowała kino na czele z Julią Roberts, Kieferem Sutherlandem, Kevinem Baconem i Williamem Baldwinem. Łukasz Adamski A jakie są Wasze typy? Publikacja dostępna na stronie:
Zagadka Kaspara Hausera. Zagadka Kaspara Hausera – dramat niemiecki w reżyserii Wernera Herzoga, wyprodukowany przez Werner Herzog Filmproduktion we współpracy z niemiecką telewizją ZDF. Film miał premierę 15 listopada 1974 roku w Monachium [1]. Jego oryginalny tytuł brzmi: Każdy za siebie i Bóg przeciw wszystkim, co jest cytatemNajgorsi przestępcy i psychopaci – lista TOP 10 filmów z ich udziałem 1. „Psychoza” – Alfred Hitchcock (1960) To jeden z najbardziej charakterystycznych filmów Alfreda Hitchcocka, czyli mistrza filmów grozy. „Psychoza” była przełomowym dziełem słynnego reżysera i filmem, który do dziś wywołuje w widzach mieszane uczucia. Właśnie to dzieło zapoczątkowało nowy podgatunek horrorów, mianowicie slasher – a więc filmy grozy opowiadające o zabójcach, którzy ścigają swoje ofiary i po kolei je eliminują. Zarówno w Polsce, jak i na świecie slashery były to prawdziwe hity. Moda na tego typu podgatunek horrorów ewoluowała na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX wieku. Plakat z filmu „Psychoza” (1960), fot. domena publiczna O czym opowiada „Psychoza”? O złodziejce, która wybrała się w podróż do swojego ukochanego razem ze skradzioną fortuną. Po drodze zatrzymała się w przydrożnym motelu, w którym została zamordowana. Najwięksi zwyrodnialcy i przestępcy, którzy później pojawiali się w kinie, wzorowani byli na mordercy z „Psychozy”. W rolę mrocznego Normana Batesa wcielił się uzdolniony Anthony Perkins. Cały film przeplatany jest nie tylko niespodziewanymi zwrotami akcji, ale też przeszywającą muzyką i mistrzowską grą aktorską. Historyczna stała się scena morderstwa pod prysznicem, która do dziś budzi w widzach lęk. 2. „Dziwak” – Patrick Brice (2014) To niesamowity horror psychologiczny, będący reżyserskim debiutem Patricka Brice’a. Film opowiada o historii Aarona, który odpisuje niejakiemu Josefowi (rzekomo umierającego) na ogłoszenie o pracę. Ostatnim marzeniem Josefa jest nakręcić dzień z życia jego… nienarodzonego syna. Z czasem relacja między Aaronem a Josefem robi się mocno niebezpieczna – każdy kolejny kadr budzi coraz większy niepokój. Ostatecznie okazuje się, że Josef jest zabójcą. Nie będę jednak spoilerować i dodam tylko, że zwrot akcji w tym filmie jest naprawdę zaskakujący. Plakat z filmu „Dziwak” (2014), fot. domena publiczna Oglądając dzieło Brice’a, można poczuć się co najmniej niekomfortowo. To film o mordercy, który budzi ogromne emocje. Historie o zabójcach opowiedziane w taki sposób zdarzają się dziś na ekranie bardzo rzadko. Właśnie dlatego warto poświęcić jeden wieczór i obejrzeć ten film, nakręcony techniką found footage (film stylizowany na amatorskie nagranie i pokazywany z perspektywy kamery). 3. „M jak Morderca” – Johnny Martin (2017) Przy tym filmie TOP 8 filmów fantasy czy TOP 10 filmów miłosnych wydają się… komedią. „M jak Morderca” jest bowiem przejmującym kryminałem z gatunku thriller, w którym główną rolę zagrał sam Al Pacino. Fabuła dotyczy detektywa, który należy do wydziału zabójstw i tworzy profile psychologiczne morderców. Po śmierci żony zajmuje się nową sprawą dotyczącą seryjnych zabójstw. Plakat z filmu „M jak Morderca” (2017), fot. domena publiczna W jaki sposób nieuchwytny przestępca zabija w filmie kolejnych ludzi? Wiesza swoje ofiary, a po dokonaniu zbrodni zostawia kryminalnym wskazówki, które są zaszyfrowane. Seryjny morderca w swoich zabójstwach wykorzystuje motyw słynnej gry w odgadywanie słów, jaką jest dobrze znany „wisielec”. Wymieniając filmy dotyczące seryjnych morderców, po prostu nie sposób nie wymienić dzieła „M jak Morderca”. 4. „Mechaniczna Pomarańcza” – Stanley Kubrick (1971) Wielu fanów mocnego kina przyznaje, że jest to najbardziej udane dzieło Stanleya Kubricka. Fabuła dotyczy życia szefa gangu, Alexa DeLarge, który sieje postrach w całym mieście. Jest zakochany w twórczości Ludwiga van Beethovena, ale jednocześnie żywi też miłość do krzywdzenia ludzi. Podczas jednego z napadów zostaje schwytany i osadzony w zakładzie karnym. Z czasem, po udanym eksperymencie mającym za zadanie wyeliminować zło u Alexa, zostaje on zwolniony do domu. Ciężko jest przejść obojętnie obok tej pozycji. Kubrick dotyka w filmie bowiem nie tylko samej psychiki złoczyńcy, ale też sprawiedliwości, której za wszelką cenę broni. Okazuje się, że nawet najgorsi przestępcy mogą doświadczyć zła większego, niż czynili. Żeby się o tym przekonać, warto odświeżyć sobie „Mechaniczną Pomarańczę” i sprawdzić, jak bardzo dzieło Kubricka wciąż jest aktualne. 5. „Zodiak” – David Fincher (2007) Film Davida Finchera dotyczy śledztwa seryjnego mordercy, który zabijał ludzi w San Francisco. To doskonały kryminał, który wciąga od pierwszego kadru. Obsesja śledczych na punkcie tytułowego Zodiaka jest naprawdę przejmująca. Kolejne elementy układanki, które odsłaniają się z każdą kolejną minutą, robią wrażenie nawet na weteranach mocnego kina. Plakat z filmu „Zodiak” (2007), fot. domena publiczna Ekranizacje oparte na autentycznych wydarzeniach cieszą się dużą popularnością. To hity wśród wielbicieli kina grozy. Do takich filmów należy „Zodiak” – morderca o tym pseudonimie bowiem naprawdę zabijał ludzi na przełomie lat 60-tych i 70-tych w Ameryce. Zabójca wysyłał policji oraz gazetom listy i szyfry dotyczące dokonanych morderstw. Mimo wielu znaków, do dziś nie został schwytany, a jego sprawa jest nierozwiązana. Reżyser, zanim zabrał się za zdjęcia do filmu, spędził niemal półtora roku na studiowaniu zbrodni Zodiaka i archiwów policyjnych. Sprawdź także ten artykuł na temat seryjnego mordercy Zodiaka. Filmy o zabójcach, czyli seryjni mordercy na ekranie. Lista TOP 10 filmów 6. „Halloween” – John Carpenter (1978) Dzieło Carpentera opowiada o Michaelu Myersie – sześcioletnim chłopcu, który okazuje się mordercą. Po pobycie w szpitalu psychiatrycznym, do którego zostaje odesłany i w którym spędza wiele lat, powraca w rodzinne strony. Myers jest chyba jedną z najbardziej charakterystycznych postaci, jeśli chodzi o seryjnych morderców. Do dziś powstają sequele, a także rebooty i spin-offy o „perypetiach” Michaela Myersa. Plakat z filmu „Halloween” (1978), fot. domena publiczna Myers w każdej części „Halloween” przeraża. Ciężko przed nim uciec, a tym gorzej negocjować z nim czy powstrzymać zabójcę przed kolejnymi morderstwami. To typowy slasher, który stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych filmów Johna Carpentera. Wielbiciele klasyki horroru znają „Halloween” dosłownie na wylot. 7. „Milczenie owiec” – Jonathan Demme (1991) To słynny thriller psychologiczny, w którym swoją życiową rolę zagrał Anthony Hopkins, wcielając się w profesora Hannibala Lectera. W top 10 filmów o mordercach po prostu nie mogło zabraknąć „Milczenia owiec”, w którym portret psychopaty jest jednym z najlepszych w historii kina. Film został obsypany nagrodami i do dziś stanowi inspirację dla wielu młodych reżyserów. Plakat z filmu „Milczenie owiec” (1991), fot. domena publiczna Dlaczego fabuła jest aż tak ciekawa? Otóż opowiada o agentce FBI, która szuka seryjnego zabójcy z pomocą doktora psychiatrii, a także… kanibala, który odsiaduje wyrok. Dzięki postaci Hannibala Lectera zagranej przez Anthony’ego Hopkinsa można naprawdę sporo dowiedzieć się o tym, co siedzi w głowie seryjnego zabójcy. „Milczenie owiec” to obowiązkowa pozycja dla każdego wielbiciela mocnego kina. 8. „Pachnidło: Historia mordercy” – Tom Tykwer (2006) Akcja filmu rozgrywa się w XVIII-wiecznej Francji, gdzie mieszka niejaki Jan-Baptiste obdarzony węchem absolutnym. Jego największym marzeniem jest stworzenie doskonałego zapachu, który będzie trwały i niepowtarzalny. Aby go uzyskać, zabija najpiękniejsze kobiety, jakie uda mu się poznać. Plakat z filmu „Pachnidło” (2006), fot. domena publiczna Dzięki filmowi można dowiedzieć się o tym, jak przerażającym rytuałem może stać się zabijanie dla osiągnięcia makabrycznego celu. Aby spełnić chore fantazje, zabójcy gotowi są dokonywać najgorszych czynów. Właśnie to zobaczyć można w „Pachnidle” – drogę obsesyjnego psychopaty, którego niewinne marzenie zmieniło się w śmiertelną obsesję. 9. „Misery” – Rob Reiner (1990) Doskonały dreszczowiec, który oparty został na powieści Stephena Kinga o dokładnie tym samym tytule. Fabuła dotyczy spotkania Paula Sheldona z Annie Wilkes – jednak nie było to typowe spotkanie dwojga ludzi. Paul, który jest powieściopisarzem, ulega wypadkowi samochodowego, a Annie (jego fanka) nadchodzi mu z pomocą. Plakat z filmu „Misery” (1990), fot. domena publiczna Kobieta ściąga Paula do swojego domu – jest środek zimy, więc mężczyzna przez ogromne zaspy i tak nie miałby dokąd pojechać. Tymczasem okazuje się, że Wilkes ma obsesję na punkcie powieściopisarza. Pozornie uczynna i sympatyczna kobieta nagle zamienia się w psychicznie chorą zabójczynię, która ma wobec Paula przeraźliwe intencje. 10. „Teksańska masakra piłą mechaniczną” – Tobe Hooper (1974) To kultowy horror, w którym zmieszane są elementy gore ze slasherem. Film uważany jest za jeden z najlepszych, jaki powstał w historii kina grozy. „Teksańska masakra piłą mechaniczną” opowiada o grupie nastolatków, którzy ścigani są przez Letherface’a – postać noszącą maskę z ludzkiej skóry. Brutalność i rozlew krwi w filmie z całą pewnością nie jest czymś, co zachwyci fanów kina przygodowego. Ci powinni zobaczyć TOP 10 filmów z Emmą Watson. Plakat z filmu „Teksańska masakra piłą mechaniczną” (1974), fot. domena publiczna Co jest najbardziej przerażającego w historii „Teksańskiej masakry”? Otóż bohater w postaci seryjnego zabójcy był inspirowany… prawdziwą postacią. Wzorem Leatherface’a stał się morderca i kanibal Ed Gein. Był to seryjny zabójca, znany również jako Rzeźnik z Plainfield. Warto obejrzeć film, a także przyjrzeć się historii Eda Geina. Jest naprawdę ciekawa i sprawiająca, że po jej przeczytaniu ciężko zmrużyć oko. Autor: Paulina Zambrzycka Bibliografia: Anita Has-Tokarz: Horror w literaturze współczesnej i filmie, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2011 Stephen J. Giannangelo, Jarosław Groth (tłum.):Psychopatologia seryjnego morderstwa, Wydawnictwo Jeżeli P to Q, Poznań 2007 Bartłomiej Paszylk: Leksykon filmowego horroru, Instytut Wydawniczy Latarnik, Warszawa 2006 Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 92,3% czytelników artykuł okazał się być pomocny Zrealizowany w 1992 roku film dokumentalny stanowiący ilustrację do książki doktora Raymonda Moody "Życie po życiu". W filmie poruszone zostały zagadnienia związane z przeżyciami przedśmiertnymi.Notka: Występujący w filmie dr George Ritchie (opisujący swoje NDE, które przeżył w wieku ok 20 lat) zmarł w 2007 roku po długiej walce z nowotworem.
